Blog # 72
Mae Ann, Thailand, 22 maart 2024.
Reis mee in mijn Herinneringen…
– anekdotes en verhalen die het leven kleur geven. Ik hoop dat ze jou net zoveel inzichten geven als ze mij hebben gedaan – onderaan staan de Lessen & Inzichten die ik er in vond.
Let op: Namen en omstandigheden zijn veranderd uit respect voor de privacy, en soms is gewoon mijn verbeelding aan het werk.
Ben je Nieuw als lezer..? – Dan nodig ik je van harte uit om mijn »» Introductieblog te lezen.
Overweeg ook om je in te schrijven voor mijn Nieuwsbrief. Het is kosteloos en uitschrijven is net zo simpel – en het zal mij aanmoedigen bij mijn schrijverij!
Diagnose: Introvert…
Vanaf 1990 begon de (semi-)overheid meer en meer marktconform te werken, en complete sectoren werden geprivatiseerd. Ik raakte betrokken bij het verzorgen van trainingen in verschillende organisaties.
Maxim, een keurig geklede vijftiger, nam deel aan een sollicitatietraining.
Hij droeg een pak met das en glimmende schoenen – waarschijnlijk noemden we dat toen al ‘formeel’ of ‘stijfjes’.
Bij ons eerste contact zag ik pijn in zijn ogen – wellicht voor anderen verborgen achter zijn vriendelijke opstelling.
Onze eerste opdracht was simpel: “Neem 45 minuten de tijd om een presentatie over jezelf voor te bereiden. Verdeel deze in vier delen: 1. Wie ben ik? 2. Wat kan ik? 3. Wat wil ik? En 4. Mijn levensmotto of -instelling is: ‘…..’
Gebruik hiervoor het flip-overbord.” (Is dit tegenwoordig PowerPoint of tablet..?)
Pitchen…
“Dit wordt jullie eerste sollicitatiepitch. Deze zullen we de komende dagen optimaliseren. Aan het einde ben je gegarandeerd sollicitatiewaardig.”
Na de voorbereiding vroeg Maxim of hij als eerste mocht presenteren, en niemand maakte bezwaar. Hij keek strak op zijn notities en begon direct met “Ik ben…”. Het klonk helder, met slechts enkele haperingen.
Deel 2 – ‘Wat kan ik?’ – begon Maxim met een aarzelend “Ik ben introvert…”.
Hij viel stil, zijn hoofd zakte verder naar beneden en zijn stem smoorde in tranen.
De andere deelnemers schrokken hevig; sommigen stonden zelfs op.
“Doe iets..!”
Natuurlijk keek men ook naar de co-trainer en mij – ik had de leiding. Er werd gemompeld: “Wat nu?” en “Doe iets!”
Ik gebaarde om rustig te blijven zitten en vroeg mijn collega om water aan te reiken. Vervolgens sprak ik rustig: “Wat gebeurt er, Maxim..?” en “Wat is er mis met introvert..?” en “Ga zitten als dat beter voelt.”
Na een paar minuten kalmeerde Maxim en verminderden de tranen. Hij keek vertwijfeld naar mij, stak zijn armen in de lucht en zei: “Ik ben introvert”, alsof hij wilde zeggen: ‘Hopeloos, niets meer aan te doen..!’
Ik antwoordde: “Oké, Maxim, en… hoe weet jij dat?”
Maxim leek boos en zei met trillende stem: “Ik ben altijd al zo geweest… het stond zelfs in de test… de psycholoog zei dat ik geen nieuwe baan zou vinden.”
Ik dacht even na en zei toen: “Goed, Maxim, je bent altijd al introvert geweest… (nadrukkelijker), maar wat is er goed aan introvert zijn?”
“Niets..!”
Maxim boog zijn hoofd opnieuw en schudde, “Niets, meneer…”
Hij ging zitten en begon weer te huilen, ditmaal zachter.
Er gingen handen omhoog, waarschijnlijk om te helpen. Ik gebaarde om stilte en pakte mijn stoel om naast Maxim te gaan zitten. Na een paar momenten zei ik: “Er moet toch iets goeds zijn aan introvert zijn, en ik geloof stellig dat jij dat weet, Maxim…”
Opnieuw volgde een korte stilte.
“Ik heb een idee: laten we een half uurtje pauze nemen. Jij maakt een wandelingetje en komt terug met één positief aspect van introvert zijn. In de tussentijd drinken wij koffie.”
Maxim zei niets, stond op en liep aarzelend naar buiten, zijn schouders hangend en zijn hoofd gebogen. De andere deelnemers keken vertwijfeld, en mijn collega vroeg: “Weet je zeker dat dit goed gaat, Luc?”
Ik keek op en antwoordde: “Ja.., graag koffie!” Toch kreeg ook ik twijfels… ‘Wat als hij niet terugkomt?’ – ‘Wat als hij zichzelf iets aandoet?’ enzovoorts.
Opluchting & Succes…
Het wachten leek een eeuwigheid te duren.
De opluchting was dan ook groot toen Maxim na ongeveer 20 minuten terugkeerde. Zijn houding was compleet veranderd: rechtop, met een open, bijna triomfantelijke glimlach.
Hij gaf mij een hand en liep naar het katheder. Zelfs nu herinner ik me nog het enthousiasme in zijn stem toen hij zei: “Ja, ik kan heel goed geheimen bewaren en zal niet snel iets ongepasts zeggen.” Daarna begon hij opnieuw te huilen, lachtranen; van ontspanning en blijdschap.
Opnieuw wilden anderen helpen… Maar ik onderbrak hen snel: “Heel goed, Maxim! En als jij nog een positief punt weet, deel het alsjeblieft. Daarna mogen anderen aanvullen en noteren we ze op het bord.”
De rest van de training verliep goed en ontspannen.
Maxim maakte een succes van zijn eerste sollicitatie en ging op alle fronten vooruit.
Nog meer reden tot trots: 11 van de 12 anderen vonden binnen 3 maanden een nieuwe baan.
(Ja ja, ik weet het: ‘andere tijden’!)
Inzichten & Lessen…
Deze ervaring biedt tal van inzichten, te veel om hier te noemen.
Hier zijn er twee die er voor mij uitspringen:
1. Elke eigenschap heeft voor- en nadelen, mede afhankelijk van de context.
2. Onderschat NOOIT de impact die je kunt hebben als therapeut, coach, leidinggevende, collega, enzovoort. (Overschatten is natuurlijk net zo kwalijk!)
Over inzichten en lessen: iedereen kan zijn eigen vinden, sommige wellicht niet – het is niet aan mij om dat te bepalen. Alles is goed!
Psychologen & Testen…
‘We horen wat we willen, of kunnen horen’.
Dat uitspraken anders worden opgevat dan bedoeld valt nauwelijks te voorkomen. Psychologen en therapeuten noemen dit ook wel ‘misattributie’, en als het goed is zijn zij daar beducht op. Verder is het goed om kritisch te zijn en je eigen gezonde verstand te gebruiken.
Hier eindigt deze Herinnering story, ik hoop dat je ervan hebt genoten!
Enthousiast..?
Ben je enthousiast over dit verhaal..? Deel het met familie, vrienden, collega’s en op socialmedia.
Wil je meer avonturen lezen? Schrijf je bovenaan deze pagina in voor mijn Nieuwsbrief en ik hou je op de hoogte van nieuwe blogs, updates en andere ontwikkelingen.
Hartelijke groeten,
Luc
Wil je reageren..?
Ik ben altijd benieuwd naar jullie reacties en waardeer feedback enorm! Dus, voel je vrij om je gedachten te delen:
Stuur een email naar »» Luc@lucalbrecht.nl…
Voor andere opties, ga naar »» Contact…
Overige Links:
»» Blog introductie…
»» Wat & Hoe… – over wat ik doe
»» Disclaimer – Privacy...
… einde pagina …
