Geplaatst op Geef een reactie

Blog nr. 17… – 11 feb. 2016.

Blog nr. 17…

11 februari 2016, Mae Rim, Thailand.

–  Nieuwe items op de website..!
–  Zoals de monniken… dát wil ik wel…
–  Oeps, even Apeldoorn…
–  Evaluatie: de resultaten…

Bloggen ja/nee..?
Positieve feedback na mijn verzoek in de vorige Blog, dus: “Ik Blog door..!”
(meer… onderaan bij Evaluatie.)

Ik heb 2 nieuwe items toegevoegd aan m’n website: “Tarieven” en “Stel je vraag..!” – Gratis’.
Vanaf begin twijfelde ik over tarieven vermelden – want, zowel geen als wel tarieven noemen kan een drempel opwerpen. Nu staan ze er voor Online-consult (wat momenteel het meest gebeurt).

Het item “Stel je vraag..!” – Gratis’ komt door een ontwikkeling die al langer speelt. Steeds vaker krijg ik allerlei soorten vragen – nieuwe en bestaande relaties komen er mee. En ik ‘moet’ als het ware reageren – zakelijkheid is dan niet van belang. Mijn talenten verlangen naar inzet, ongeacht of er iets tegenover staat.

Mijn motivatie: “Delen = Vermenigvuldigen”, Ik kan dus niet anders – zoals de zon aan alles en iedereen licht en warmte uitstraalt en een bloem haar geur afgeeft.
De mooiste beloning is als mensen geïnspireerd verder kunnen. En… ook ik word er ‘beter’ van, ik blijf erdoor stromen en ontwikkelen en groeien…

Zoals monniken…

[monnik + ik in Darapirom]

Ik zou het liefst zoals de monniken te werk gaan, hier en in de rest van de wereld. Zij zijn gratis beschikbaar en wie hen raadpleegt geeft iets óf niets – (in een enveloppe of donatie-bus). Veel genezers werken ook zo: de bezoeker bepaald wat hij/zij wil en kan geven.

Noten:
–  Monniken ontvangen vaak ook voedsel, kleding en speelgoed bestemd voor de minder bedeelden. De tempel fungeert als voedselbank en behoeftigen wonen er gratis, net als de monniken.
–  Wij raadpleegden eens een monnik in een Chinese tempel en gaven achteraf geld. Hij weigerde – “je kunt niet achteraf geven!” – een standaard regel zoals ik begreep, om te voorkomen dat een monnik beïnvloed kan worden.
–  De (hoofd-) monnik van ‘onze’ tempel in Mae Ann gaf onze envelop eens terug – hij zei: “je moet niet telkens iets geven als je me wat vraagt, dat is niet goed voor jullie en mij.”

Kleumen…

Eind januari was het hier koud, ’s nachts soms net boven nul en overdag rond de tien graden. Dat leidde tot kleumen met truien en sokken aan – misschien weet je nog dat wij geen verwarming hebben. Grappig: Cream sliep onder 2 dekbedden met ski-jack aan en ijsmuts op. Nu is het weer warmer en binnenkort wordt het vast weer heet.

Oeps, even Apeldoorn…

Op een morgen in januari kwam ik met de auto van ons land en reed achteruit de inrit op tot het schuif-rol-hek, stopte, trok de handrem aan (vergat de automaat Neutraal te schakelen), liet het portier open en liep naar het hek achter de auto. Toen begon die te rijden (de inrit loopt ietsje af) en ik raakte bekneld tussen auto en hek – (linkerhand tegen het hek en ellenboog tegen de auto). Ik rukte m’n hand los en sprong weg. De auto reed door en drukte het hek uit de rail, dat ‘vouwde om’ en daarna ‘pakte’ het hek het opengelaten portier en dit sloeg om. Op dat moment kwam ik bij m’n positieven, deed het andere portier open en trok de handrem verder aan en de auto stopte.
Schade: achterbumper en –licht kapot, schrappen op de rechterkant, het rechterportier en -voorscherm gekreukeld en een deuk in de achterklep van de auto (van mijn ellenboog), plus een beschadigd hek én… een pijnlijk gekneusde onderarm en pols.

Gelukkig bleef ik voor erger gespaard – wat als ik niet weg had kunnen springen..? De verzekering dekt de schade, hier zonder eigen risico – wel verlies van no-claim (reed tot nu toe schadevrij). De schade werd dezelfde dag opgenomen en de auto opgehaald – dat is hier erg goed geregeld. Thai zijn perfecte herstellers – na een week was hij weer als nieuw. Ook de kneuzingen zijn alweer minder voelbaar.

Blog-evaluatie…

Ruim 20% reageerde op mijn verzoek om feedback* – (de Blog-aankondiging gaat naar bijna 150 adressen). Iedereen wil op de hoogte blijven van mijn belevenissen en ook weetjes over Thailand zijn erg in trek. Het gros blijkt bovendien geïnteresseerd in Bewustwording en zo. Al deze reacties maakten me blij en gemotiveerd, temeer omdat ik Bloggen leuk vind en m’n ei erin kwijt kan.

* Deskundigen vinden 20% een prima score en ik geloof graag dat het statistisch voldoende is. Maar… ik ben niet van de cijfers en wil liefst weten wat bij iedereen leeft. Want, als mijn Blogs vervelen of irriteren, pakt mijn bedoeling averechts uit. Ik weet dat vele ze niet altijd of pas later lezen – begrijp best dat je soms geen zin of gelegenheid hebt!

Ik wilde weten of ik niet ‘voor een lege kerk preek’ en of wat ik schrijf wel interessant is. Daarover kreeg ik voldoende informatie. (Toch… als je nog niet reageerde, hoop ik op een teken van leven – het is sowieso fijn om reacties te krijgen!)

Er kwamen tevens tips en verzoeken als:
–  Meer foto’s alsjeblieft.
–  Leg de lat niet te hoog, maak het jezelf niet te moeilijk.
–  Maak er later een boek van.
–  Pas de lay-out aan zodat het op mobiel en tablet makkelijker leesbaar is.
–  Maak je Blogs niet te lang, schrijf desnoods vaker.
Warme reacties waren verder: ‘doe wat jij het liefste doet Luc’ en ‘volg je hart!’

Ik neem alles ter harte, dus: ik blijf schrijven en beperk me voortaan tot ± 1.000 woorden per Blog – (ongeveer 5 minuten leestijd); af en toe maak ik aparte artikelen, in bijlagen of als nieuw site-item. En er komen kleine aanpassingen aan de site. Alles met het doel: optimaal Blog-plezier voor jullie en mij!

Nogmaals: veel dank voor je motiverende bijdragen..!

Stop..!

Afgelopen weekend 4 ras-‘Breeje durpers’ over de vloer – ‘s-Gravenzanders dus. Reuze gezellig, máár… de teller staat op “leestijd ongeveer 5 minuten”, dus: Stop en… in de volgende Blog…

Hier eindigt Blog nr. 17 – ik hoop dat je ervan genoot!

Hartelijke groeten
Luc

Reageren..?

–  Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties – zie: » Contact…
–  Zie ook: » Disclaimer- Privacy…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *