Categorie: Blog

Blog nr. 18…

Mae Rim, 11 maart 2016.

–  Breeje durpers: dorpsgenoten
–  “Waarom Thailand Luc?”
–  Eenvoudig, natuurlijk en opgewekt…
–  Dáárom..! + Vrijheid..
Ps: Happy..!!!

‘Breeje durpers’…

Bezoek van Breeje durpse dorpsgenoten – [vervolg vorige Blog]…
Heerlijk om ‘ouwe koeien’ voor de dag te halen en ‘s-Gravenzandse nieuwtjes te horen!
Ze bezochten Thailand al 3 x eerder en konden maar 1 dag bij ons zijn, want hadden maar 3 weken vakantie en wilden verder naar het noorden en terug via Laos en Cambodja, deels over de Mekong rivier – daarna nog varen door de kanalen in Bankok én zon-happen op een Thais eiland.
Ze zijn ongeveer 10 jaar jonger dan ik, dus vroeger de ‘jongkies’ – nu groot en wijs. Alle vier met het hart op de juiste plaats – prettig om over de vloer te hebben!

We bezochten onze geliefde tempels, lunchten in ons favoriete straatrestaurantje, gingen naar een waterval van 10 niveaus – (“wil je me dood hebben Luc?”) – toonden ‘ons land’ en toerden door de buurt. De mannen in de open laadbak van de pick-up – “geweldig, net schoolreis.” Tot besluit serveerde Sa Thaise hapjes terwijl wij genoten van elkaars verhalen. Daarna bracht ik hen terug naar Chiang Mai – allemaal tevreden en voldaan.

Het was reuze gezellig en veel te snel voorbij. Uit hun email erna: “Warm welkom, prima uitleg over Boeddhisme en tempels en een mooie rit door de omgeving – supergezellig, grote klasse, het Westland zal het horen: ‘met Luc gaat het goed’!” Weer thuis in ‘s-Gravenzande mailden ze verder: “De hele reis was prachtig en indrukwekkend, alles moet nog bezinken.”
Bedankt Frans, Nico, Marieke en Pieta! – (ook voor de drop, ik kan voorlopig vooruit…)

Ik leerde weer van dit bezoek, om te onthouden:
–  “Jeetje Luc, ik had me jullie plek héél anders voorgesteld, prachtig!” – in het echt is alles anders dan de beelden in je hoofd.
–  Thailand is heel makkelijk op eigen houtje te bereizen.

“Waarom Thailand Luc..?”

Geen nieuws: ik voel me erg Thuis in Thailand en krijg regelmatig vragen waarom? Er zijn veel redenen en elk heeft zijn eigen betekenis voor mij – denk aan de cultuur, het klimaat, de Boeddhistische sfeer enzovoort – teveel voor een Blog! Vandaag ga ik enkele belangrijke noemen, de rest komt later.

Voordat ik het vergeet: een Top-reden is natuurlijk mijn leven met Sa en Cream en Ice!
(Brengt me op nóg een veel-gestelde vraag: ‘Waarom zijn Thaise of Aziatische vrouwen toch zo aantrekkelijk voor veel Westerse mannen Luc?’ – het antwoord vult ook makkelijk een Blog. Dat Blog komt – kan alvast zeggen dat het Romantische én Dramatische verhalen oplevert.)

[cream + champignons]

Eenvoudig, natuurlijk en opgewekt…

Twee voorname redenen om voor Thailand te kiezen: de Economie en de Leefstijl.

Economie – de basale leef-kosten zijn erg laag en dat past perfect bij deze zuinige Hollander-met-pensioen. Thailand floreert economisch redelijk – buurlanden Myanmar, Laos en Cambodja zijn lang niet zo ver. Toch heeft de doorsnee Thai veel minder te besteden dan de doorsnee Nederlander – ja, ook na de crisiskortingen! De meeste Thai zijn daardoor zuinig op wat ze hebben en er wordt veel hergebruikt en gerepareerd. Ook delen Thai veel onder elkaar*. Ik denk vaak aan m’n jeugd, toen ook wij nog weinig konden kopen.

* Het ruimhartige Deel- en Doneer-gedrag van de Thai zit diepgeworteld en heeft volgens mij meerdere oorzaken. Ook iets voor een volgend Blog.

Leefstijl – met name op het platte land leeft de bevolking eenvoudig en dichtbij de natuur. Bijvoorbeeld Sa ‘s familie en onze dorpsgenoten hier, leven sober en maken optimaal gebruik van de natuurlijke rijkdom. Ze doen het met wat beschikbaar is en verspillen zeer weinig. Ook leven ze zonder veel luxe en franje en zonder poespas of dikdoenerij.

Ik ontmoet hier veel ‘eenvoudige zielen’ die blijheid en geluk uitstralen, en ontdekte dat ze nauwelijks waarde hechten aan status en bezit – én… het leven aanvaarden zoals het komt.

Apart: Jon Jandai…

Een apart voorbeeld is het dorpje Pun Pun van Jon Jandai, ongeveer 30 km bij ons vandaan.
[‘Pun’ heeft 2 betekenissen: duizend + variëteit, dus Pun Pun = “1.000 variëteiten”]

Jon is in deze streek geboren en heeft in Pun Pun zijn droom gerealiseerd. Met familie en vrijwilligers bouwde hij een dorpje van lemen huizen. Ze telen biologische groenten en geneeskrachtige kruiden en verzamelen zaad van bedreigde planten. Er komen vrijwilligers uit de hele wereld en je kunt er leren om huizen van leem te bouwen. Ik heb Pun Pun bezocht en wil eventueel wel een lemen huis bouwen op ons land – mooi, goedkoop en natuurlijk.

Drie jaar geleden zag ik op YouTube een TED-X filmpje van Jon. Eén punt in zijn presentatie raakte mij. Jon vraagt hardop: “Waarom maken we het ons toch zo moeilijk?” Wie mij een beetje kent weet dat ik daar veel over nadenk. Het verhaal van Jon klonk dan ook als muziek in mijn oren. Hij legt mooi uit hoe kalm en natuurlijk de leefstijl van de plattelandsbevolking vroeger was (en vaak nog is) – ‘werken om te leven’ en niet andersom.

» naar het filmpje van Jon Jandai…
(Jon spreekt Engels maar is in het filmpje soms matig te verstaan.)

Dáárom…

In Thailand leer ik continu zaken te relativeren en anders te zien. De opgewekte en aanvaardende houding van mensen in m’n omgeving werkt daarbij als een voorbeeldige spiegel.
Dáárom… door te aanvaarden en genieten van wat hier-nu is, voel ik me eigenlijk overal thuis en overwegend tevreden en ‘gelukkig’.

Noot: ik realiseer me dat ik hier vaker over schreef. Als dat irriteert mis ik doel want… ik gun iedereen dit ‘geluk’ en hoop een soort inspirerende wegwijzer te kunnen zijn.

Vrijheid…

Toen ik las wat ik had geschreven, mistte er iets en al snel kwam het woord Vrijheid boven.
Thailand – ‘Phratet Thai’ of ‘Meuang Thai’ – kan worden vertaald met ‘Vrij land’ of ‘Land van de vrije mensen’.
Thailand werd nooit gekolonialiseerd en er bestaan indrukwekkende verhalen over Thaise koningen die met iedereen vriendschap sloten en zo uit de handen van anderen bleven. Elke Thai lijkt die kunst te beheersen; met iedereen vriendjes blijven en tegelijkertijd de eigen vrijheid behouden. Een intrigerend fenomeen. Stuf voor volgende Blogs – deze is alweer ‘vol’.

Hier eindigt Blog nr. 18 – bedankt voor het lezen!

Hartelijke Groeten,
Luc
PS: Vandaag ben ik jarig! – (dank je.. ;-)))
Opmerkelijk: in Thailand ben ik ouder dan in Nederland. Hoe zit dat? Een doordenker, let op.
Een Nederlander telt wat ie achter de rug heeft – ‘ik ben 69 geworden’ – Thai tellen wat je hebt bereikt – ‘je bent nu in je 70e gekomen’. Dat dit hier in huis ferme discussies oplevert, begrijp je misschien wel – “Nee, zó oud ben ik niet!” – “Welles, zo oud ben je wél!” Hahaa…

» naar het filmpje van Jon Jandai…

Reageren..?

–  Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties – zie: » Contact…
–  Zie ook: » Disclaimer- Privacy…

Blog nr. 17…

11 februari 2016, Mae Rim, Thailand.

–  Nieuwe items op de website..!
–  Zoals de monniken… dát wil ik wel…
–  Oeps, even Apeldoorn…
–  Evaluatie: de resultaten…

Bloggen ja/nee..?
Positieve feedback na mijn verzoek in de vorige Blog, dus: “Ik Blog door..!”
(meer… onderaan bij Evaluatie.)

Ik heb 2 nieuwe items toegevoegd aan m’n website: “Tarieven” en “Stel je vraag..!” – Gratis’.
Vanaf begin twijfelde ik over tarieven vermelden – want, zowel geen als wel tarieven noemen kan een drempel opwerpen. Nu staan ze er voor Online-consult (wat momenteel het meest gebeurt).

Het item “Stel je vraag..!” – Gratis’ komt door een ontwikkeling die al langer speelt. Steeds vaker krijg ik allerlei soorten vragen – nieuwe en bestaande relaties komen er mee. En ik ‘moet’ als het ware reageren – zakelijkheid is dan niet van belang. Mijn talenten verlangen naar inzet, ongeacht of er iets tegenover staat.

Mijn motivatie: “Delen = Vermenigvuldigen”, Ik kan dus niet anders – zoals de zon aan alles en iedereen licht en warmte uitstraalt en een bloem haar geur afgeeft.
De mooiste beloning is als mensen geïnspireerd verder kunnen. En… ook ik word er ‘beter’ van, ik blijf erdoor stromen en ontwikkelen en groeien…

Zoals monniken…

[monnik + ik in Darapirom]

Ik zou het liefst zoals de monniken te werk gaan, hier en in de rest van de wereld. Zij zijn gratis beschikbaar en wie hen raadpleegt geeft iets óf niets – (in een enveloppe of donatie-bus). Veel genezers werken ook zo: de bezoeker bepaald wat hij/zij wil en kan geven.

Noten:
–  Monniken ontvangen vaak ook voedsel, kleding en speelgoed bestemd voor de minder bedeelden. De tempel fungeert als voedselbank en behoeftigen wonen er gratis, net als de monniken.
–  Wij raadpleegden eens een monnik in een Chinese tempel en gaven achteraf geld. Hij weigerde – “je kunt niet achteraf geven!” – een standaard regel zoals ik begreep, om te voorkomen dat een monnik beïnvloed kan worden.
–  De (hoofd-) monnik van ‘onze’ tempel in Mae Ann gaf onze envelop eens terug – hij zei: “je moet niet telkens iets geven als je me wat vraagt, dat is niet goed voor jullie en mij.”

Kleumen…

Eind januari was het hier koud, ’s nachts soms net boven nul en overdag rond de tien graden. Dat leidde tot kleumen met truien en sokken aan – misschien weet je nog dat wij geen verwarming hebben. Grappig: Cream sliep onder 2 dekbedden met ski-jack aan en ijsmuts op. Nu is het weer warmer en binnenkort wordt het vast weer heet.

Oeps, even Apeldoorn…

Op een morgen in januari kwam ik met de auto van ons land en reed achteruit de inrit op tot het schuif-rol-hek, stopte, trok de handrem aan (vergat de automaat Neutraal te schakelen), liet het portier open en liep naar het hek achter de auto. Toen begon die te rijden (de inrit loopt ietsje af) en ik raakte bekneld tussen auto en hek – (linkerhand tegen het hek en ellenboog tegen de auto). Ik rukte m’n hand los en sprong weg. De auto reed door en drukte het hek uit de rail, dat ‘vouwde om’ en daarna ‘pakte’ het hek het opengelaten portier en dit sloeg om. Op dat moment kwam ik bij m’n positieven, deed het andere portier open en trok de handrem verder aan en de auto stopte.
Schade: achterbumper en –licht kapot, schrappen op de rechterkant, het rechterportier en -voorscherm gekreukeld en een deuk in de achterklep van de auto (van mijn ellenboog), plus een beschadigd hek én… een pijnlijk gekneusde onderarm en pols.

Gelukkig bleef ik voor erger gespaard – wat als ik niet weg had kunnen springen..? De verzekering dekt de schade, hier zonder eigen risico – wel verlies van no-claim (reed tot nu toe schadevrij). De schade werd dezelfde dag opgenomen en de auto opgehaald – dat is hier erg goed geregeld. Thai zijn perfecte herstellers – na een week was hij weer als nieuw. Ook de kneuzingen zijn alweer minder voelbaar.

Blog-evaluatie…

Ruim 20% reageerde op mijn verzoek om feedback* – (de Blog-aankondiging gaat naar bijna 150 adressen). Iedereen wil op de hoogte blijven van mijn belevenissen en ook weetjes over Thailand zijn erg in trek. Het gros blijkt bovendien geïnteresseerd in Bewustwording en zo. Al deze reacties maakten me blij en gemotiveerd, temeer omdat ik Bloggen leuk vind en m’n ei erin kwijt kan.

* Deskundigen vinden 20% een prima score en ik geloof graag dat het statistisch voldoende is. Maar… ik ben niet van de cijfers en wil liefst weten wat bij iedereen leeft. Want, als mijn Blogs vervelen of irriteren, pakt mijn bedoeling averechts uit. Ik weet dat vele ze niet altijd of pas later lezen – begrijp best dat je soms geen zin of gelegenheid hebt!

Ik wilde weten of ik niet ‘voor een lege kerk preek’ en of wat ik schrijf wel interessant is. Daarover kreeg ik voldoende informatie. (Toch… als je nog niet reageerde, hoop ik op een teken van leven – het is sowieso fijn om reacties te krijgen!)

Er kwamen tevens tips en verzoeken als:
–  Meer foto’s alsjeblieft.
–  Leg de lat niet te hoog, maak het jezelf niet te moeilijk.
–  Maak er later een boek van.
–  Pas de lay-out aan zodat het op mobiel en tablet makkelijker leesbaar is.
–  Maak je Blogs niet te lang, schrijf desnoods vaker.
Warme reacties waren verder: ‘doe wat jij het liefste doet Luc’ en ‘volg je hart!’

Ik neem alles ter harte, dus: ik blijf schrijven en beperk me voortaan tot ± 1.000 woorden per Blog – (ongeveer 5 minuten leestijd); af en toe maak ik aparte artikelen, in bijlagen of als nieuw site-item. En er komen kleine aanpassingen aan de site. Alles met het doel: optimaal Blog-plezier voor jullie en mij!

Nogmaals: veel dank voor je motiverende bijdragen..!

Stop..!

Afgelopen weekend 4 ras-‘Breeje durpers’ over de vloer – ‘s-Gravenzanders dus. Reuze gezellig, máár… de teller staat op “leestijd ongeveer 5 minuten”, dus: Stop en… in de volgende Blog…

Hier eindigt Blog nr. 17 – ik hoop dat je ervan genoot!

Hartelijke groeten
Luc

Reageren..?

–  Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties – zie: » Contact…
–  Zie ook: » Disclaimer- Privacy…

Blog nr. 16…

Mae Rim, Thailand, 16 januari 2016.

–  Lof & Dank…
–  Voornemens en Ongemakken…
–  Bewustwording, Reacties (Bijlage)
–  Evaluatie… met een Verzoek..!

Lof & Dank..!

Een goed begin van het nieuwe jaar: Lof & Dank.
Allereerst: Dank aan mijn thuisfront; aan degenen die mijn belangen in Nederland continu bewaken en regelen – (geen namen, zij weten het wel).
Ook Dank aan iedereen die mij het afgelopen jaar steunde..! – bijvoorbeeld:
–  de reacties op mijn Blogs inspireerden mij om door te gaan
–  dankzij telefoontjes en mailtjes van familie en vrienden bleef het contact levend
–  bij ‘moeilijke momenten’ stonden trouwe steunpilaren voor me klaar
–  en… weten dat een grote groep ‘stille supporters’ ons het allerbeste wenst is erg bemoedigend!

*** Dank – Dank – Dank aan allen..!

Nu een paar namen – tot nu toe kwam het er namelijk niet van om de werkers ‘achter’ mijn website openlijk te bedanken. Weliswaar voeg ik zelf teksten en foto’s in, maar zonder steun van professionals zou ik niet ver komen…
–  De site heeft de gewenste uitstraling dankzij prachtig ontwerpwerk van » Marck Reclame –
(mede hierdoor werk ik er zelf nog steeds met veel plezier aan)
–  Dankzij de super-professionals van » JEM-id is de site perfect werkbaar en constant online.

*** Dank aan allen Achter-de-Schermen..!

Voornemens…

Het knallen is verstomd, de kruiddampen zijn gedaald en de kop is er af – 2016 is alweer ruim twee weken gaande. Dit jaar kwamen bij mij weinig ‘goede voornemens’ boven. Een paar zaken zijn bekend…
–  Dit voorjaar beslissen we: ons land hier verkopen of er op bouwen?
–  Ik wil spoedig mijn Blogwerk evalueren: is er nog wel interesse? – kan het beter? – moet het anders?
–  Dit jaar naar Nederland? – Op dit moment heb ik geen plannen of behoefte, maar dat kan veranderen.
Voor het overige ben ik vol vertrouwen.

Ongemakken…

Naast de overwegende rust en vrede, waren er dit keer ongemakkelijke momenten tijdens kerst en jaarwisseling. Kerst wordt hier niet gevierd. Cream was echter voor kerstavond uitgenodigd bij een vriendinnetje (heeft een Engelse vader) en Sa ging mee. Ik had geen kerstgevoel en vond alleen thuis blijven prima, maar… toen ik die avond iets lekkers wilde maken, bleek de koelkast bijna leeg. En zo zat ik, op kerstavond in m’n uppie voor een schaars gevuld bord.

Na kerst kwamen Sa ’s moeder en een zus met haar vriendin een weekje logeren. Dat gaf onrust, mede omdat Cream en Ice ook vrij waren*. Het gezelschap wilde uiteraard de omgeving verkennen en daardoor had ik dagelijks ‘een wagen volgeladen Thais-kwekkende dames’ – zes in totaal! Ook ons huis was gevuld met gedoe en gekakel – vermoeiend en soms ongemakkelijk.

Anderzijds, de damesclub was erg zorgzaam voor mij. En voor Sa en Cream en Ice was het heel fijn om de familiebanden te voelen – Thai zijn familie-junkies. Bovendien… één weekje is best te overzien.

* Het openbare leven ging gewoon door tot 30 december. Scholen, banken en overheidsinstellingen waren daarna gesloten tot maandag 4 januari. De meeste Thaise werkers hebben maar enkele weken vakantie per jaar en vakantiedagen worden vooral besteedt aan nieuwjaar en Boeddhistische feestdagen.
In de bouw en agrarische sector zijn veel dagloners – (waaronder buitenlanders uit Myanmar en Cambodja). Zij werken meestal 7 dagen per week. Eén lichtpuntje in deze vakantie-karigheid: elke maand is hier wel een Boeddhistisch feestje…

Bewustwording…

Ik ontving uiteenlopende reacties op mijn schrijven over Bewustwording bij het vorige Blog. Achteraf vond ik m’n verhaal te weinig uitgekristalliseerd.

Ik vind het ingewikkelde en moeilijk te verwoorden stuf. Toch wil ik er graag over schrijven, omdat het actueel is en me intrigeert, en… in de hoop dat anderen er iets aan hebben. Ook voel ik aandrang om (meer) te schrijven over wat ik in Oosterse wijsheden ontdekte. Nu heb ik een idee om aparte artikelen te maken en daarin onderwerpen te combineren – bijvoorbeeld “Bewustwording en Wijsheid” – en deze dan zo te presenteren dat wie geen interesse heeft ze kan overslaan.

Noot: voordat ik met Bloggen begon schreef ik Nieuwsberichten aan familie en vrienden. Daarin experimenteerde ik met stukjes over wat Wijsheid voor mij betekent. Omdat die stukjes persoonlijk getint waren, durfde ik er niet mee door te gaan in m’n Blogs. Vanwege mijn eigen aandrang en omdat lezers ernaar vragen, wil ik het nu weer oppakken.

Reacties…

Iedereen die reageert op mijn Blogs krijgt van mij zo snel mogelijk een reactie. Deze komen niet op de site, in verband met Privacy en omdat ik niet van openbare discussies hou. Soms vind ik dat zelf jammer omdat ze ook voor anderen inspirerend kunnen zijn. Als ik vermoed dat dit zo is, verwerk ik ze (anoniem) in volgende Blogs.

Evaluatie…

Bloggen kost energie, tijd en geld – (dit laatste bijvoorbeeld om de site te onderhouden). Ik vind het nog steeds leuk en dat geeft me energie, ook tijd heb ik voldoende. Met geld moet ik voorzichtiger omgaan. Momenteel overweeg ik om de site aan te passen, zodat de Blogs makkelijker leesbaar zijn en eenvoudiger uit te printen. Ook wil ik graag een automatische aan-afmeld-optie toevoegen.

Maar… ik heb vragen: heeft het wel zin? – vinden jullie mijn Blogs nog wel interessant? – kan het beter? – moet het anders? – enzovoort.

Verzoek..!!!

… Beste / Lieve Lezer,
Ik hoop dat je mij feedback wilt geven! Ik kan natuurlijk een uitgebreide vragenlijst opstellen, maar als jij bent zoals ik, dan sta je niet te trappelen om…
Daarom bedacht ik 2 vragen die je heel makkelijk kunt beantwoorden – (hopelijk plus aanvullende opmerkingen).

De twee vragen:
1. Doorgaan ja /nee?
–  vind je mijn Blogs interessant, typ dan: 1. Doorgaan! – (hieronder in het grote veld van het formulier)
–  (vind je ze niet meer interessant? – typ dan: 1. Stoppen!)
2. Meer onderwerpen ja /nee? – (bijvoorbeeld over bewustwording en wijsheid)
–  wil je meer, typ dan: 2. Meer!
–  (wil je Niet meer? – typ dan: 2. Voldoende zo!)

Wil je ook aanvullende opmerkingen geven?
–  typ deze dan alsjeblieft onder je 2 antwoorden. Ik stel elke opmerking op prijs; kort of uitvoerig, het maakt mij niet uit…

Belangrijk: niet reageren betekent voor mij Niet: geen interesse (misschien heb je geen tijd of lees je deze Blog niet helemaal) – maar als niemand reageert ga ik mezelf afvragen: Doorgaan of Stoppen..?

Hier eindigt Blog nr. 16 – bedankt voor het lezen!

Hartelijke groeten,
Luc

Reageren..?

–  Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties – zie: » Contact…
–  Zie ook: » Disclaimer- Privacy…

^ Foto boven: de goudgerijpte rijst op ons land is inmiddels geoogst.

Blog nr. 15…

Mae Rim, Thailand, 11 december 2015.

–  Stilte – bijna 6 maanden…
–  Thuis-retraite – Bewustwording… (+ Bijlage)
–  Vegetariër…
–  Bezoek & Bijverdienen…

“Hoe gaat het nou Luc?”
… deze vraag kreeg ik regelmatig. Welnu, het gaat goed met ons – dank jullie wel..!
We zijn de regentijd gezond doorgekomen en genieten nu van de koelere, droge periode. De moesson was niet echt nat, er is überhaupt weinig regen gevallen dit jaar. De grote waterreservoirs staan historisch laag en men maakt zich grote zorgen voor het komende jaar.

Noot – beetje laat maar uit een goed hart…: Hartelijk Dank voor de warme reacties na het niet doorgaan van de bouw van ons nieuwe huis..!

Nederige Stilte…

Het stoppen van de bouw plus het verdwalen van de zoon van een vriend maakten mij Nederig en Stil. De bouwstop bleek achteraf een enorme zegen en de zoon werd op de nipper gevonden, en toch…

Uit de vorige Blog: “naïviteit en ambitie hadden me in een droomrijke slaap gesust” – ik vroeg mezelf af: “welke lessen kan (moet) ik hieruit leren..?” Later ontstond de vraag: “waarom laat ik mezelf toch zo makkelijk meeslepen door m’n ambities of de verhalen van anderen?”
Ik wilde daar eens ‘goed-voor-gaan-zitten’ en koos voor een Blog-stilte – die duurde bijna 6 maanden.

En nu..? – ik voel me goed en vooral rijk gezegend..! – ben (weer) veranderd, gegroeid, gerijpt en vond antwoorden op een aantal vragen. Trouwens, onze huidige woonplek is zo stil dat rust en rijping wel móesten ontstaan.

Thuisretraite…

Het werd een serieuze Thuis-retraite die eigenlijk nog voortduurt – (Sa knipte me bijna kaal en de eerste maanden droeg ik vaak witte kleren). Ik heb zelden contacten buiten ons gezin, mediteer minimaal 3 keer per dag en ga regelmatig naar een tempel. In ons ruimere huis kon ik eindelijk m’n boeken kwijt, ook daarin vond ik nieuwe inzichten. Verder volg ik lessen via internet en een paar ochtenden per week klus ik op ons land. Het was een intensieve periode, de tijd is omgevlogen.

Noot: Ik weet nu waarom retraites in een tempel of speciaal oord makkelijker zijn dan thuis. Ook tijdens mijn vroegere kluizenaarsleven in Nederland was bezinnen makkelijker. Hier in huis gebeurt weleens iets wat me afleidt, zeker met 2 puberende meiden – (door de week ben ik overdag alleen). Anderzijds is het in Azië heel gewoon om meditatief bezig te zijn*. De eerste weken deden ‘mijn’ dames trouw mee bij mijn avond-sessies – ook in witte kleren – Sa doet dat nog steeds.

* Cream is vanmorgen (vrijdag 11 december) om 4 uur met haar school afgereisd naar het (10e) jaarlijkse meditatie-event “V-Star – Change the World”. Ruim een miljoen(!) Thaise schoolkinderen mediteren zaterdag bij de imposante Dhammakaya-tempel bij Bangkok – het motto: ‘samen kunnen we de wereld veranderen’. Niet alle Boeddhisten zijn hier enthousiast over, sommige vinden het showelement ongepast. Ik vind het prachtig en indrukwekkend hoe soepel, gedisciplineerd en vanzelfsprekend zo’n event hier verloopt.
(Er zijn diverse YouTube filmpjes over… » hier één van de BBC…)

Bewustwording…

De retraite bracht me dus veel goeds, al kan ik niet precies onder woorden brengen wát – ik ervaar meer rust en overzicht.

Noot: ik twijfelde lang of ik hier meer over durfde schrijven. Het gaat over persoonlijke ervaringen en inzichten en die zijn wellicht discutabel en kunnen verkeerd begrepen worden. Er niet over schrijven voelde echter ook niet goed. Deze Blogs gaan immers over ‘mijn ontwikkeling en ervaring’, waarover ik schrijf in de hoop dat anderen er iets aan hebben.

[uitgehouwen Boeddha]

Vegetariër…

In de 4e retraite-week voelde ik me onprettig en pafferig. Bij nader inzien at ik niet goed en m’n oefeningen (Tai Chi) deed ik steeds minder – tijd voor verandering!
Ik oefen weer dagelijks en experimenteer met een ander dieet. Eerst probeerde ik koolhydraatarm maar dat beviel slecht. Momenteel eet ik zeer weinig vet, ook geen olie, en geen vlees, eieren en zuivel; wel veel groente, fruit en koolhydraten (muesli, pasta’s en brood, aardappelen en natuurlijk rijst). Mijn lijf is inmiddels ruim 5 kg lichter en voelt gezonder.
Ik ben nu dus vegetariër, hoewel niet fanatiek of principieel. In boeddhistisch Thailand niet speciaal en niet moeilijk*. Dit wil ik nog 3 maanden volhouden en zien wat het met me doet – gaat overigens heel makkelijk.

* Er zijn volop verse (biologische) groenten en een keur aan fruit te koop – sommige groente en fruit-soorten zijn in NL niet verkrijgbaar.

Bezoek…

Tot voor kort hoopten we dat een toenemend aantal gasten ons wilden komen bezoeken – (gestimuleerd door deze site en mond-tot-mondreclame). Onze wens: een kleinschalig ontvangst- en begeleidingspunt opbouwen, ook om wat bij te verdienen.
Inmiddels zie ik dat het niet van de grond komt en ook niet meer kan – teveel gedoe, mede omdat ik ouder word. Recente ervaringen met vrienden waren belangrijk in dit verband. Enkele ‘bijna teleurstellingen’ pakten gelukkig goed uit. Tegenvallers zijn nooit uit te sluiten, maar commerciële gasten zijn kritisch, terecht. Bevriende relaties zien misschien wel wat door de vingers, echt professioneel wordt dat anders – men verwacht topkwaliteit en perfectie, ook al houden we de prijzen laag.

Kortom, we investeren hier niet meer in. Natuurlijk blijven we graag familie en bekenden ontvangen en helpen, maar om er zakelijk iets van te maken laten we los.

Noot: door mijn recente ontwikkeling kregen ambities en plannenmakerij een andere betekenis. Ik lijk nu pas in staat om me te kunnen ‘overgeven aan het leven’ – wát een zegen..!

Bijverdienen…

Toch is het voor onze financiële gezondheid goed als we wat kunnen bijverdienen – mede vanwege mijn inschatting dat werk uit Nederland voor mij zal afnemen. Bovendien kan Sa absoluut niet stilzitten. Met haar massagediploma’s kan ze in de praktijk helaas weinig. Vrijwel alle betrouwbare jobs* zijn in Resorts of Hotels. Dat betekent 6 dagen per week werken tot minstens 9 uur ’s avonds en dat past niet in ons familieleven. Ze werkte een poosje freelance in een kleine salon, maar daar werd ze soms ’s avonds om 8 uur opgeroepen voor een uurtje werk (voor 1,50 – 2 euro).
* Sommige salons bieden ook seksueel getinte massages, zonder dat ze het openlijk melden, daar moet je dus eerst achter komen.

Sa werkte ook als werkster. Dat ging telkens na een poosje mis. Dan voelde zij zich gebruikt – Thai kunnen zich erg neerbuigend gedragen – en verdiende weinig (7,5 – 10 euro per dag).
Afijn, Sa volgt nu een Bakkerij-opleiding. (Ook in Thailand: gratis onderwijs voor volwassenen.) We hopen dat ze daarmee iets kan, bijvoorbeeld een koffie-thee-shopje met eigengebakken producten. We houden de moed erin en vertrouwen op de toekomst..!

Hier eindigt deze Blog – Dank voor het lezen..!

Fijne Kerst & Oud & Nieuw & een Prachtig 2016..!!!

[zonsopkomst Mae Rim]

We wensen je / jullie een mooie decembermaand toe…

Hartelijke Groeten, ook van Sa & Cream & Ice…
Luc

Reageren..?

–  Stuur mij een Email:  » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties – zie: » Contact…
–  Zie ook: » Disclaimer- Privacy…

Blog nr. 14…

Drastisch en Rigoureus…

Mae Ann, Thailand, 18 juni 2015.

–  Voorlopig geen (eigen) huis..!
–  Wat nu..? – Ander huis…
–  Nóg heftiger..!!!
–  Nederig – Schrijfpauze…

Voorlopig geen (eigen) huis…

Drastisch besluit – Rigoureuze omslag: de bouw van ons nieuwe huis is door mij gestopt en we verhuizen uit Mae Ann. “Hoe kan dat nou Luc!?” – een verhaal met veel versies, hieronder één…

In Blog 12 + 13 beschreef ik hoe een droom leek uit te komen: na 3 jaar vonden we een fantastisch stuk land en gingen daar onze droomplek van maken.
Kort erna werd ik onthutst wakker: ons huis bouwen bleek onhaalbaar, het zou een financieel fiasco worden – de definitieve offerte was 30% hoger dan eerdere ramingen, ruim 50% als ik de slechte eurokoers erbij betrek. We probeerden het ontwerp nog aan te passen, maar ik ontdekte al gauw: “dit huis wil ik helemaal niet!”
Achteraf kan ik zeggen: ‘ambitie en naïviteit hadden me in een droomrijke slaap gesust’ – of: de wens was de vader van m’n overtuigingen geworden.

Teleurgesteld..?
Ja..! Inmiddels ben ik dankbaar en opgelucht omdat we er op tijd achter kwamen en de financiële schade beperkt is (al is elke zinloos uitgegeven Euro/Baht ‘zondegeld’). Het is een les, de zoveelste – mijn credo: “alles gebeurt met een reden en om mij te dienen”
– en: “ik ben nooit te oud om… te leren / opnieuw te beginnen”
– en: “beter ten halve gekeerd dan …”

Wat nu..?

Dit huis gaan we nooit bouwen, het ontwerp ging in de prullenbak. Op het land gaan we telen en er goed voor zorgen. We nemen afstand en tijd voordat we beslissen: land verkopen of er alsnog op bouwen – (ander ontwerp, andere manier).

