Geplaatst op Geef een reactie

Blog nr. 23… – 29 juli 2016

Blog nr. 23…

Mae Rim, Thailand, 29 juli 2016.

–  Komkommertijd…
–  Hanengevechten…
–  En nu..? – Prachtige beesten…

Komkommertijd…

Twijfelde dit keer om te schrijven, vele van jullie zijn waarschijnlijk op vakantie en komen niet aan lezen toe. Toch… over Hanengevechten, een heel oude Thaise ‘sport’ waarover nogal wat misverstanden bestaan. Want, bijvoorbeeld dankzij de inzet van hanen werden vroeger veel soldatenlevens gespaard. Hoe dat zit lees je hieronder…

Hier is het geen vakantietijd. Integendeel, de boeren werken hard om de rijst er weer in te krijgen en sinds 2 weken blijven monniken in hun tempel vanwege de regentijd, de tradiotionele studietijd van 3 maanden.
Wij zijn druk bezig om ons ‘landgoed’ te vergroenen – vooral ik, want Sa doet nog een toegift-opleiding: Westers koken – ja heus! De klus op ons land is ‘op een oor na gevild’ en het wordt prachtig – althans, dat vinden wij.

Ikzelf ontdekte dat m’n dieet anders moest; voelde me bij het werk erg krakkemikkig, vatsig en moe en schrapte o.a. suiker en meelproducten en eet weer wat vlees. Voel me al weer een stuk beter.

Hanengevechten…

… zijn erg populair in Thailand – men zegt dat het al 3 duizend jaar gebeurt. Het historische verhaal is best indrukwekkend. Hanen horen tot de Koninklijke entourage, net als Olifanten. Beide hadden vroeger namelijk een vooraanstaande rol. Dat zit zo…

Thailand bestond uit meerdere koninkrijkjes en er was regelmatig landjepik. Ook buur-koningen (Birma en Cambodja) probeerden stukken Thailand te veroveren, soms met succes. Het land was overwegend oerwoud, met veel gevaarlijke dieren als tijgers en slangen. (Zo’n 100 jaar geleden bestond Thailand nog voor 60% uit oerwoud, dat is nu minder dan 15%.)

Olifanten zijn voortreffelijke rij- en lastdieren; zij droegen de koning en zijn wapentuig – de soldaten volgden te voet of per muilezel. De dikhuiden zijn natuurlijk erg imposant – de enige waar wilde dieren voor opzij gaan. Bovendien zijn het geweldige bulldozers als het woud ondoordringbaar is. En… ze zijn slim en (w)aardig. Daarom zijn Olifanten nu dus echte Royals…

En de hanen..?

Wel, elke koning had een legertje goed getrainde kemphanen – en… Aziaten zijn geboren gokkers, ook de oude koningen. Zij lieten hun hanen tegen elkaar strijden, maar maakten vooraf een deal: ‘als mijn haan wint, krijg ik van jou …’. En zo kon land zonder bloedvergieten van eigenaar wisselen, pardon… van koning wisselen – soms werden alleen gekaapte vrouwen en kinderen teruggewonnen.
Zonder bloedvergieten klopt niet, want de hanen kregen scheermessen aan hun vleugels en spikes aan hun poten, en vaak werd de ene haan door de andere afgeslacht. Verliezers kwamen op de BBQ – men zegt dat kemphanen-vlees rijk aan proteïnen en erg smaakvol is.

Hier in de bergen vlakbij is een ereplaats – een speciaal tempeltje – voor een jonge koning die in een ver verleden met hulp van zijn hanen een groot gebied van een Birmese koning terugwon. Hijzelf stierf aan malaria in het oerwoud toen hij net 30 was. De bergbewoners onderhouden zijn ereplaats met liefde en respect.

Een andere legendarische hanen-vecht-koning was Narasuan – verre voorvader van de huidige Bumibol. Hij regeerde ruim 500 jaar geleden vanuit Ayutthaya, toen de hoofdstad van Thailand. Narasuan heroverde met inzet van zijn hanen veel land terug van Birma en Cambodja. Ook hij staat nog steeds in erg hoog aanzien – door heel Thailand zijn veel ereplaatsen en tempels met beelden waar Thai met ontzag voor knielen.

[Onder: standbeeld van koning Narasuan in de oude hoofdstad Ayuthaya…]

En nu..?

Vooral op het platteland zijn hanengevechten nog steeds erg in trek. De sport is legaal en streng gereglementeerd en bijvoorbeeld scheermessen en spikes zijn verboden – gevaarlijke haaktenen worden zelfs afgeplakt met tape. Ook zijn er officials die dieren en wedstrijden controleren. (Uiteraard zijn er illegale wedstrijden.)

De kemphanen strijden in een kleine ovale arena, de cockpit of coq-pit, meestal 5 ronden van 20 minuten. Tussendoor krijgen de beesten even rust en worden ze opgelapt – wonden schoongemaakt met warm water en een energiedrankje door een rietje naar binnen gegoten – (Red Bull, ja echt!). Een scheidsrechter bepaald wiens haan koning kraait, dat wil zeggen…  áls er tijdens de ronden geen haan sneuvelt, of door de eigenaar uit de strijd wordt gehaald. Vanzelfsprekend wordt er door de aanwezigen flink gegokt.

Vlakbij Chiang Mai is een officieel centrum – Cockfighting Learning & Exhibition Centre. Daar worden o.a. demonstraties gegeven. Ben er niet geweest en ga er ook niet naartoe, bezoek niet graag attracties waar dieren worden gebruikt, hou al niet van een dierentuin. (Ben overigens niet principieel of consequent, hield vroeger vogels in een volière en nu vissen in een aquarium en sommige olifantenfarms bezoek ik zelfs graag.)

Prachtige beesten…

[^ Sa ’s broer kweekt vechthanen en verzorgt ze alsof het zijn kinderen zijn – hier maakt hij met een sponsje de kop, ogen en kam schoon. Thailand en Birma hebben hun eigen soort en er zijn kruisingen – er zijn prachtige exemplaren. De beesten worden regelmatig getraind en uitstekend verzorgd – warm-water-massages, huidverzorging met speciale olie, uitgekiende voeding en geneesmiddelen (ontwikkeld dankzij honderden jaren ervaring).]

Mij staat het vechten tegen. Thai verdedigen hun sport met: ‘in de natuur vechten hanen elkaar ook de tent uit’ – (net als mensen-haantjes – ahum… ik zie tegenwoordig ook wel vrouwtjes-hanen). Mijn tegenargument is: ‘in de natuur kan één van de vechters de benen nemen voordat…’ – (hoewel ze dat lang niet altijd doen). Maar ja, ’s lands wijs – ‘s lands eer is moeilijk uit te roeien.

Trouwens, het moet opvallen als je Thailand bezoekt; overal helder-gekleurde beelden van hanen, soms meer dan 2 m hoog – (glanzend zwarte veren, felgele poten en knalrode kam) – vooral bij toegangspoorten maar ook in huizen en gebouwen.

Tot zover Blog nr. 23… Dank voor het lezen!

Hartelijke groeten,
Luc

PS: Iedereen een fantastische zomer gewenst en als je op vakantie bent of gaat:
Ik hoop van harte dat je geniet en uitrust..!

Reageren..?

–  Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties – zie: » Contact…
–  Zie ook: » Disclaimer- Privacy…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *