Geplaatst op

Blog nr. 71 – 8 maart 2024.

Blog # 71…

Mae Ann, Thailand, 8 maart 2024.

Update en ‘Zaadjes voor de toekomst’.
[± 7 min. leestijd]

Inhoud… [scrollen]
–  Eindelijk… – ‘Leven = Veranderen’..
– Over Mij – Website & Shop…
– Mooiste Beloning…
–  Sa & Cream – Snuffy & Lucky…
–  Rest-weetjes: Dor & Dof – Nooit saai…

Oh ja.., ben je een Nieuwe lezer van mijn blogs..? Lees dan vooral ook mijn »» Blog introductie…

Eindelijk…

.. weer een blog…
101 redenen waarom die zo lang uitbleef, hier zijn er twee:

(1.)  Begin 2023 besloten we te stoppen met logies aanbieden – stond al in mijn vorige blog.
De impact daarvan temperde mijn inspiratie.

(2.)  Sa was maandenlang in het buitenland omdat hier te weinig werk was.
Daardoor moest mijn aandacht naar het huishouden en ons ‘landgoed’.
PS – Cream hielp me bijna elk weekend.

Leven = Veranderen…

Veranderen kost ons moeite en wordt moeilijker met de jaren.
Maar… mij doet veranderen nu juist goed, het houdt me bezig en benieuwd naar wat kan en komt.

Over mij…

Volgende week begint voor mij de Elfde fase van 7 jaar. Volgens sommige filosofieën: “een fase van wijsheid en ervaring waarmee men gids en mentor kan zijn voor jongere generaties”. Nou, dat klink voor mij veelbelovend, alsof ‘het beste nu aankomt’.

Gelukkig gaan creatieve gaven niet met pensioen.
De wereld lijkt echter ingesteld op “gepensioneerd = uitgerangeerd”, en móeten genieten van een ‘welverdiend Zwitserleven’.

Maar dát leven trekt mij niet zo, want m’n creatieve bron borrelt inderdaad volop – volgens mij zelfs rijker en rijper.
Bovendien houdt actie mijn Lijf & Geest vitaal.

Feit: de laatste tijd kwamen er minder vragen.
Credo: “als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg”.
Conclusie: mijn benadering moet anders.

Website & Shop…

De website is al veranderd en kreeg aanvullingen, en in m’n blogs komen meer onderwerpen.

PS: Hosting van de site ging naar een Thaise provider – dat is goedkoper en efficiënter.
Ik betaalde losgeld omdat Nederlandse provider dwarslag.
Anti-reclame, in mijn ogen.

Shop…
We hebben nog steeds weinig Thaise producten, omdat Sa zicht focust op haar werk en kan niet helpen met de inkoop.
Het huidige aanbod: Privé collectie , en hopelijk kan ik snel zelf Thaise dingen kopen.

Beloning…

Mijn mooiste beloning..?
Ideeën werkelijkheid zien worden, en…
Als anderen enthousiast vooruit gaan, mede dankzij mijn inbreng.

En ja.., geld voor mijn kosten en inzet. Wel moet de drempel laag blijven en commercie past niet bij mijn visie.

Eerder bood ik vrijheid-van-vergoeden, dat is nu:
– Doneer-richtlijnen voor Particulieren en…
–  Zakelijke Tarieven voor bedrijven en organisaties.

Kijk eventueel bij:
»» Tarieven…
»» Doneren…

Over Sa…

Sa was dus lang van huis, ze ging met 3 vriendinnen.
Zij wil niet afhankelijk zijn en ze spaart voor haar pensioen.

Beide dames teren trouwens liever niet op mijn portemonnee.
Cream werkt af en toe als crewlid in het Conventie- en Sportcomplex bij de stad. Ook oogst ze graantjes met videofilmpjes op social-media.

Sa ‘s buitenland-inkomen was niet wat zij verwachte maar.., ze is een ervaring rijker en per saldo niet armer.

Momenteel werkt ze soms in de stad. Daar is meer vraag en als ze meerdere dagen werk heeft, slaapt ze bij Cream.
Sa heeft een les-licentie en daar is regelmatig vraag naar, ook uit het buitenland.

Eenzaam of Alleen…

Hoe was het voor jou toen Sa weg was Luc..?
Uhm… het was weer even wennen – weer, want in Nederland woonde ik lang alleen.
Alleen zijn heeft goeie kanten en het hielp om daarop te focussen.
Ben tenslotte ook een soort heremiet.

Overigens, duizenden Thai werken in het buitenland.
En veel buitenlanders – met een Thaise partner – werken in hun thuisland, terwijl hun partner in Thailand woont.
Oftewel: afstand-huwelijken komen hier vaker voor.

Uitgeput…
In het begin zocht ik afleiding in actie en liep te hard van stapel.
Mijn assistent was een jonge Birmees, een harde werker en gewend aan dit klimaat.
‘Gelijk opgaan’ zit in mijn aard en ja hoor, mijn lijf raakte uitgeput – het is inmiddels hersteld.
Zal ik het (n)ooit leren, afstemmen op dit klimaat..?

Aan de bergkant ,achter het huis, kwamen keermuurtjes, trapjes en terrasjes met tegels en grind.
(Ter voorkoming van modderstromen – hoogteverschil: 4 – 6 m.)

Over Cream…

Cream is nu 19 en studeert Agro Economics aan Chiang Mai University.
Ze wilde een medische studie, maar er waren veel te veel gegadigden.
Belangrijkste: ze gaat goed en heeft het naar haar zin.

Zij woont met een studiegenootje in de buurt van de universiteit en komt vrijwel elk weekend thuis.., opladen aan de rust en stilte.

Snuffy & Lucky…

Snuffy – de choco-labrador – wordt een besje; haar neus is grijzer en ze is blind aan een oog. Gelukkig kan ze veilig Snuffelen op het land.

Poes Lucky is grappig en aanhankelijk.
Zij promoveerde zichzelf tot gezelschapsdame toen Sa weg was. Ze kroop vaker op schoot en volgde me constant.

Rest-weetjes…

Afgelopen seizoen teelden Birmese buren rijst op ons land.
Wij vroegen geen huur omdat op de kleine terrasveldjes (Paddy’s) niet winstgevend geteeld kan worden.
De Birmezen deden vrijwel alles met de hand. Soms werkten er meer dan 10 familieleden en hun vrolijkheid was aanstekelijk.
Onze winst..? – een prachtig uitzicht én… wij hoefden geen onkruid te maaien.

Rijpende rijst – prachtig..!!

Dit was wel de laatste rijstteelt, jammer want het is zo mooi.
Nu komen er bomen en vee. We plantten al Mango, Lemon, Ramboetan en Teak.
Deze boompjes gaf de overheid gratis, we kregen zelfs geld voor het planten en onderhoud.

Raboetan = familie van Lynchee,
zoet + sappig

Water geven…

Nu is het mijn taak om ‘s morgens vroeg water te geven.
Paradijselijk*, banjeren over het land, met gieters vol water en Snuffy op m’n hielen…
onderwijl klimt de zon boven de boomrand en zij verjaagt de mist…
kleurrijke vogelkoren geven hun ochtendserenade…
en de jonge boompjes glinsteren door het verse water.

* Of zien jullie het Paradijs anders..?

Dat water geven moet tot er in mei weer voldoende regen valt. Ben benieuwd of de boompjes dat volhouden.
De droge periode begon maanden geleden al, uitzonderlijk vroeg dit jaar.

Dor & Dof…

Momenteel daalt de temperatuur in de nacht tot 15- of soms 10 graden, en overdag stijgt het kwik naar 40+.
Maart en april zijn voor mij de minst mooie maanden hier.
Aanhoudende droogte en hoge temperaturen maken de natuur Dor & Dof.

Bamboe en Teak raken nu al blad-loos en veel gewassen worden bruin of geel.
Anderzijds houden de meeste vruchtbomen en een aantal andere loofbomen hun groene gewaad.
Sommige blijven jaarrond groen, andere wisselen hun kleed op een ander moment.
Palmen, coniferen, bananen en diverse struiken zijn ook groenblijvers.
Kortom.., het basis-beeld blijft groen.

Momenteel houdt de natuur als het ware haar adem in.
Totdat na half april nieuwe regen valt, dan spruit alles weer uit voor de volgende frisgroene extase.
“Songkran”, waterfeest, is dit jaar van 13 – 16 april.

Ik vind het überhaupt een wonder dat bomen en planten hier overleven. Overdag is het echt schroei-heet; om 11 uur ‘s morgens verbranden m’n voeten op de tegels in de zon.
Ik kan goed tegen de warmte maar zou in volle zon snel om zeep gaan.

Nooit saai…

Hoe mijn gewone dag eruit ziet..?
–  mediteren als het nog donker is, soms al om 3 uur, soms in een tempel
–  Tai Chi oefenen zodra er licht gloort, ca. 6:30
–  dan watergeven en andere tuin-dingen doen
–  daarna douchen, ontbijten en ja hoor: “daar is de Koffie..!”
–  op ons heerlijke terras met haar kalmerende uitzicht.

Vanaf ca. 10:30 werk ik aan email-sessies of een blog.., of ik scoor nieuwtjes en leerstof.
Na de lunch hou ik een korte siësta, dan thee en eventueel video-sessies.

Na vier uur ‘s middags is het koel genoeg om te klussen bij huis of op het land; tot donker (ca. 6:30).
Dan een hapje eten, eventueel nog wat computeren en tussen 9 en 10 eindigt mijn dag met een mini-meditatie.
En nee.., we hebben geen TV.

Let op: mijn dagen zijn nooit hetzelfde.
De afwisselingen zijn: boodschappen doen, op een markt of in de Makro; elders een hapje eten; een tempel bezoeken; winkelen met de dames en meer.
“Never a dull moment” – [Nooit saai hier].

Hier eindigt blog 71 – hopelijk heb je genoten!
In het volgende blog komen interessantere zaken – tot gauw.

Hartelijke groeten,
Luc

Passende Links:
»» Onze-Oase… met wensen & plannen.
»» Blog-Intro…
»» Tarieven…
»» Doneren…

Reageren..?

– email aan: »» luc@lucaalbrecht.nl
– andere opties: zie »» Contact…
Zie ook: »» Disclaimer – Privacy…

... einde pagina …






  • Blog nr. 73… 5 april 2024
    "Alarmdrama" - een les in Perspectief. Reis mee in mijn Herinneringen - verhalen en anekdotes die het leven kleur geven. Ik hoop dat di verhaal jou net zoveel inzichten geeft als het mij heeft gedaan. […]
  • Blog nr. 72… 22 maart 2024.
    "Diagnose Introvert.." Reis mee in mijn Herinneringen - verhalen en anekdotes die het leven kleur geven. Ik hoop dat deze verhalen jou net zoveel inzichten geven als ze mij hebben gedaan. […]
  • Blog nr. 70… – 24 maart 2023.
    # Hagelstenen..(!) - # - Sa in Spagaat... - # Wat het voor mij betekent..? - # Geen Logees… - # Mijn eenzaamheid – # Wat te doen..? […]
  • Blog nr. 69… – 11 februari 2023.
    # Veel gebeurd - Leerzaam... # Heilzame oase - # De Praktijk... # Meer over Huib - # prima Behandelkamer... # Petje af - # Shopupdate... # Afkicken... # De kracht van Stilte... # Voornemens 2023... […]
  • Blog nr. 68… 3 december 2022.
    # Eerlijk bekennen... # - Belofte maakt schuld... # - Als de schoen past... # Het zij zo... # Thaaie stuf... # De Praktijk... # Boeddha: "Doe goed"..! […]