Ander huis..

Vorig jaar spraken we af: ‘niet nóg een regenseizoen in dit kleine en vochtige huis’. Nu vonden we snel een ander huurhuis buiten Mae Ann – vanaf 1 juli wonen we daar, voorlopig voor 1 jaar.  Ons ‘nieuwe’ huis heeft prettige voordelen – (perceel 1.600 m2, ook in de natuur en rustiger dan ons huidige huis):
–  6 km dichter bij de stad – gunstig ten opzichte van scholen en werk
–  2 x zoveel woonoppervlak – 2 woonkamers + 3 ruime slaapkamers (2 met airco), alle kamers parket, 2 badkamers, en een binnen- + buitenkeuken
–  Het is van steen – schoon en droog – minder stof en vochtproblemen (schimmels en luchtwegen)
–  En… de huurprijs is bijna 20% lager!

Opmerkelijk: ik logeerde er eind 2007, toen ik voor het eerst in Thailand kwam!

Nadelen…
Vanzelfsprekend is ook dit huis niet volmaakt…
–  In Mae Ann kon bezoek vlakbij ons logeren in een vakantiehuisje – hier niet zó dichtbij
–  Daar liggen minstens 4 natuurlijke wandelroutes naast de deur – hier hooguit 1.
Meer zaken zijn hier niet perfect, maar per saldo vinden we het een grote vooruitgang. We zijn al volop aan het schoonmaken en pakken.

[Foto hieronder: ons ‘nieuwe’ huis – de tuin is nog niet gedaan, sorry]

Heftiger..!!!

Misschien denk je nu “wat een drama” of “sneu dat jullie bouw niet doorgaat”. Maar ik ontdekte opnieuw: alles is relatief..! Nieuwe gebeurtenissen hebben onze huisperikelen namelijk alweer naar de achtergrond gedrongen.

Vorige week hadden we een heftige ervaring. De zoon van een vriend ging mediteren in een bergtempel, maar hij kon het niet aan*. Wij haalden hem op om bij ons tot rust te komen. Vervolgens verdwaalde hij bij een wandeling hier in de buurt en sliep een nacht bij een bergbeekje, in de buurt van een bergtempeltje. Wij maakten ons grote zorgen, zochten de omgeving af en meldden zijn verdwijning aan ouders en politie. Gelukkig werd hij de volgende dag door opgetrommelde vrijwillige boswachters gevonden. Hij was echt van slag. Zijn ouders kwamen naar Chiang Mai om hem op te halen. Ze zijn alweer ‘goed en wel thuis’ in Nederland.

* Bevestiging: sferen en symbolen in en bij ‘religieuze plekken’ kunnen onze lichaam-geest harmonie zwaar op de proef stellen – als ik er te licht over denk of provocerend mee omga, kan m’n mentale balans zelfs flink in de war raken. Veel Boeddhistisch-animistische (berg)tempels hier in de omgeving horen tot zulke plekken.

Nederig nadenken…

Ook deze ervaring gaf me belangrijke inzichten – een oosters gezegde: “Wijsheid die je hebt ervaren maakt je niet geleerd, ze maakt je nederig” – en zo voel ik me nu: Nederig.
Ik denk na over alle ervaringen en vraag mezelf af: ‘welke lessen kan (moet) ik eruit halen..?’

Schrijfpauze…

Nederigheid en Nadenken maakten me weer stil en brengen me nu tot een schrijfpauze. Hoelang deze duurt en waar hij toe leidt kan ik niet voorzien. Ik hou jullie op de hoogte.

Noot: de beloofde Thailand-info komt spoedig op de site en… natuurlijk blijf ik  ingaan op reacties en vragen..!

Hier eindigt Blog nr. 14 – bedankt voor het lezen.

Hartelijke groeten,
Luc

Reageren..?

– klik hier op » Luc@lucaalbrecht.nl… en stuur mij een email.*
– overige opties – ga naar » Contact…
– zie ook » Disclaimer- Privacy…

* opent een bericht aan mij – gewoon invullen en verzenden!

Blog nr. 13…

Mae Ann, Thailand, 26 april 2015.

– Het gaat goed..! – Droog & Heet…
– Vakantie, Songkran en Bezoek
– Geluk aan onze zijde…
– Landscaping – Resultaat..?
– Vragen & Nabranders…
– Foto-reportage…

Het gaat goed..!!!

Voordat ik losbarst over onze belevenissen als nieuwbakken-grond-bezitters, eerst wat feitjes – kreeg vragen uit Nederland, vandaar…

Het gaat goed met ons..! – we zijn Gezond & Wel en beleven veel voldoening aan onze woonplek in wording. Ik ben daar vaak en Sa ook, als ze geen ander werk doet.
Sa helpt bij de vakantiehuisjes vlakbij ons, als er gasten zijn. Ook helpt ze een vriendin met schoonhouden van een villa op het Spa-resort hier in Mae Ann.

Droog & Heet…

Vanaf december was het Droog en sinds februari Heet, vaak boven de 40° C. Twee weken geleden werd het even ietsje koeler, ca. 35°. Nu is de hitte weer terug, met in de middag soms een verfrissend buitje*.

* Thailand heeft 3 Tropische sub-klimaten; bij ons in het noorden een zogenaamd Savanneklimaat, in het zuiden een Moessonklimaat en in enkele gebieden het Regenwoudklimaat.
Savanneklimaat betekent: winters droog en zomers regelmatig regen met een piek tijdens de moesson; Moessonklimaat heeft een echt regenseizoen en een lange droge periode; Regenwoudklimaat is feitelijk altijd nat. De weer-omstandigheden vertonen tegenwoordig extremen, ik vermoed het gevolg van de ontbossing – ca. 60 jaar geleden was Thailand ruim 60% bebost, dat is nu nog 15%(!) – er wordt nog steeds illegaal gekapt.

