Categorie: Blog

Blog # 74…

Mae Ann, Thailand, 3 mei 2024.

Update…

Lees mee over hitte, droogte, bananen, blogexperimenten en rijlessen – én over buitenlanders met Tropenkolder.

Ben je Nieuw als lezer..? Dan nodig ik je van harte uit om mijn »» Blog-Introductie te lezen.
Overweeg ook om je in te schrijven voor mijn Nieuwsbrief – het is kosteloos en uitschrijven is net zo simpel. Het zal mij aanmoedigen bij mijn schrijverij.

Het weer…

In Nederland zijn weersverwachtingen hét gespreksonderwerp. In Thailand is dat nu niet anders, we worden namelijk getrakteerd op hittegolf na hittegolf.

Al weken achter elkaar stijgt de temperatuur boven de 40 en daalt ’s nachts niet onder de 25 graden. Gelukkig wint Chiang Mai het niet qua hitte – wel qua luchtvervuiling, helaas

Ondanks onze dubbele muren is alles inmiddels door en door warm. Stel je eens voor; je stapt uit bed en de vloer en alles wat je aanraakt is warm. Zonder airco is dat afzien, alhoewel… ook de gelukkigen mét airco hebben het zwaar.

Ik rangschik mezelf niet bij de Klimaat-fanaten – ook niet bij de ontkenners. De hitte en droogte zijn weliswaar extreem en langdurig maar dat gebeurde al vaker.

Droogte…

Ja, die droogte. Tijdens het Songkran feest, begin april, is er wat regen gevallen, daarna bijna niks meer. Mae Ann is een droog gebied, waarschijnlijk omdat buien worden omgeleid door de luchtstromen in de bergen.

Momenteel dreigen onze vijvers droog te vallen. Als dat gebeurt moet er een tankwagen aan te pas komen.

Geknakte bananen…

De hitte en droogte zijn funest voor onze nieuwe aanplant. Ik schreef eerder over mijn taak om het jonge plantgoed in leven te houden.

Maar.., bananen gebruiken erg veel water, en sommige nieuwe plantjes zijn verdroogd, zelfs volwassen planten hebben het begeven. Ik moest sommige vroegtijdig oogsten omdat hun stammen waren geknakt.

Let op: we zitten niet bij de pakken neer – er gaat zoveel wél goed!

Bananen zijn natuurwondertjes…

Elke plant produceert eenmaal een tros bananen en wordt daarna omgehakt. Naast de bestaande planten komen automatisch nieuwe omhoog.

Wist je dat het sap uit de stam zuiverend werkt?
Als we hier een betonnen watertank maken, brengen we eerst fijn gehakte bananenstam in het water. Dat neutraliseert de chemische troep uit het cement. Ook het bananenblad wordt veel gebruikt, onder meer voor decoratie en om eten in te verpakken.

Een bananenstam bestaat uit samengekomen bladstelen – je kunt het dus een ‘pseudostam’ noemen. In die bladsteel lopen talloze kanaaltjes waardoor het kleverige vocht krachtig omhoog stroomt. Oh, die wonderlijke natuur!!

Goud & Geur…

Nu ik toch euforisch ben…
Ondanks – of misschien Dankzij – het extreme weer bloeit de Gouden regen overvloedig. Ook de bekende Thaise ‘Le-Lavendie’ lacht ons stralend toe – haar verrukkelijke geur werkt betoverend!

Trots op…

De meeste nieuwe bomen zijn springlevend, alleen twee Teakbaby’s en enkele Guave-boompjes lijden zichtbaar.

Ik ben trots op dit groene resultaat – temeer omdat de hitte mij binnen houdt. Ben bezig met wat reparatie- en veranderwerk aan onze visvijvers maar dat moet in de namiddag en avond en soms is het dan nog te warm.

Dit trage tropenbestaan ondermijnt mijn conditie. Uhm… en mijn gewicht neemt voelbaar toe, ondanks mijn dagelijkse portie Tai Chi.

Knettergekke buitenlanders…

Wat mij stoort tijdens deze hitte, zijn sommige kolderieke buitenlanders. Ik zie jongelui in shorts of zelfs bikini’s op scooters rijden – pure onkunde, echt te dom voor woorden! Naast uitermate ongepast ook erg ongezond!

De asfalt- en betonwegen zijn werkelijk witheet – en die roosterende schroeihitte straalt je tegemoet. De doorsnee Thai komt alleen maar buiten in mummie verpakking.

Blog experimenten…

Doelen: mijn blogwerk verbeteren en m’n leeskring vergroten.
Het aankondigen van Nieuwe blogs gaat nu automatisch, dat heeft voordelen zoals:

Jullie kunnen super simpel zelf “In en Uitschrijven”.
Fantastisch, want Ik wil niemand lastig vallen als mijn schrijfsels niet meer passen. Ikzelf vind ongevraagde mail irritant en… “behandel een ander zoals je zelf behandelt wil worden!”

‘Statistiek’ vertelt mij of m’n blogs gelezen worden.
En wat blijkt – meer dan 60% wordt gelezen! Volgens kenners een uitstekende score.
Ik begrijp het overigens best als je er niet aan toekomt – sommige van jullie moeten dagelijks zóveel lezen.

Inzicht en ervaring delen…

Verschillende lezers moedigden mij aan om meer van mijn inzichten en ervaringen te delen – “Je hebt zoveel te bieden waar anderen iets aan kunnen hebben Luc”.

“Heb je mijn ‘ Verhalen-blogs’ gezien?” – blog # 72 en 73. Dat waren mijn eerste deel-pogingen.
Deze meldde ik ook op LinkedIn – een aparte wereld.

Ik zoek naar de beste manier en ga de Verhalen afwisselen met Update-blogs over mij en mijn Thaise leven.
Nogmaals mijn doelen: variatie, betere blogs en meer lezers. Dit laatste is best een uitdaging maar.., ik ben een uniek exemplaar met mijn eigen visie en stijl.

Feedback…

“Hoe weet je of je blogs beter gewaardeerd worden Luc?”
Meer lezers is een uitstekend signaal. Daarnaast is ‘Jullie feedback mijn kompas!’
Alleen samen met jullie kan mijn blogavontuur een succes worden. Dus: reageer; geef commentaar, doe suggesties, stel vragen.

“En als het niet loopt zoals gehoopt?” – dan gooi ik het roer weer om.
Creatief bezig zijn houdt me jong – en als anderen daar iets aan hebben is het pas echt “de moeite waard”. Niets doen is alleen een optie als mijn stilte ergens aan bijdraagt.

Cream Chauffeur…

Cream krijgt momenteel autorijles. Ook dat gaat hier anders dan in Nederland. Ze heeft vijf dagen 2 uur les – eerst op een afgesloten terrein, daarna op de openbare weg.
Opmerkelijk – haar eerste lesuur ging over techniek, ze weet nu wat er onder de motorkap gebeurt en hoe de remmen werken.

Op de vijfde dag doet ze examen – ‘afrijden’ en theorie’.
Succes gegarandeerd – kosten: 4.000 Thai Baht = (± € 115).
Tja.., Thailand heeft heus goeie kanten.  

Hier eindigt blog 74, dank voor het lezen!
Ben je enthousiast over deze Update..? Deel hem met familie, vrienden, collega’s en op social media.

“Wil je meer van mij lezen?”
Schrijf je dan in voor mijn Nieuwsbrief, en ik hou je op de hoogte van nieuwe blogs, updates en andere ontwikkelingen.

Hartelijke Groeten,

Luc

Reageren..?

Ik ben altijd benieuwd naar reacties – immers: “jouw feedback is mijn kompas!” Dus, voel je vrij om je gedachten te delen!
Stuur een email naar »»  Luc@lucalbrecht.nl…
Voor andere opties, ga naar »» Contact…

Overige Links:
»» Blog introductie…
»» Disclaimer – Privacy...

… einde pagina …

Blog # 73…

Mae Ann, Thailand, 5 april 2024.

Ontdek de Kracht van Herinneringen…

–  verhalen en anekdotes die het leven kleur geven. Ik hoop dat ze jou net zoveel inzichten geven als ze mij hebben gedaan – mijn Lessen en Inzichten staan onderaan beschreven.

Let op: Namen en omstandigheden zijn veranderd uit respect voor de privacy, en soms is gewoon mijn verbeelding aan het werk.

Ben je Nieuw als lezer..? Dan nodig ik je van harte uit om mijn »» Introductieblog te lezen.
Ook hoop ik dat je wilt inschrijven voor mijn Nieuwsbrief – het is kosteloos en uitschrijven is net zo simpel. Het zal mij aanmoedigen bij mijn schrijverij.

Alarmdrama…

Een les in Perspectief…

Een verhaal uit de tijd waarin CEO nog gewoon “de grote baas” werd genoemd. Ik was zo’n exemplaar, al noemden ze mij vaak “LA” – wie dit had bedacht en waarom weet ik niet.

Een van mijn ‘grote baas attributen’ was een semafoon zo groot als een autoaccu.
Even lachen… vanzelfsprekend had ik mezelf en anderen wijsgemaakt dat het ding nodig was voor de efficiency. Anderzijds, misschien was dat ook zo en als geboren ‘uitvinder’ ben ik altijd in voor de nieuwste technieken.

Lichtelijk gestrest…

De hoofdrol in dit verhaal is weggelegd voor Melek, onze nieuwe stagiaire bij de receptie. Op haar tweede werkdag moest ik met het vliegtuig naar het buitenland. Vooraf was ik op kantoor om nog wat dingen te regelen, en zoals gewoonlijk nam dat meer tijd dan gedacht.

Toen ik wilde vertrekken stelde Melek mij vriendelijk een paar vragen, ook beantwoorde ik nog een telefoontje. Ik neem altijd ruim de tijd voor reizen, toch raakte ik lichtelijk gestrest door dit oponthoud.

Op de proef gesteld…

Toen ik eindelijk richting Schiphol snelde, lichtte al gauw de semafoon op met de alarmerende boodschap: “Direct kantoor bellen”. Met elke kapotte telefooncel die ik vervolgens tegenkwam, groeide mijn frustratie.

Maar.., pas toen Melek aan de lijn kwam, werd mijn geduld echt op de proef gesteld. Zij was onbewust van mijn haast en het gesprek ging ongeveer zo…

Melek: “Hallo meneer Aalbrecht, kunt u even terugkomen..?”
Ik, waarschijnlijk wat kortaf: “Wat is er aan de hand..!?”
Melek: “Uh.., u heeft mijn pen geleend toen u met iemand belde hier in de receptie”…

Ik hapte naar adem en zei “Kijk es achter de bloempot op de balie” – en daarna hoorde ik Melek alleen nog zeggen “Oh ja, ik zie …” omdat ik ruw ophing, in de auto sprong en wegscheurde.

Gelukkig haalde ik mijn vlucht waardoor ik een poosje letterlijk afstand kon nemen van dit Alarmdrama.

Mijn Inzichten en Lessen hieruit..?

De visies en belangen van een 18-jarige stagiaire kunnen onmogelijk gelijk zijn aan die van een CEO.

Dit voorval liet mij eens te meer beseffen hoe essentieel zelfreflectie en empathie zijn voor effectief leiderschap. Als ik niet in staat ben om mij in de schoenen van mijn medewerkers te verplaatsen, loop ik het risico op stress en teleurstelling. Daarnaast kan het leiden tot ontevredenheid, bij mezelf en bij anderen.

Het vermogen om de wereld door de ogen van anderen te zien, helpt om misverstanden te voorkomen – en het bevordert een positieve werkomgeving waarin iedereen zich gehoord en gewaardeerd voelt.

Tenslotte.., binnen mezelf kunnen Relativeren werkt stress verlagend – dit geldt natuurlijk voor iedereen, volgens mij.

Met een glimlach…

Terwijl ik hier nu zit te glimlachen om mijn ouderwetse semafoon, moet ik erkennen dat de wereld van smartphones vaak een zegen is maar.., soms ook een uitdaging. Of niet soms…?

Afijn, wat denk jij? – Zie je nog andere inzichten in dit verhaal?

Enthousiast..?

Ben je enthousiast over deze Alarm story..? Deel het met familie, vrienden, collega’s en op social media.
Wil je meer van mij lezen? Schrijf je dan in voor mijn Nieuwsbrief en ik hou je op de hoogte van nieuwe blogs, updates en andere ontwikkelingen.

Wil je reageren..?

Ik ben altijd benieuwd naar reacties en waardeer feedback enorm! Dus, voel je vrij om je gedachten te delen!
Stuur een email naar »»  Luc@lucalbrecht.nl…
Voor andere opties, ga naar »» Contact…

Overige Links:
»» Blog introductie…
»» Wat & Hoe… – over wat ik doe
»» Disclaimer – Privacy...

… einde pagina …

Blog # 71…

Mae Ann, Thailand, 8 maart 2024.

Update en ‘Zaadjes voor de toekomst’.
[± 7 min. leestijd]

Inhoud… [scrollen]
–  Eindelijk… – ‘Leven = Veranderen’..
– Over Mij – Website & Shop…
– Mooiste Beloning…
–  Sa & Cream – Snuffy & Lucky…
–  Rest-weetjes: Dor & Dof – Nooit saai…

Oh ja.., ben je een Nieuwe lezer van mijn blogs..? Lees dan vooral ook mijn »» Blog introductie…

Eindelijk…

.. weer een blog…
101 redenen waarom die zo lang uitbleef, hier zijn er twee:

(1.)  Begin 2023 besloten we te stoppen met logies aanbieden – stond al in mijn vorige blog.
De impact daarvan temperde mijn inspiratie.

(2.)  Sa was maandenlang in het buitenland omdat hier te weinig werk was.
Daardoor moest mijn aandacht naar het huishouden en ons ‘landgoed’.
PS – Cream hielp me bijna elk weekend.

Leven = Veranderen…

Veranderen kost ons moeite en wordt moeilijker met de jaren.
Maar… mij doet veranderen nu juist goed, het houdt me bezig en benieuwd naar wat kan en komt.

Over mij…

Volgende week begint voor mij de Elfde fase van 7 jaar. Volgens sommige filosofieën: “een fase van wijsheid en ervaring waarmee men gids en mentor kan zijn voor jongere generaties”. Nou, dat klink voor mij veelbelovend, alsof ‘het beste nu aankomt’.

Gelukkig gaan creatieve gaven niet met pensioen.
De wereld lijkt echter ingesteld op “gepensioneerd = uitgerangeerd”, en móeten genieten van een ‘welverdiend Zwitserleven’.

Maar dát leven trekt mij niet zo, want m’n creatieve bron borrelt inderdaad volop – volgens mij zelfs rijker en rijper.
Bovendien houdt actie mijn Lijf & Geest vitaal.

Feit: de laatste tijd kwamen er minder vragen.
Credo: “als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg”.
Conclusie: mijn benadering moet anders.

Website & Shop…

De website is al veranderd en kreeg aanvullingen, en in m’n blogs komen meer onderwerpen.

PS: Hosting van de site ging naar een Thaise provider – dat is goedkoper en efficiënter.
Ik betaalde losgeld omdat Nederlandse provider dwarslag.
Anti-reclame, in mijn ogen.

Shop…
We hebben nog steeds weinig Thaise producten, omdat Sa zicht focust op haar werk en kan niet helpen met de inkoop.
Het huidige aanbod: Privé collectie , en hopelijk kan ik snel zelf Thaise dingen kopen.

Beloning…

Mijn mooiste beloning..?
Ideeën werkelijkheid zien worden, en…
Als anderen enthousiast vooruit gaan, mede dankzij mijn inbreng.

En ja.., geld voor mijn kosten en inzet. Wel moet de drempel laag blijven en commercie past niet bij mijn visie.

Eerder bood ik vrijheid-van-vergoeden, dat is nu:
– Doneer-richtlijnen voor Particulieren en…
–  Zakelijke Tarieven voor bedrijven en organisaties.

Kijk eventueel bij:
– »» Tarieven…
– »» Doneren…

Over Sa…

Sa was dus lang van huis, ze ging met 3 vriendinnen.
Zij wil niet afhankelijk zijn en ze spaart voor haar pensioen.

Beide dames teren trouwens liever niet op mijn portemonnee.
Cream werkt af en toe als crewlid in het Conventie- en Sportcomplex bij de stad. Ook oogst ze graantjes met videofilmpjes op social-media.

Sa ‘s buitenland-inkomen was niet wat zij verwachte maar.., ze is een ervaring rijker en per saldo niet armer.

Momenteel werkt ze soms in de stad. Daar is meer vraag en als ze meerdere dagen werk heeft, slaapt ze bij Cream.
Sa heeft een les-licentie en daar is regelmatig vraag naar, ook uit het buitenland.

Eenzaam of Alleen…

Hoe was het voor jou toen Sa weg was Luc..?
Uhm… het was weer even wennen – weer, want in Nederland woonde ik lang alleen.
Alleen zijn heeft goeie kanten en het hielp om daarop te focussen.
Ben tenslotte ook een soort heremiet.

Overigens, duizenden Thai werken in het buitenland.
En veel buitenlanders – met een Thaise partner – werken in hun thuisland, terwijl hun partner in Thailand woont.
Oftewel: afstand-huwelijken komen hier vaker voor.

Uitgeput…
In het begin zocht ik afleiding in actie en liep te hard van stapel.
Mijn assistent was een jonge Birmees, een harde werker en gewend aan dit klimaat.
‘Gelijk opgaan’ zit in mijn aard en ja hoor, mijn lijf raakte uitgeput – het is inmiddels hersteld.
Zal ik het (n)ooit leren, afstemmen op dit klimaat..?

Over Cream…

Cream is nu 19 en studeert Agro Economics aan Chiang Mai University.
Ze wilde een medische studie, maar er waren veel te veel gegadigden.
Belangrijkste: ze gaat goed en heeft het naar haar zin.

Zij woont met een studiegenootje in de buurt van de universiteit en komt vrijwel elk weekend thuis.., opladen aan de rust en stilte.

Snuffy & Lucky…

Snuffy – de choco-labrador – wordt een besje; haar neus is grijzer en ze is blind aan een oog. Gelukkig kan ze veilig Snuffelen op het land.

Poes Lucky is grappig en aanhankelijk.
Zij promoveerde zichzelf tot gezelschapsdame toen Sa weg was. Ze kroop vaker op schoot en volgde me constant.

Rest-weetjes…

Afgelopen seizoen teelden Birmese buren rijst op ons land.
Wij vroegen geen huur omdat op de kleine terrasveldjes (Paddy’s) niet winstgevend geteeld kan worden.
De Birmezen deden vrijwel alles met de hand. Soms werkten er meer dan 10 familieleden en hun vrolijkheid was aanstekelijk.
Onze winst..? – een prachtig uitzicht én… wij hoefden geen onkruid te maaien.

Dit was wel de laatste rijstteelt, jammer want het is zo mooi.
Nu komen er bomen en vee. We plantten al Mango, Lemon, Ramboetan en Teak.
Deze boompjes gaf de overheid gratis, we kregen zelfs geld voor het planten en onderhoud.

Water geven…

Nu is het mijn taak om ‘s morgens vroeg water te geven.
Paradijselijk*, banjeren over het land, met gieters vol water en Snuffy op m’n hielen…
onderwijl klimt de zon boven de boomrand en zij verjaagt de mist…
kleurrijke vogelkoren geven hun ochtendserenade…
en de jonge boompjes glinsteren door het verse water.

* Of zien jullie het Paradijs anders..?

Dat water geven moet tot er in mei weer voldoende regen valt. Ben benieuwd of de boompjes dat volhouden.
De droge periode begon maanden geleden al, uitzonderlijk vroeg dit jaar.

Dor & Dof…

Momenteel daalt de temperatuur in de nacht tot 15- of soms 10 graden, en overdag stijgt het kwik naar 40+.
Maart en april zijn voor mij de minst mooie maanden hier.
Aanhoudende droogte en hoge temperaturen maken de natuur Dor & Dof.

Bamboe en Teak raken nu al blad-loos en veel gewassen worden bruin of geel.
Anderzijds houden de meeste vruchtbomen en een aantal andere loofbomen hun groene gewaad.
Sommige blijven jaarrond groen, andere wisselen hun kleed op een ander moment.
Palmen, coniferen, bananen en diverse struiken zijn ook groenblijvers.
Kortom.., het basis-beeld blijft groen.

Momenteel houdt de natuur als het ware haar adem in.
Totdat na half april nieuwe regen valt, dan spruit alles weer uit voor de volgende frisgroene extase.
“Songkran”, waterfeest, is dit jaar van 13 – 16 april.

Ik vind het überhaupt een wonder dat bomen en planten hier overleven. Overdag is het echt schroei-heet; om 11 uur ‘s morgens verbranden m’n voeten op de tegels in de zon.
Ik kan goed tegen de warmte maar zou in volle zon snel om zeep gaan.

Nooit saai…

Hoe mijn gewone dag eruit ziet..?
–  mediteren als het nog donker is, soms al om 3 uur, soms in een tempel
–  Tai Chi oefenen zodra er licht gloort, ca. 6:30
–  dan watergeven en andere tuin-dingen doen
–  daarna douchen, ontbijten en ja hoor: “daar is de Koffie..!”
–  op ons heerlijke terras met haar kalmerende uitzicht.

Vanaf ca. 10:30 werk ik aan email-sessies of een blog.., of ik scoor nieuwtjes en leerstof.
Na de lunch hou ik een korte siësta, dan thee en eventueel video-sessies.

Na vier uur ‘s middags is het koel genoeg om te klussen bij huis of op het land; tot donker (ca. 6:30).
Dan een hapje eten, eventueel nog wat computeren en tussen 9 en 10 eindigt mijn dag met een mini-meditatie.
En nee.., we hebben geen TV.

Let op: mijn dagen zijn nooit hetzelfde.
De afwisselingen zijn: boodschappen doen, op een markt of in de Makro; elders een hapje eten; een tempel bezoeken; winkelen met de dames en meer.
“Never a dull moment” – [Nooit saai hier].

Hier eindigt blog 71 – hopelijk heb je genoten!
In het volgende blog komen interessantere zaken – tot gauw.

Hartelijke groeten,
Luc

Passende Links:
»» Onze-Oase… met wensen & plannen.
»» Blog-Intro…
»» Tarieven…
»» Doneren…

Reageren..?

– email aan: »» luc@lucaalbrecht.nl
– andere opties: zie »» Contact…
Zie ook: »» Disclaimer – Privacy…

... einde pagina …

Blog # 70…

Mae Ann, Thailand, 24 maart 2023.

– Hagelstenen..(!!)
– Sa in Spagaat…
– Hoe is het voor mij..?
–  Geen Logees…
–  Mijn eenzaamheid – Wat te doen..?

Doe-het-Zelven…

Ben lekker aan ’t bouwvakken en kom eigenlijk tot niets anders. Na een paar uurtjes klussen val ik verlept op de bank – (na 10 uur ’s morgens is het snikheet).

We maken terrasmuurtjes en die wil ik af hebben voordat de regentijd weer begint. Op de metselaar moeten we wachten – meer mensen willen klussen klaren voor de regentijd.

Nu eerst alvast fundaties storten, zodat die niet meer kunnen wegspoelen. Metselen kan altijd tussen buien door, dat kunnen we immers afdekken.

Hagelstenen…

Vorige week was hier een heftig noodweer met echte hagelstenen..! Veel bomen en elektra-masten zijn geknapt en complete daken weggewaaid.

Langs wegen in Thailand staan gigantische reclameborden. Rondom de stad zijn er veel omgewaaid met enorme schroothopen tot gevolg. Er is bij ons geen schade, godzijdank – behoudens een nachtje zonder stroom.

Sa in Spagaat…

Sa is weer volop aan ‘t masseren en dat doet haar goed. Dat leidde tot nadenken over logees ontvangen.

Het was erg fijn om dat in de praktijk te kunnen ervaren en wij hebben ervan genoten.
Maar, Sa zat soms in een spagaat. Zij dacht ze het wel aankon, maar… ook zij heeft slechts één lichaam – gelukkig, ahum.

Sa had 3 jaar bijna geen werk en was erg blij dat er logees kwamen. Betekende wel dat ze meer thuis moest zijn, 6 weken lang. En… juist in die tijd werd ze vaker gebeld om te komen masseren.

Kiezen…
Beide activiteiten naast elkaar doen is onmogelijk. Ik vond daarom dat we moesten kiezen – reserveringen worden immers vaak lang vooruit gemaakt.

Het lijkt voorlopig beter dat Sa zich op masseren concentreert, dat biedt nu meer zekerheid. Ze heeft weer een aantal vaste klanten, waaronder buitenlandse senioren (expats).
(Werken op afspraak is beter dan in een kliniek wachten op cliënten, die wachttijd wordt niet betaald.)

Hoe is het voor mij..?

Ik geniet erg van gesprekken met Nederlandse gasten. Wel ben ik continu bezorgd dat er iets mis gaat of beter kan, en dat is natuurlijk vermoeiend. 

Daarnaast is het erg leuk om de omgeving te laten zien en over Thaise bijzonderheden te vertellen. Maar ook hier wordt het verkeer steeds drukker, en agressiever. Ik vind het daarom steeds minder leuk.

Monnik-bestaan…

Nóg een puntje – (moeilijker uit te leggen).
Ik geniet van rust en stilte – schreef ik al vaker.

In dit opzicht is mijn leven momenteel ideaal. Overdag ben ik meestal alleen en kan dan doen wat mij voldoening geeft.

Zoals nu:
– klussen in ochtend als het nog frist is – (en als Nederland nog slaapt, haha)
– in de middag en avond eventueel coaching- en advieswerk…
– de rest van m’n tijd kan ik besteden aan mediteren en inzichten vinden.

Dit voelt als mijn perfecte ‘monnik-bestaan’. En daar ga ik graag mee verder – benieuwd naar wat de toekomst brengt.

*) meer over het beeld op de foto.
Wit marmer staat voor zuiverheid en standvastigheid.
De handhouding (Dharmachakra-mudra) symboliseert leren – een continu proces in mijn/ons leven.
De linkerhandpalm is naar binnen gericht – dat leren gebeurt binnen mijzelf.

Ik zeg weleens “een leerling leert in weerwil van de leraar”. Volgens mij kunnen we alleen leren waar we aan toe zijn en wat we begrijpen.
Zie ook hieronder bij ‘Mijn Eenzaamheid’: “ik maak mijn eigen beeld [les] bij wat anderen zeggen”…

[Einde fotobijschrift.]

Geen Logees…

Na wikken en wegen hebben we besloten om voorlopig geen logies aan te bieden en ons niet maanden vooruit vast te leggen*.
(* Natuurlijk helpen we graag bij het vinden van logeergelegenheid in de buurt.)

Let op: iedereen blijft ‘Welkom op de koffie’ of om iets anders af te spreken..!!
– uiteraard blijf ik coaching en advieswerk doen…
– en Sa blijft workshops geven, zij werkt freelance…
PS – ons actuele aanbod staat altijd op de site..!

Mijn Eenzaamheid…

[Met open deuren en stokpaardjes.]

Recente privé-ervaringen brachten mijn gedachten bij wat ik noem: ‘de eenzaamheid van bestaan’.

“Goed communiceren is zo dicht mogelijk langs elkaar heen praten” – we kunnen elkaar nooit 100% begrijpen..!
Alles wat ik zeg interpreteert de ander ‘anders’ dan ik bedoel – de ander creëert er zijn/haar eigen beeld bij, dat kán niet anders.

Dit werkt vanzelfsprekend ook andersom: ik maak mijn eigen beeld bij wat anderen zeggen. Eventuele ‘misverstanden’ die daaruit volgen leiden makkelijk tot frustraties of erger.

Een gezegde luidt ‘gedane zaken nemen geen keer’, of ‘gezegd blijft gezegd’ en ‘gedaan blijft gedaan’.
Iets opnieuw en anders zeggen of doen, maakt het eerdere niet ongezegd of ongedaan.

Ook ik heb in mijn leven vaak dingen gedaan of gezegd die ik (achteraf!) liever niet had gezegd of gedaan.
Maar… ik kan ze niet terugdraaien en spijt of wroeging helpen niet echt – die slopen vaak meer dan ze goed doen.

Over deze dingen nadenken maakt mij bescheiden. Het besef dat ik nooit helemaal kan worden begrepen geeft mij een gevoel van eenzaamheid.

Wat te doen..?

Ik heb geen recept voor oplossingen, laat staan dé oplossing. Als ik mij van eventuele missers bewust word, helpt het om mezelf te vergeven en (proberen) ervan te leren. Beseffen dat missers bij het leven horen werkt ook bevrijdend.

Voor de toekomst kan het helpen als ik mijn acties bewuster doe en mijn woorden zorgvuldiger kies. Kan mij ook afvragen ‘moet ik wel iets zeggen?’ – we zeggen niet voor niets ‘spreken is zilver en zwijgen is goud’.
Regelmatig denk ik: “Waarom wordt er toch zóveel gepraat..!?”

De Boeddha en andere meesters hebben hierover prachtige wijsheden nagelaten. Echter… die wijsheden werken alleen als ik ze begrijp en probeer toe te passen. En daar krijg ik leef-tijd voor.

Actualiteiten…

Webshop…
Geen nieuws, ik blijf er mee bezig.

Cream…
.. is geslaagd voor de High School en deed toelatingsexamen voor de universiteit – (de uitslag komt 5 april).
Ze wil de medische zorgkant op, maar het aantal plaatsen is beperkt en de besten krijgen voorrang.
(Cream scoorde goed tot nu toe.)

Naar de familie…
Begin april is het Songkran feest – traditioneel Thais nieuwjaar. Sa en Cream gaan dat vieren bij de familie in Chon Buri.

Sa heeft haar vader ruim 3 jaar niet omarmd en ook hij wordt ouder.
Cream wil haar neefjes en nichtjes zien en… naar het strand.

Ik blijf thuis, genieten van de stilte en zorgen voor Snuffy en Lucky en… natuurlijk voor mezelf.

Hier eindigt blog # 70 – dank voor het lezen..!!

Hartelijke groeten,
Luc

Blog nr. 69…

Mae Ann, Thailand, 11 februari 2023.

– Veel gebeurd… – Leerzaam…
– Heilzame oase… – De Praktijk…
– Meer over Huib… – Petje af voor Sa…
– Afkicken… – de Kracht van Stilte…
– Voornemens 2023..?

‘Nog 1 blog voor Nieuwjaar’ – stond in het vorige blog…

Dat blog kwam niet want ik had continu aanspraak van Huib en van Pauline & Nico, in het Nederlands (een verademing)..! We zijn alle vier 70-plus, avontuurlijk en ‘jong van hart’, en dat leidde tot intrigerende gesprekken.

Zes weken lang was vriend Huib de eerste logee in onze Sala, daarna logeerden Pauline & Nico er drie nachten.
Tijdens de jaarwisseling logeerde Sa s’ familie er, met z’n negenen (9)!

We kregen alom lovende reacties, zoals “fantastische plek; heerlijk rustig; voelde mij meteen thuis” enzovoort.

Veel gebeurd..!

Zowel Huib als Pauline & Nico bezochten ons 3 jaar geleden ook al.
Ze waren alle drie van plan om het jaar erna terug te komen maar ja, dat virus…

De reacties bij aankomst: ‘wat is er in 3 jaar veel gebeurd..!’ en ‘wat een prachthuis’ en ‘heerlijk ruim en licht’ en ‘hier kan je trots op zijn’ – kortom, verwondering over onze prestaties.

Dat was opwekkend, zeker voor mij. Ik neig namelijk naar focussen op wat we allemaal nog willen en wordt dan soms moedeloos.

Leerzaam…

In het echt gasten ontvangen was leerzaam. Eerlijk is eerlijk: het waren ideale logees; erg behulpzaam en zonder (te) hoge eisen of verwachtingen. We kregen veel complimenten én tips voor de toekomst. Het mooiste compliment vinden wij “tot de volgende keer!”

Heilzame oase…

Voordat wij ons land kochten vond ik het al een heerlijke plek – schreef ik al vaker over.
Ik noem het een Heilzame oase omdat ik er helende krachten ervaar. Ook veel bezoekers voelen dat en sommige spreken van ‘helende energie’.

Dat heilzame is overigens niet bijzonder of uniek. Bijvoorbeeld, een natuurlijke omgeving is voor velen al helend. En… volgens kenners stroomt helende energie op veel plekken in de wereld.

De praktijk…

Vriend Huib en ik zijn 2 maanden lang samen opgetrokken – (verderop “Meer over Huib”). Onze uitvoerige en soms intense gesprekken echoën nog na. Ook hebben we weer prachtige dingen gezien en ontzagwekkende ervaringen beleefd.

De eerste week was Huib s’ lijf van slag en sliep hij veel. Later constateerde hij: “ik had al heel lang niet zó goed geslapen” en “was veel moeier dan ik dacht” en “nu kom ik pas echt tot rust”.

Met Pauline & Nico bezochten we ook weer pareltjes in de streek. En ook zij repten over de bijzondere rust en ze sliepen als roosjes.

Vanzelfsprekend erg fijn dat alle drie zulke goeie ervaringen beleefden. Dat inspireert ons om door te gaan.

Meer over Huib…

Huib is bijzonder zorgzaam en al jaren gedreven bezig met heling en welzijn van anderen. Hij is opgeleid in de zogenoemde ‘traditionele Chinese geneeswijzen’ – (TCM – Traditional Chinese Medicine).

Huib werkt thuis en in een holistische praktijk bij Utrecht. Als (gecertificeerd) acupuncturist gebruikt hij natuurlijk naaldjes, maar daarnaast ook kruiden, massages en diverse technische middelen*.

PS – Huib fotografeert graag (en als een prof, vind ik).
De foto’s in dit blog zijn van hem en ik kreeg er meer voor later.
Hij hielp mij trouwens ook met klussen; fundaties maken voor bordermuurtjes.
Ik ben (wij zijn) hem dankbaar om veel redenen..!!!

Prima behandelkamer…

Trouwens, Huib ging hier ook aan de slag en de Sala bleek een prima behandelkamer..! De partner van een collega van Sa werd bevrijd van een hardnekkige pijn in z’n rug en in een been. Sa werd verlost van de nare pijn in een knie, en… mijn lijf kreeg een regeneratie-boost.

Bij ons alle drie gebruikte Huib naaldjes in combi met geluid. Dat bracht ons in diepe ontspanning en de helende effecten waren wonderbaarlijk.
Ik kreeg bovendien extra geluidsessies om de verschillende modules* te kunnen ervaren.

* Dit uitgebreide (digitale) programma is ontwikkeld in de holistische kliniek waaraan Huib verbonden is.
Het is nog in opbouw en wordt selectief uitgegeven.

Petje af voor Sa…

Dit mag niet onvermeld blijven: bij alle logeerpartijen was Sa gastvrouw, kok, inkoopster, wasvrouw, masseuse, gids, vertaalster en meer – teveel om op te noemen. Soms ging ze ook nog buiten de deur masseren*.
Petje af voor haar aanhoudende toewijding en de geweldige prestaties..!!

* Massage-therapie geven is een van haar passies en gelukkig heeft ze sinds kort ietsje meer werk.
Ze wil haar vaste klanten graag behouden, daarom ging ze ook nog buiten de deur masseren.
(We weten immers niet of en wanneer er weer gasten komen.)

De Shop – (update)…

Daaraan is weinig gebeurt sinds het vorige blog, gewoon omdat ik geen tijd overhield. Wel bezochten we, met onze gasten, een vermaard handwerkdorp en dat leverde nieuwe producten op.

Concreter…

Samen met Huib bezochten we een lerares van Sa. Zij maakt (zuiver biologische) kruidenmengsels voor Welness en verkoopt die aan klinieken en winkels. Ze produceert kleinschalig in een fabriekje bij huis.

Noot: Thaise massage werkt ook aan de acupunctuurpunten of meridianen, en… traditionele genezers gebruiken kruiden. 

Dankzij Huib weten we nu dat haar producten goed zijn en heilzaam kunnen werken. Daarom gaan we er enkele aanbieden in de Shop.

Afkicken met behoud van…

Toen Pauline & Nico waren vertrokken was het ineens stil – ik mistte de aanspraak en moest afkicken.
(Gelukkig hebben we de foto’s nog, haha).

Toeren en bijpraten met Huib en met Pauline & Nico heeft mij goed gedaan. Mijn motivatie is weer op pijl, en ik doe momenteel kleine klusjes en maak voorbereidingen voor grotere.

De kracht van Stilte…

Ik wil eerlijk zijn: bezoekers ontvangen was heel fijn en leerzaam maar… ik geniet ook weer van alleen zijn.

Sommige van jullie weten dat ik rond kerst en jaarwisseling graag teruggetrokken leef. Ik noem dat ‘mijn stilte retraite’ en kan niet beschrijven hoeveel goeds dat oplevert – (ik ken geen nadelen).
Even mystiek doen: er bestaat een onnoembare kracht die zich alleen in stilte laat waarnemen.

Afijn, geen stilte-retraite dit keer. Misschien geniet ik daarom nu dubbel van (overdag) weer alleen zijn.

Voornemens voor 2023 Luc..?

Nee, serieus denken over voornemens heb ik (nog) niet gedaan. De ervaringen met- en de feedback van onze gasten gaven wel ‘stof tot nadenken’. Verder liggen er nog plenty plannen op de plank die om actie vragen.

Eén ding staat al vast: zonder (extra) inkomen of omzet kunnen we onze fantastische toekomstplannen vergeten.
Dat betekent letterlijk ‘werk aan de winkel’.

Hier eindigt dit Blog – dank voor het lezen..!

Hartelijke groeten,

Luc

Vragen – Reageren..?

–  stuur een Email: »» Luc@lucaalbrecht.nl…
– overige opties – zie: »» Contact…

Voorwaarden…
»» Algemeen – Disclaimer- Privacy…
»» Leveringsvoorwaarden Web-Shop…

Blog 68…

Mae Ann, Thailand, 3 december 2022.

Laatste nieuwtjes..!
– vandáág komt vriend Huib logeren…
(straks van het vliegveld ophalen).

– rond nieuwjaar komt de Thaise familie enkele dagen…
(met een busje dus met z’n velen, ahum).

Laatste nieuwtjes (vervolg):

– Nu op de site: (Aanmelden voor) ‘Nieuws’ – (zie boven rechts)…
Let op: als je al (blog)nieuws ontvangt ben je automatisch ingeschreven…
(uitschrijf-optie komt gauw).

– Jammer… “Win je eigen Geluksolifant” lukt nog niet.
Ik was te optimistisch over de voortgang met de Webshop.

Test: reageren op dit blog is mogelijk (uhhh… als ik de juiste instellingen heb aangezet).

Verder in dit blog:
– Eerlijk bekennen…
– Belofte maakt schuld…
– Als de schoen past – Het zij zo…
– Thaaie stuf – De Praktijk (4 punten)…
– Boeddha: “Doe goed”..!
– Evolutie..?

Eerlijk bekennen…

De Webshop opzetten kost(te) meer tijd en moeite dan gedacht.
Soms liep ik vast met invoeren.
Gelukkig kon site-beheerder Marco mij telkens vlottrekken – bedankt Marco!

Het activeren van Ideal (betaaloptie) houdt de zaak op.
Mollie, de betaalservice, wil eerst onze Leveringsvoorwaarden* goedkeuren.
* zie onderaan.

Belofte maakt schuld…

Herken je het volgende..?
Ik denk deze weken aan beloftes, onbeantwoorde vragen en niet waargemaakte voornemens.
Mijn grootste zorg: wie of wat ben ik vergeten!?

Even persoonlijk: kwam ik een belofte niet na..? – 1.000 x Sorry..!!
Weet uiteraard niet wie/wat ik écht vergeten ben, daarom alsjeblieft: herinner mij eraan.

In blogs schrijf ik regelmatig ‘later meer’.
Neem mij dan voor om over een onderwerp meer te schrijven, maar soms gebeurt dat niet…
– meestal komt het gewoon (nog) niet uit m’n vingers.

Als de schoen past…

Regelmatig krijg ik vragen als “Wat is nou het moeilijkste in Thailand Luc?’
– of andere vragen die negatieviteit uitlokken.

Vaste lezers weten al dat ik liefst positief schrijf, vanuit mijn overtuiging dat afzeiken en negativiteit leiden tot afbraak of erger.

Overigens, aan irritaties of pijntjes kunnen we ontdekken wat er mis is en aandacht vraagt – feedback dus.
Meester zei: “als de schoen past, voel je de voet niet” – dát bedoel ik.
(Betekent ook dat we vaak niet beseffen hoeveel er wél goed gaat.)

Het zij zo…

[Nu ik toch aan het wijsneuzen ben]…

Ik zeg regelmatig ‘het zij zo’.
Want ingaan tegen het onvermijdelijke vind ik zonde van m’n tijd en energie.

Door ‘het zij zo’ kan ik nieuwe hoop toelaten en nieuwe mogelijkheden vinden of creëren.
(Dit schreef ik eerder – “herhaling geeft kracht aan reclame”.)

Voor wie gelooft in hogere machten en zegt: ‘het is aan de kosmos of aan …’ [vul in waarin jij gelooft] en daarna onverschillig gaat afwachten… – volgens mij is dat niet de bedoeling.

Ik kreeg een mooi inzicht aangereikt – ‘s kijken of ik het kan verwoorden…
Vraag: ”Wie ben jij om tegen de kosmos in te gaan..?”
Antwoord: “Nou… het is ook mijn kosmos; ik ben een co-creërend deel ervan – dus heb ik medezeggenschap.” (al is het maar over mijn eigen gevoel).

Andere woorden...
Mijn visie: we zijn niet op aarde om met alle winden mee te waaien.
De ‘zin van leven’ gaat over de zin die wij er zelf aan geven en wat wij er zelf van maken.
Het begint met bewust en alert zijn en eventueel onze aandacht anders richten.

(Amen, genoeg gepreekt.)

Thaaie stuf…

Nu toch iets over: ‘Wat is het moeilijkst in Thailand Luc?’

Ik kan niet zeggen wat hét moeilijkst is… – wel leerde ik de afgelopen jaren:
.. mijn eigen handicaps of hang-ups zijn dwarsliggers voor een pijnvrije aansluiting met Thailand.

En… áls mijn eigen-aardigheden botsen met de Thaise, is dat niet perse te wijten aan mij of aan Thailand!
Meestal ligt het aan de verschillen.
Ook hier geldt: ik ben degene die kan aanvaarden of bijsturen.

De Praktijk…

4 punten – ze klinken vast bekend want het zijn stokpaardjes.
(Let op: uitzonderingen bevestigen de regel!)

Nummer 1, met stip…
De taal niet beheersen is een heuse handicap.
Krijg ik ook niet meer onder de knie – kan er wel mee leven.

# 2: Vrouwelijk vv Mannelijk…

De Thaise cultuur is zogenoemd ‘matriarchaal’ – de vrouw is hoofd & manager van gezin en huishouden.
Het is anders maar dat wordt te lang – komt erop neer dat Grootmoeder [Jaay] de scepter zwaait en jongere vrouwen de boel managen en uitvoeren (bij het laatste worden de mannen ingezet).

Terzijde – de achting voor senioren is hier werkelijk indrukwekkend! – een waar geschenk voor mij.
Nogmaals: uitzonderingen bevestigen de regel.

In de praktijk werkt dat matriarchale erg goed, het was (is) noodzakelijk en begrijpelijk.
Het zit ook ingebakken, Sa voelt zich verantwoordelijk voor ons huishouden en handelt daarnaar – zoals haar thuis is voorgeleefd.

Nou kom ik uit een ‘patriarchale’ cultuur, mét een ander thuisvoorbeeld*.
En de verschillen schuren weleens – uhhm, niet desastreus.
Dat ik de taal niet beheers maakt het extra lastig, bijvoorbeeld om te kunnen praten over die verschillen.

* Mijn jeugdbeeld: Pa was ‘de baas’ en Ma regelde het huishouden, inclusief de financiën…
– het laatste deed ze voorbeeldig!
En Pa kreeg de eer van de Grote beslissingen, in overleg dan.

# 3: Groepsgericht…

Thai zijn overwegend ‘groepsgericht’ – wat betekent dat ze zo’n beetje alles samen doen.
Voorbeeld; als ik ga klussen, komen Sa of Cream bijna altijd ongevraagd helpen.
Fantastisch natuurlijk, maar… ik ben een solistische eigenheimer en werk volgens mijn eigen orde.

Thai werken chaotisch en vanuit: ‘gedaan is gedaan’.
Je begrijpt het misschien al; door dat chaotische raak ik mijn orde of controle kwijt.
Ook lastig maar niet desastreus, soms zelfs vermakelijk.

# 4 Nee is geen ‘Nee’…

Gaat over communicatie en vind ik moeilijker te omschrijven…

‘Nee’ bestaat voor Thai niet. Makkelijk voorbeeld: ik kan 100 x zeggen dat ik iets niet wil, maar Sa en Cream lijken Oost-Indisch doof – (ohhh, komt die uitdrukking hiervandaan soms?)…
– zij blijven onverstoorbaar hun wensriedeltjes afdraaien.

Naast lastig vooral vermoeiend, stel je maar eens voor: 100+ keer Nee moeten zeggen, pfffft.

Grappig om te zien hoe dit werkt op markten en in winkels.
Als Sa wordt aangesproken door een verkoper kán ze niet doorlopen.
Soms koopt ze zelfs iets wat ze helemaal niet van plan was of nodig heeft.

Vermoedelijk een overblijfsel van de tijd dat dingen schaars waren.
Toen moest je verkopers te vriend houden, zodat ze (later) iets voor je meebrachten of reserveerden.
(Ik zag dit ook bij Russische vrienden uit een gebied waar zaken járen vooruit bestelt moesten worden.)

Andere praktische redenen:
– veel verkopers zijn tevens eigenaar en elke verkoop spekt de kassa
– andere krijgen commissie, dus pushen spekt hun portemonnee.
Ook hierbij speelt dat groepsgerichte weer een rol.

Tip als je moeite hebt met ‘Nee’ zeggen: kom een poosje in Thailand wonen..!
Hier ben je zwaar de pineut als je altijd toegeeeft, zijn zat drama-voorbeelden van.

Ook kun je hier mooi oefenen, want Thai verblikken noch verblozen als je Nee zegt…
– ze worden ook niet boos, want dat verkleint immers hun volgende kans.

De Boeddha: “doe goed..!”

Een bijzondere Thaise eigen-aardigheid: barmhartig zijn of ‘goed doen’…
Let op: deze is vaker gunstig dan lastig voor mij..!

Ik zie Sa vaak iets kopen uit barmhartigheid, vooral bij ouderen*.
En zij is niet de enige ontedekte ik – het hoort als het ware bij Thailand.

*) Thaise senioren krijgen een zeer karig pensioen – ongeveer 17 Euro per maand!
Zij moeten dus gespaard hebben of bijverdienen of…
– (hier komt die barmhartigheid): óf ze moeten iets toegestopt krijgen.

Die Thaise barmhartigheid is waarschijnlijk het resultaat van Boeddhas’ lessen:
– ‘wees Liefdevol & Vriendelijk’ is populair…
– ‘doe goed’ wordt in ceremonieën eindeloos herhaald.

Machtig om te zien dat dit na ruim 2500 jaar nog steeds goed uitpakt, want…

Geven & Delen…

.. Sa en Cream geven of delen natúúrlijk wat ze hebben.
Of het nou gaat om eten, drinken, kleren of geld – het wordt opgewekt gedeeld of gedoneerd, wél binnen (voor mij onduidelijke) grenzen.
PS – ook hierbij zie ik een verband met dat groepsgerichte.

Wat mijn (Nederlandse) eigen-aardigheid hierbij is..?
Ik wil een “appeltje voor de dorst achter de hand houden”.

Dus als Sa of Cream in de doneer-modus gaan, hou ik mijn hart én portemonnee vast, haha.

Tot zover…
.. mijn relaas over waarom mijn komaf-schoenen weleens knellen in Thailand…
– soms lastig, soms machtig, bijna altijd intrigerend..!

Evolutie..?

Hoognodige aanvulling: alles ontwikkelt en verandert razendsnel.
Ik merk dat de jongeren heel anders zijn – zie het bij Cream.

‘Is dat goed of slecht Luc..?’ – tja, daar heb ik geen kort antwoord op.
(75 jaar geleden – mijn geboortejaar – werd de gemiddelde Thai niet ouder dan 47 jaar – om es wat te noemen.)

Meer…
Nóg twee intrigerende punten komen in een volgend blog. Hints:
(1) de doorsnee Thai dénkt minder dan de gemiddelde westerling;
(2) “tijd is geld” lijkt totaal onbekend hier.
Aan deze heb ik mij inmiddels aangepast, dus… nauwelijks pijntjes erover.

Hier eindigt blog 68 – dank voor het lezen..!

Hartelijke Groeten,
Luc

PS:
Nog 1 blog voor Nieuwjaar.
Hopelijk kan Nr. 69 er vóór Kerst uit!!
Met de Shop open en de kans op “je eigen Geluks-Olifant”..!!*

Vragen – Reageren..?

–  stuur een Email: »» Luc@lucaalbrecht.nl…
– overige opties – zie: »» Contact…

Voorwaarden…
»» Algemeen – Disclaimer- Privacy…
»» Leveringsvoorwaarden – Web-Shop…

Blog 67…

Mae Ann, Thailand, 11 november 2022.

Hoera, het blijft droog en de rijst is oogstrijp.
Sa oogste ietsje meer werk, en…
.. de bezoek-plannen van Nederlanders zwellen aan.

Cream ging met haar klas naar Zuid Thailand…
.. ze maakte daarvan een filmpje, de link staat onderaan.

In dit blog veel over symbolen…
–  Olifant: Symbool* & Huisdier…
–  Symbolsche Wachters…
– Legendarisch Loi Kratong…
–  Geloof jij dit Luc..?

* Inclusief nieuwtje: Win je eigen Geluks-Olifant..!!
Nu eerst kort over onze WebShop…

Oponthoud…

De Mail-app werkte niet door een foutje bij de provider.
Dat lijkt opgelost.

Goed nieuws…
We vonden unieke kunstenaars en zagen mooie schilderijen en prachtig houtsnijwerk.
Binnenkort onze eerste aankopen doen.

Leuke verzoeken uit Nederland:
(1) Bijzondere kunst zoeken voor een nieuw te openen galerie-koffieshop.
(2) Speciale olifant-beeldjes vinden voor een fervent verzamelaar.

Nu naar de Symbolen…

Olifant als Symbool…

Bekend: de olifant is een symbool voor Thailand.
Je hebt weinig inzicht nodig om in de kaart van Thailand een olifantshoofd te herkennen.

Vroeger was de dikhuid…
– praaldrager van koningen en…
– in oorlogen de gepantserde strijdmakker…
– plus veilige taxi in bergen en bossen vol tijgers en andere opvreters.

In de bosbouw deden olifanten het zware werk.
Aannemers en monteurs heten daarom nog steeds Olifant…
– ‘Chang’ in het Thais, spreek uit ‘tsjaang’.
Ook als merknaam kom je hem vaak tegen…
“Chang-bier” is een geduchte concurrent van Heineken.

Verder zie je overal olifant-beelden, vaak in een specifieke houding.
Elke houding heeft een betekenis. Wie Thailand bezocht kent vast de knielende olifant – meestal een jonge olifant die gedienstig neerknielt.
Symbolieken: blijheid, gastvrijheid en overgave.

(Blijdschap en Geluk worden gesymboliseerd in een omhoog krullende slurf, zie hierna.)

Een ander bekend beeld is een olifant die zijn/haar slurf omhoog steekt…
– de trompetterende olifant als teken van enthousiasme en overwinning, of… symbool van potentie.

Win je Geluks-Olifant..!!

Rond Nieuwjaar kun jij jouw Geluks-Olifant winnen..!!
– kijk uit naar het volgende blog..!

Olifant als Huisdier…

Jarenlang was er veel kritiek op de inzet van olifanten als entertainer en lastdier voor toeristen.
Terecht en het heeft geholpen – olifant-uitbaters hebben hun programma’s aangepast, ten gunste van de olifant.

Tijdens mijn 1^e Thailandreis (2007) liep op alle markten en toeristische plekken wel iemand met een bedelend olifantje. Is nu verboden en ik zie ze eigenlijk nooit meer.

Door heel Thailand zijn families die al generaties lang olifanten houden – vroeger als werkdier, tegenwoordig als huisdier.

2 Documentaires…

(1) Ik volgde een serie vlogs over het overlijden en begraven van een oude ‘Tusker’ – (olifantstanden heten ook ‘Tusks’).
Het proces werd dagenlang nauwlettend gevolgd door de eigenaar-familie en dorpelingen.
En monniken hielden ceremoniën, bij het overlijden en bij de begrafenis.

Een en al toewijding en eerbetoon – zeer indrukwekkend; betrokkenheid en mededogen waren voelbaar.
De ‘mahout’ was erg aangedaan bij het afscheid van zijn machtige maat…
– ‘mahout’ = vaste begeleider, ze zijn vaak levenslang samen].

(2) Een mooie familie-ceremonie bij het inkorten van te ver uitgegroeide tanden.
Van tamme olifanten slijten de tanden onvoldoende en met te lange tanden kan hij o.a. niet goed eten.
Daarom moeten deze regelmatig worden gekort, net als paardenhoeven.

Dit filmpje maakt zichtbaar hoe liefdevol de olifant verzorgd wordt, en hoe zijn “ivoren” als heilige ornamenten worden geëerd en behandeld. (Nee, ze worden niet te gelde gemaakt maar blijven in de familie.)

Typisch Thais: aan het begin van het filmpje wordt gevraagd: ‘hoe laat begint de ceremonie..?’
– antwoord: ‘negen uur, eerst nog eten’ – (het is dan al over negen, haha).
Zo gaat het nou altijd, heerlijk! – (uhm… soms niet).

»» Hier… vind je het filmpje over deze ceremonie.
[duurt 16+ minuten, Engelse ondertiteling.]

Symbolische Wachters…

Onlangs was er een speciale viering in ‘onze’ Mae Ann tempel.
Wij ‘leenden’ er twee handgemaakte Wachters voor bij onze familie-boeddha.

“Lenen..!??”
Ja, gewijde beelden kun je niet bezitten – Boeddhabeelden zijn dus niet Te Koop.
Natúúrlijk hebben Thai een oplossing, gewoon lenen of huren.
Wij konden ons leengeld vrij doneren (in gesloten envelop) – wel was er een richtbedrag.

Noot – velen denken dat je een Boeddhabeeld cadeau moet Krijgen – dus niet mag Kopen.
Maar dat is niet perse zo, ook dit is namelijk symbolisch bedoeld.
(Valt meer over te schrijven maar… in een volgend blog.)

Onze nieuwe wachters zitten vol symbolieken.
Enkel het voetstuk herbergt al diverse betekenisvolle items.

Legendarisch Loi Kratong…

7 – 9 november vierde Thailand Loi Kratong – (de 8e was volle maan) – een water en lichtfeest vol symboliek.
Het oorspronkelijke Thaise geloof kent 5 godinnen voor de 5 aarde-elementen aarde, wind, vuur, Eten + water.
Eten..!? – Yes.! – Dit is Thailand..!

Tijdens de 12^e volle maan in het jaar eren Thai de watergodin Mae* Kong Ka…
.. zij wordt dan bedankt voor de overvloedige moessonregens ( = vers drinkwater en nieuwe groei = vers voedsel).

* Mae = Moeder. ‘Mae’ kom je hier overal tegen, de Thaise cultuur is namelijk matriarchaal / vrouwelijk…
– terechte typering: “zacht als zijde & buigzaam als bamboe”.

Met het schone water kunnen ook zonden of fouten worden weggewassen.
Maar, dit ritueel komt in meerdere vieringen voor.

Een legende van Loi Kratong gaat over de mooiste, intelligentste en talentvolste prinses die het Sukhothai koninkrijk ooit heeft gekend.

Zij wilde de watergodin op een originele manier bedanken en maakte een bootje in de vorm van een lotus met daarop bloemen en een kaarsje. Deze allereerste Kratong liet ze in de rivier met de stroom wegdrijven.
(En zo ontstond Loi Kratong, ruim 700 jaar geleden.)

Vaar wel…

Thai geloven dus dat ze hun zonden / fouten (en wensen!) met een Kratong kunnen meegeven – daarom maken ze zo’n bootje en brengen dat in stromend water.

Naast bloemen, een kaarsje en wierook worden soms andere zaken meegestuurd, bijvoorbeeld hoofdharen, nagelknipsels, muntjes en zelfs geschreven boodschappen.

Een prachtig schouwspel: een vloot van twinkelende lotusbootjes die over het donkere water de mystieke nacht indrijven.

Welnu, Sa maakte 3 Kratongs die we in Mae Ann aan het water toevertouwden.
Daarnaast brandden we kaarsjes rond het huis…

Bij Loi Kratong horen ook misverkiezingen en heel veel vuurwerk.
In Mae Ann was een vuurwerkwedstrijd voor de jonge mannen.
Eerste prijs: degene wiens vuurkolom kaarsrecht het hoogste reikte mocht het mooiste meisje kiezen.
(Moet ik deze symboliek uitleggen?)

Geloof jij hierin Luc..?

Goeie vraag..! Ja, ik geloof sterk in de werking van symbolen en rituelen.
Ze zijn niet exclusief voor oude culturen, ook moderne therapeuten maken er gebruik van.

Ik vermoed dat velen van ons niet beseffen hoeveel we door symboliek worden beïnvloed, veelal onbewust.
En oh ja… ik geloof dat bewuster gebruik ervan ons veel goeds kan brengen.

Ga er niet over uitweiden, maar wat mij betreft geldt het volgende voor alle symbolische feesten, wereldwijd…

Jammer genoeg weten veel Thai nog maar weinig over de betekenissen van Loi Kratong – zoals veel westerlingen nauwelijks nog weten waar Kerst en Pasen echt voor staan.
Ook zonde dat de feestuitingen vaak belangrijker lijken dan wat ze betekenen.

Volgens mij zou andersom beter zijn.
Alhoewel, wie ben ik om dit te beweren..?
Wie weet is het juist goed zo en hebben symbolen en rituelen hun goeie uitwerking toch wel.

Hier eindigt blog 67 – dank voor het lezen..!
NB – misschien vond je het vaag hier en daar…
– soms moet ik zoeken naar woorden om zaken helder uit te leggen.

Hartelijke Groeten,
Luc

PS:
1. Het filmpje van de ceremonie bij het inkorten van olifant-tanden vind je »» hier…
[duurt 16+ minuten, Engelse ondertiteling.]
2. Cream’s filmpje over haar schooltrip naar Zuid-Thailand vind je »» hier…
Let op… de hang naar ‘goed en lekker eten’ lijkt Thai aangeboren, ummm.
[duurt 9+ minuten, met Engelse titels.]

3. In het volgend blog… Win je Geluks-Olifant..!!!

Reageren..?

–  Stuur mij een Email: »» Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties – zie: »» Contact…
–  Zie ook: »» Disclaimer- Privacy

— einde —

Blog 66…

Mae Ann, Thailand, 9 oktober 2022.

– Shop ontvangst…
– Koop op verzoek…
– Beschikbaar & Benieuwd…
– Waarom zo traag..?
– Chronisch is de crux…

De regen neemt langzaam maar zeker af.
Hopelijk blijft dit zo, want bijvoorbeeld veel rijst ging al verloren door ‘verdrinking’.

In de bergen speelt dat minder, hiervandan wordt water natuurlijk sneller afgevoerd.
De rijst heeft nog wel een poosje zon nodig om te rijpen.
Dus… wij duimen voor de rijst..!

Voor mij was spannend of de keermuren aan de bergkant van ons huis de grond en waterdruk aankonden. Zie geen problemen.

Shop ontvangst…

Enthousiaste reacties op ons Shop-initiatief – bedankt supporters en meedenkers..!

Qua verkoop loopt het weliswaar nog geen storm, maar dat hadden we ook niet verwacht.
De opzet is immers nog bewerkelijk, met relatief weinig aanbod.

Dankzij de feedback hebben we wel ons programma bijgesteld.
Er blijkt interesse voor zaken die niet bovenaan onze lijst stonden.

Bijvoorbeeld producten voor ‘Welness’ – van kruiden en speciale voeding tot (biologische) cosmetica en hulpmiddelen.
Denk aan: massageoliën, stoomkruiden (+ stoomtent), kruidenkompressen én…  specifieke bamboe tandenstokers.

Daarnaast is er vraag naar ‘Sacret-art’ – van (boeddha-)beelden, tempelbellen en wierook tot complete altaartjes.
We kunnen uiteraard niet alles aanbieden maar… het motiveert wel.
Ook werd ons idee van de Middle Markt bevestigd…

Koop op verzoek…

Veel mensen weten wat hier te koop is (en in Nederland niet of moeilijk verkrijgbaar).

Pluspunt – Chiang Mai ligt aan de oude zijderoute. Er zijn (groot-) handelsmarkten en veel kooplui zijn van Chinese komaf – overigens ook uit Nepal en Myanmar/Birma.
Dus: connecties en handelsgeest zijn aanwezig en bij-de-tijd; paar klikjes op tablet of computer en klaar is kees.

Concreet: als jij iets speciaals zoekt, maak het onze uitdaging..!
Voorstel: laat weten wat je zoekt en wij proberen te vinden en doen een aanbieding*.
Voorwaarde: no cure no pay = jij bepaalt of je koopt wat wij aanbieden..!  

* de specifieke bamboe tandenstokers is een mooi voorbeeld.
Had ik nooit aan gedacht. Nu zochten we ze voor een vriend en nemen ze waarschijnlijk op in de shop.

Beschikbaar & Benieuwd…

In blog 65 stonden 3 vragen die mij bezighielden.
Enkele lezers reageerden en dat was fijn. Niet dat ze mijn ideeën helemaal bevestigden; ze gaven aanvullingen en nuanceringen die mij verder hielpen.

Ik schrijf vaker: “mijn ontwikkeling gaat altijd door” – zolang ik beschikbaar en benieuwd blijf.
Afgelopen week kwam er meer.

Terzijde: ik struin bijna dagelijks op internet en regelmatig vind ik inzicht-pareltjes.
Soms ben ik zo enthousiast dat ik ze móet delen met dichtbije vrienden.
Dat gaat over-en-weer; krijg regelmatig pareltjes terug.

Welnu, vriend Huib wees mij op een boek van (en een interview met) emeritus hoogleraar Pierre Capel.
Zijn boek, “Het emotionele DNA”, ga ik nog lezen, het interview bracht echter al zóveel: Wow!

Nog voordat ik het boek heb gelezen durf ik te stellen: ‘een must” voor iedereen die met welzijn van doen heeft – en daar hoort zowat iedereen bij – van arts, therapeut en specialist tot leraar, coach enzovoort.

Ga er nu niet over uitweiden. Hier een link voor wie het interview wil beluisteren – ruim 1 uur maar zó interessant en helder dat ik erna dacht ‘jammer dat het voorbij is’.
Naar »» Interview met Pierre Capel…

Waarom zo traag..?

Na beluisteren van het interview sprak ik met Huib over: waarom worden dit soort ontdekkingen zó langzaam bekend, en waarom gaan veranderingen (naar aanleiding ervan) zo traag..? – beter gezegd: waarom verandert er nagenoeg niks, in mijn beleving..? Ook hierover ga ik nu niet uitweiden.

Trouwens, de redenen liggen soms voor de hand – bijvoorbeeld: het boek is van 2017 en het interview van 2020 en ik hoorde er nu pas over, terwijl ik mezelf beschouw als: ‘geïnteresseerd in de stuf’.

Ook is er de wet van traagheid:
“Er is (veel) kracht = energie nodig om iets in beweging te brengen.”
Niets komt uit zichzelf op gang. Je moet er (fysieke, emotionele en/of energetische) energie in steken.
Dat heeft een houdbaarheidsperiode – “waar een begin is, is een eind!”

Uit de bedrijfswereld: “zaken zijn als kruiwagens, als je ze niet voortduwt gaan ze niet vooruit”.

Toen ik dat weer besefte, wist ik dat ik erover moest schrijven.
Immers, hoe kan ik vragen ‘waarom zo traag?’ als ik zelf niks doe..?
Daarom toch ietsje meer, misschien herhalingen van wat ik al vaker schreef.

Chronisch is de crux…

Burn-out is een gevolg van overkill aan chronische stress; inmiddels een maatschappelijke ziekte.
Stress op zich is gezond, totdat het chronisch wordt. Chronische stress kán ontstaan door aanhoudend denken, oftewel piekeren, tobben – neigt de een meer toe dan de ander – voor mij in ieder geval bekend terrein.

Tip van de sluier: als je kans ziet om 30 – 45 minuten per dag je pieker-carrousel te stoppen, neemt de kans op het slopende chronische (en de burn-out) met 80 – 100% af.

Geruststelling aan degene die niet zonder getob denkt te kunnen: na die onderbreking kun je weer lustig door-tobben, de slopende (chronische) factor is weg.
Aan ontwijkers: “nee, drank en pillen helpen slechts in zéér zeldzame gevallen – dus niet.!
Ze maken je zwakker en laten de stress onderduiken om vandaar uit desatreuzer te werken.”

Wel goed werkende hulpen: vrijwel alle vormen van meditatie, aandachtig luisteren naar muziek, met je kind spelen, Yoga, Tai-Chi, (zelf) koken, zingen, sporten – kortom: alles waarmee je je aandacht minstens 30 minuten totaal afbrengt van je tob-onderwerpen of andere aanhoudende stressoren.

Je zou denken dat – omdat dit al zó lang bekend en bewezen is – wij al lang geleden het volgende hadden geïntegreerd in de Nederlandse maatschappij: “dagelijks verplicht 30 – 45 minuten gehele stress-onthouding”.

Noot: volgens mij eenvoudiger en goedkoper, én heilzamer dan verplichte spuiten en boosters, uuhhh… sorry, daar wilde ik niet meer over schrijven, te stresserend.

Ik bedenk net nog een goeie voor de stressende kant: zeer zware straffen voor iedereen* die aanhoudend ziekteangsten promoot, dus ook virusangsten.
* inclusief elk bedrijf en instituut, ook de politiek én… verbanning als straf lijkt mij passend.

Want, aanhoudende ziekteangsten zijn mega stressoren die in no time chronisch en fataal worden..! Ja heus, ze leiden verdacht vaak tot spontaan killende aandoeningen.!

Meer ont-stress opties: elkaar masseren (al is het maar hand- of voetmassage) – zelf-massage kan ook (o.a. bekend in Qi-gong), bewust genieten van schoonheid, vrij dansen, gibberish praten, (mandala-) tekenen, groepzingen /-chanten, naar een lachfilm kijken en zo voort en zo meer.

Tenslotte, als bij alle voorgaande ont-stressors niks zit wat je aanstaat: kom naar Thailand, hier hebben we nog veel meer opties..!!* Hahaha…
* je mag mij ook vragen om nog meer.!

Hier eindigt blog 66 – dank voor het lezen..!!

Naar het »» interview met Pierre Capel…

Hartelijke groeten,
Luc

Reageren..?

–  Stuur mij een Email: »» Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties – zie: »» Contact…
–  Zie ook: »» Disclaimer- Privacy

— einde —

Blog # 65…

Mae Ann, Thailand, 3 september 2022.

– Aanpassen aan de Realiteit…
– Te koop..!!
– Van Blogger naar Vlogger..?
– Meer moesson…
– Nieuwe inzichten & is Onverklaarbaar onwaar..?
– Prangende vragen…

Natste moesson…

Regen, regen en nóg eens regen – zolang ik in Thailand woon regende het nog nooit zó vaak.
Afgelopen maanden bleef het geen dag droog. Deze week voor het eerst weer zonnige dagen en… heet!
(Het koelere seizoen is in aantocht.)

Was ik door de regen zo lang stil..? – Nee…
– Na het stoppen van de bouw, sputterde m’n inspiratiebron.
– Door een fout bij onze internetprovider kon ik een poos geen mail uitsturen.
– Ook was er iets mis met mijn computer.
En… de tijd is als een zucht voorbijgevlogen..!

Aanpassen…

In het vorige blog schreef ik over moeiten met de wereldtoestanden. Sinds maart 2020 verandert alles steeds sneller – is inmiddels ook economisch voelbaar, wereldwijd, regionaal en privé.
Velen zitten in de penarie – (terwijl sommigen giga profiteren).
Meeste mensen moeten ‘aanpassen’.

Ook in Thailand verandert alles merkbaar en… de kosten schieten omhoog*.
Ons inkomen kan dat (nog) niet bijbenen. Sa heeft slechts sporadisch werk en mijn betaalde activiteiten zijn opgedroogd – (zoals verwacht!). Gelukkig ontvang ik wel AOW.
Dus: ook wij moeten aanpassen.

* Eerlijk gezegd zijn wij niet zó slecht af – (vergeleken met Nederland). Een voorbeeld..:
Onze elektriciteit wordt verzorgt door een overheidsinstelling.
De meteropnemer komt elke maand langs op de scooter. Hij gebruikt een smart leesapparaatje en produceert de nota ter plekke. Wij betalen vervolgens aan het loket (kan ook via internet).

Die nota is erg simpel – leesbaar voor analfabeten..!
Hij vermeldt namelijk alleen de gebruikte Kilowatts en het bedrag – én… 0 + 0 = 0,00 Toeslag..!
Echt waar: geen vastrecht en geen transport-, opslag-, meet-, seizoen-, beheer-, administratie- en verzin-maar-wat -toeslag. (Tja, de Nederlandse kruidenier-marketeers verzinnen ze waar je bijstaat.)

Ons tarief: minder dan 10 eurocent per Kilowatt + 7% VAT [BTW]..!
Nóg iets simpels: 2 maanden niet betaalt = afsluiten, zonder aankondiging.

Ook anders dan in Nederland: geen gasnet* – wel flessengas (en LPG voor auto’s).
* natuurlijk stoken we hier nauwelijks tegen kou, ook water warmen gaat elektrisch.
Voor koken, bakken en braden wordt nog veel hout gebruikt, met name in buitengebieden.
Mijn inschatting: Sa doet 50% op haar zelfgemaakte houtskool. Af en toe grillen we elektrisch.

Nuchtere realiteit…

Onze droom om gasten te ontvangen (en daarmee ook wat kosten goed te maken) lijkt niet langer realistisch.
De gestegen reiskosten en risico’s voor spontane inperkingen, schrikken potentiële bezoekers af.

Onze aanpassingen…
– Ik schreef eerder: we werken aan zelfvoorziening – vorige week plantten we jonge vruchtbomen (Ramboetan en Longan, familie van de Lychee)
– Zaken aan ons huis die nog moesten, stelden we uit of af.
– De plannen voor een meditatie tempeltje, mini-restaurant en gastenhuisje(s) zijn ingevroren.
Mogelijk snoei ik in zakelijke faciliteiten – zoals de vennootschap, website en telefoonaansluiting.

Te koop…

Wij passen ons aan en verwachten het beste.
We zijn blij met wat we wél hebben en houden moed – alles is immers relatief ..!
En er zijn ideeën, sommige al heel oud…

Te koop..:
1. Thais handwerk…
Noord Thaise handcraft is vermaard – o.a. houtsnijwerk en meubilair, zijde, zilverwerk, schilderijen en ceramiek.
Dat gaan we in Nederland proberen te verkopen. We verzamelden al spullen voor onze ingevroren plannen, die gaan we nu als eerste aanbieden.

2. Schilderijen en kunstwerkjes...
Destijds is mijn complete inboedel in een container hierheen verhuisd. Het meeste gebruiken we nu in ons huis. Een aantal werkjes was bestemd voor ons mini-restaurant en de gastenhuisjes. Een selectie daarvan gaan we nu aanbieden.

Binnenkort op de site: ‘Galery-Shop’…
Nu al interesse..? – stuur een bericht of bel..!

Van Blogger naar Vlogger..?

Ik experimenteer al een poosje met video’s maken. Opnemen gaat wel, alleen het samenstellen (editen) lukt nog niet. Eerst moet mijn computer worden aangepast, het editen ga ik daarna verder leren.
Lijkt mij wel wat; Bloggen met Beeld: Vloggen.

Meer Moesson…

Nog iets over de moesson. Elk jaar een avontuur met bekende en soms nieuwe uitdagingen.
En met mooie en minder mooie kanten – 3 mooie…
1. Regelmatig kijk ik s’ nachts in verwondering naar vuurvliegjes; net mini-satellietjes, dansend tussen de bomen en bamboe – (of door de slaapkamer) – prachtig!
2. Meestal regent het in de middag en nacht, tot in de vroege ochtend. Als Snuf en ik onze ochtendronde doen, stijgen de regendampen om ons heen traag omhoog, terwijl grote druppels van bomen en bamboe ploppen – sprookjesachtig.
3. Ook indrukwekkend zijn de flitsende groei-spurts – bamboe schiet letterlijk uit de grond, wel meer dan 1 m per dag..! De natuur is diep en frisgroen, vooral het groen van de rijst is bijzonder.

Drie minder mooie…
1. Hoge vochtigheid = muggen-explosies.
Geen leven zonder insecten horren, buiten werken zonder beschermende kleding of muggenspray is net zo dodelijk. Tijdens de ochtendwandeling wordt ik soms tig keer gestoken (als ik mij vergeet in te smeren, haha).
2. Vocht + hoge temperaturen = agressieve schimmelgroei.
We moeten slim ventileren om schimmeloverlast te voorkomen, in kleding, beddengoed en meubilair.
3. Tropenregen valt met bakken en veroorzaakt complete rivieren over de onverharde inrit.
Gevolg: glibberige geulen door de sterk hellende oprit. Gelukkig heeft onze auto 4-wielaandrijving.

Nieuwe inzichten…

Moessontijd betekent binnen leven. De monniken blijven daarom in een vaste tempel gedurende deze tijd. Na de regentijd trekken velen weer van tempel naar tempel, door heel Azië.

Ik had weer gelegenheid om na te denken en te zoeken naar nieuwe inzichten, meestal via internet.
Kritisch zoeken en (soms spontaan) vinden, heeft mijn geest verder verrijkt, dat ervaar ik althans.

Ik vond de (voor mij nieuwe) inzichten in Thailand en omringende landen (vooral in Tibet, Nepal, Myanmar en India). In deze landen is de religiositeit geworteld in Boeddhisme en Hindoeïsme. Er zijn veel overeenkomsten, de verschillen in praktiseren lopen echter sterk uiteen.
Sommige praktijken zijn doorspekt met mystieke, esoterische (rationeel onverklaarbare) rituelen en verhalen.

Is onverklaarbaar onwaar..?

De Boeddha bezocht ‘scholen’ door heel Azië, op zoek naar de ‘zin van leven’.
(Vond hij niet in zo’n school maar onder een boom.)
Die scholen waren in tempels en Ashrams – destijds meer kenniscentra dan religieuze instituties.

Het oosten was dus voornamelijk geïnteresseerd in het immateriële, energetische – (het niet-fysieke, ontastbare, geestelijke /spirituele).
Dit is trouwens de laatste decennia verandert. Door westerse (marketing-) invloeden zijn ook oosterlingen steeds meer op het materiële en rationele gericht.
In het westen overheerst al heel lang de instelling om vooral het tastbare, fysieke /mechanische te erkennen.

Genoeg blabla – nu naar wat ik eigenlijk kwijt wil.
Hoewel, wat ik wil zeggen past niet in een blog. Daarom hierna een erg kort en gebrekkig uittreksel, gevolgd door vragen die mij bezighouden…

Prangende vragen…

Zoals gezegd hebben wij in de afgelopen ruim 100 jaar voorrang gegeven – aandacht besteed – aan het materiële/fysieke en rationele/intellectuele. Het immateriële (geestelijke, spirituele, energetische) werd steeds meer genegeerd en is in onbruik geraakt* – per ongeluk of moedwillig.
* Bekend: wat niet wordt gebruikt vervalt, erodeert of degenereert.

Drie vragen die mij bezig houden…
1. Kan het dat een essentieel deel van onszelf en onze mogelijkheden, buiten onze invloed en onbruikbaar is geraakt, omdat we het immateriële niet – of onvoldoende – erkennen en betrekken bij ons leven..?
2. Bestaat de kans dat de mensheid van de aarde verdwijnt, omdát we het immateriële niet (meer) – of onvoldoende – toelaten en toepassen in ons aardse bestaan..? 
3. Zou het kunnen dat de huidige wereldcrisis opgelost of geheeld kan worden, áls we dat immateriële wél (weer) in ons dagelijkse leven opnemen of integreren..? 

Ik schreef het al: erg gebrekkig – ook kort door de bocht en ingewikkeld.
Wat ik ermee wil..? Ik weet het echt niet – moest het gewoon kwijt…

Hier eindigt Blog 65 – dank voor het lezen..!!!

Hartelijke groeten,
Luc

Reageren..?

–  Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties – zie: » Contact…
–  Zie ook: » Disclaimer- Privacy

— einde —