Geplaatst op

Blog nr. 53… – 21 augustus 2020

Blog nr. 53…

Mae Rim, Thailand, 21 augustus 2020.
– (veel) Moessonregen…
– Voorbereiding & Planning…
– “Weg van de minste weerstand..”
– Thai & Geld – “Goedkoop = Duurkoop”..

– Anderzijds…

Zomertijd – komkommertijd..?

Nou, bij ons niet… – wij zijn nog steeds druk met de bouw.
Kan momenteel geen foto’s laden dus: bouwupdate volgt.
Alvast: het bijgebouw is klaar en het afwerken vordert gestaag – ondanks…

(veel) Moessonregen…

Dagelijks, al weken lang. Gevaar voor landverschuivingen rond de bouw – want, een hoek van het huis staat als het ware “in de berg”. Toen de regen begon waren een geplande keermuur en watergoot er nog niet. Die zijn inmiddels klaar – drama’s bleven gelukkig uit.

Wel is een deel van Sa ‘s lemongras verzopen.
Brengt mij op een denk-verschil tussen Sa en mij – misschien moet ik zeggen: tussen oost en west…

Voorbereiding & Planning…

Zoals veel Thai doet Sa weinig aan werk voorbereiden of plannen.
Wellicht Boeddhistisch: “geen zorgen voor morgen” of… “leef in het nu en aanvaard wat komt”.
Of misschien: “meestromen met de natuur”, of… volgen van “de weg van de minste weerstand”.

Omdat veel Thaise boeren traditioneel nauwelijks cash geld hebben, doen ze het met wat voorhanden is.
Sa moest het – (volgens haar) – doen met plantgoed van vrienden. Die hadden meer lemongras dan Sa nodig had en dat plantte ze dan maar op nat rijstland. Maar… lemongras kan niet tegen nattigheid, vandaar…

Afijn, deze werkwijze jaagt mij weleens in de gordijnen. Ik wil zaken graag goed voorbereiden en plannen, 1) om efficiënt te kunnen werken en 2) om te weten of mijn (financiële) polsstok sterk en lang genoeg is.
Noot: lukt mij niet altijd hoor – bij de bouw leiden mijn kritische kijk en creatieve invallen af en toe tot dubbel werk..!

Ook onze bouwers denken weinig vooruit. Voorbeeld: zie ik ’s middags dat de cement opraakt en vraag aan hen “moeten we cement kopen?” – antwoord: “nee, niet nodig” – dan de volgende ochtend: “we hebben nu cement nodig”.
Lastig voor iemand die wel graag vooruit denkt – anderzijds… mooie oefening in aanvaarden, haha…
Kan trouwens nog zeggen dat het vaak wonderlijk goed uitpakt.

Meer over…

“Weg van de minste weerstand”…

Vaak wordt een rivier gebruikt als beeld voor: “meestromen met het leven, brengt je moeiteloos bij je bestemming” – (go with the flow).
Noot: ik hoor tot degenen die de boel liefst in eigen hand houden en ga nogal eens tegen de stroom in. Ik weet het: onnodig vermoeiend, maar… dat meestromen lijkt mij soms verder van huis te brengen.

De gemiddelde Thai volgt “de weg van de minste weerstand” en gaat van nature met de stroom mee. Ik leerde daar veel van – maar… hun “minste weerstand” blijkt nogal eens pure gemakzucht of ordinaire luiheid.

Milde voorbeelden…
– Veel Thai dumpen hun afval letterlijk ‘over de schutting’. Naast het toegangsweggetje naar ons huis ligt telkens weer nieuw afval, afzender onbekend.
– Als ik niet oplet doen de bouwers te weinig wapening in de beton – omdat het moeite kost om ernaar te vragen.

Ernstiger: minstens 80 % van de plaatselijke scooterritjes gebeurt zonder helm – zo’n helm is immers lastig (en kost geld). Maar… laatst zag ik een mevrouw bewusteloos naast haar scooter liggen – zonder helm! Er was veel hulp, maar ja…

Zonder weerstand of lui..? – in ieder geval “vol overgave ..”

Thai & Geld…

Dit alles heeft ook te maken met geld.

Ik kan meerdere blogs vullen over de bijzondere relatie die Thai hebben met geld.
Ga ik niet doen omdat… zó bijzonder zijn ze nou ook weer niet.
Toch een paar puntjes die mij opvallen…

– Veel Thai hebben een geldfixatie. Ze hebben het er altijd over. Altijd – altijd! – wordt gevraagd en vertelt wat iets kost. Als ik Sa een cadeautje geef, vraagt zij steevast “wat kostte het?” Erg gênant – nog erger: daarna wordt het gebazuind aan familie en vrienden.
– Heel veel Thai leven “op de pof” – vrijwel alle grotere aankopen worden op afbetaling gedaan.
– De meeste Thai leven met de overtuiging: “ik heb geen geld en zal het nooit krijgen – tenzij ik de loterij win”.*
Ik noem het de ‘armoede-overtuiging’. En als ze geld hebben, moet het snel worden uitgegeven, of uitgedeeld!
* Loterijen lijken een eerste levensbehoefte in Thailand. Sa ’s ouders wensen mij bij elke gelegenheid toe: “dat je de loterij mag winnen”.

Verder zijn veel Thai in mijn ogen naïef over geld – “2 voor de prijs van 1” werkt hier geheid omzet-verhogend voor de winkelier – (ook hierin zijn Thai uiteraard niet uniek).
Sa kan bijvoorbeeld van de markt komen met verse sla voor 4 huishoudens, omdat… “het was zó goedkoop!” Zij voelt zich dan spekkoper – dat we daarna voor 3 huishoudens weg moeten gooien, lijkt haar niet op te vallen.

“Goedkoop = Duurkoop..”

De armoede-overtuiging “we hebben geen geld”, leidt in mijn ervaring vaak tot verkeerde uitgaven of kopen van inferieur spul.
Hiervoor schreef ik over onvoldoende wapening in de beton. Welnu, bij de bouw moet ik continu opletten dat er voldoende van iets wordt gebruikt – en van de juiste kwaliteit – omdat het resultaat anders bedroevend wordt. Te weinig of te dun – (= goedkoop) – leidt dan tot extra kosten (= duurkoop), bijvoorbeeld omdat iets algauw moet worden vernieuwd .
Belangrijkste argument lijkt: “zuinig aan, er is geen geld”.

Anderzijds…

.. benijd ik de Thai omdat ze met relatief weinig, zóveel kunnen doen, en tevreden zijn met de vaak gammele resultaten. Ik ben van nature perfectionistisch en niet gauw tevreden. Ben daardoor mijn leven lang al zogenoemd ‘duur uit’, wel eens onnodig (achteraf).

Hier eindigt Blog 53 – dank voor het lezen..!
(Bouw-update komt zodra ik weer foto’s kan laden.)

Oh… met mij gaat het goed hoor..! – (dank voor de bezorgde reacties).
De wonden zijn geheeld en ik doe het kalm(er) aan. Kan nog zeggen dat de vermoeidheid en pijntjes logisch zijn, ik gebruik immers spieren die lang niet gebruikt waren*. Sterker nog… misschien gebruik ik spieren die nog nooit zó gebruikt waren; hanteer hier namelijk gereedschappen die in Nederland niet bestaan.
* Vriend Theo attendeerde mij hierop – best een geruststelling – bedankt Theo!

Ooit ging ik in Nederland na een bouwklus met rugklachten naar mijn favoriete fysio, Hans. Hij gaf 2 opties om pijnvrij te blijven: “Beste Luc, wil je dat deze rugpijn wegblijft..? – blijf dan bouwen of… doe het nooit meer”. Hij had gelijk..!

Hartelijke groet,
Luc

PS: toegang tot de site…
Helaas blijken enkele providers nog steeds toegang tot mijn website te weigeren.
Dat kan ik helaas niet veranderen. Ik wil dit blog graag voor iedereen beschikbaar maken, daarom voeg ik het ook bij de aankondingsmail (pdf). Om dat bestand klein te houden zitten er weinig foto’s bij.
Na de aankondiging wordt de site-versie soms aangepast – kan natuurlijk niet met de pdf-versie.
Sorry voor het ongemak en vertrouwend op jullie begrip.

Nagekomen, 22 augustus 2020:
De bouw-update is er – ga naar:
»» Blog nr. 53a – Foto-blog...

Reageren..?

–  Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties, zie: » Contact…
–  Zie ook: » Disclaimer- Privacy…