Dit jaar duurde de droge periode erg lang, een visvijver bij ons huis is drooggevallen – (kort ervoor leeggevist) – volgens onze huisbaas niet eerder voorgekomen.
Op ons land zijn aarde en natuur kurkdroog – de klei-leem-aarde lijkt opengebarsten beton en de natuur ziet er uit als hooi. Wel wonderbaarlijk hoe snel het land na enkele regenspetters groen wordt. Volgens mij omdat er weinig onkruidverdelging plaatsvindt*, in de aarde zit een rijke hoeveelheid en variatie zaden en levende wortelresten.

*) Vanwege de kosten worden chemische middelen zelden en selectief toegepast en wieden en maaien gebeurt enkel als het hoognodig is.

Vakantie, Songkran en Bezoek…

De kinderen hebben grote schoolvakantie – die valt in de heetste maanden maart en april. Ice is bij  de familie in Chon buri en nichtje Am werd door oma [Yaai] weer bij ons gebracht. Am is even-oud als Cream en ze zijn samen opgegroeid. Nu volgen ze de summer-course op Cream s’ school, korte schooldagen met een luchtig programma.

[Foto: Am + Cream (r) – beide 10! – zwartgelokte engeltjes in de tempel, daarbuiten smartphone-verslaafde pubergiegels – soms ondeugend, meestal zorgzaam en prettig gezelschap..!]

11 – 16 april was het Songkran-feest  – traditioneel Thais nieuwjaar – ook Waterfeest genoemd omdat er veel met water wordt gespeeld en gegooid: alles en iedereen wordt overspoeld en gewassen, dat leidt tot vrolijke waterballetten op straat. Songkran is voor Thai misschien wel het belangrijkste feest van het jaar, het leven ligt ruim 4 dagen stil (denk maar aan Carnaval of 4 dagen Koningsdag in Nederland).

11 – 13 april kwam klant-vriend Ronald op bezoek – 3 intensieve dagen waarin hij het Thaise leven beleefde – hij vond het prachtig en wij genoten..!

Nu naar de vorderingen op onze plek…

Geluk aan onze zijde…

Qua eigendomsrecht hebben we 2 soorten land: 1. land met zogenaamde “Chanot”-titel en 2. land met “Sor-Tor-Kor”-titel. Het laatste is feitelijk geen eigendom, daarop hebben we een langdurig gebruiksrecht, de staat / koning blijft eigenaar.
In dagelijks taalgebruik spreken we over “land met Chanot“ en “land zonder Chanot”. Eigendom van ‘land met Chanot’ staat geregistreerd bij het Landoffice (Kadaster), het gebruiksrecht van ‘land zonder Chanot’ is geregistreerd bij het plaatselijke dorpshoofd en tegenwoordig ook bij het forest-department, dit ministerie gaat over natuurbeheer.

Kopen van land zonder Chanot is riskant: familie van vorige eigenaars kunnen het terugeisen. Dit land wordt na overname (van het gebruiksrecht) nagemeten in het bijzijn van het dorpshoofd, een ambtenaar van het forest-department, én de vorige eigenaar en buren van het land (eventuele grensgeschillen worden dan ter plekke beslecht en beschreven).

Verrassing – bij nameting van het land zonder Chanot bleek dat dit nooit eerder op naam van een familie stond. Daarmee is terugeisen uitgesloten. Bovendien bleek dit land ruim duizend m2 groter dan gedacht. Het geluk wat we bij de koop al beleefden bleef dus aan onze kant.

Landscaping…

Bij het schrijven van de vorige Blog waren we al bezig met opschonen van het Bamboebos. Intussen maakte ik een ontwerp voor de inrichting van het land.
Het lijstje doelen begint met: Welzijn van Land en Omgeving & Voorspoed en Voldoening voor bewoners en bezoekers… vervolgens:
1. De Mae Ann-eigen ‘rijst-terras-coulissen-sfeer’ zo goed mogelijk intact laten of versterken
2. Erosie en verval tegengaan
3. Waterlopen verbeteren en verleggen en nieuwe graven
4. De lotusvijver restaureren en voorkomen dat die weer dichslibt
5. De plek waar ons huis komt ophogen (uitzicht en droge voeten)
6. Vijvers aanleggen (voor de sier en watervoorraad en om onze eigen vis te telen)
Een uitdagende piekerpuzzel – een vriend schreef: “houdt ons jong Luc” – gelijk heeft ie: ik voel me er prima bij..!

Vóóraf moesten we een obstakel overwinnen: land zonder Chanot mag Niet worden afgegraven, op stiekem toch doen staan pittige (gevangenis)straffen. De juiste connecties en acties brachten uitkomst; een mand vol zoete broodjes (+ een handvol zilverlingen) overtuigde gezagsdragers van onze goeie bedoelingen… agenten bleven uit de buurt en de controle-heli vloog niet over ons land in de tijd dat we bezig waren.

Resultaat..?

Het resultaat is fantastisch, in onze ogen..! Na vele uurtjes hakken, snoeien en branden, én ruim 12 dagen graven en baggeren van een door mij gedirigeerde graafmachine*, ontstaat in onze minivallei een heus Noord Thais Bamboe-Water-Rijst-Landgoed – (nu nog kaal, mede door de droogte).

[Foto: de graafmachine werkt aan de lotusvijver en Sa verbrandt snoeiresten bovenaan de helling ]

* Bij het plaatsen van een betonnen drempel communiceerde ik even slordig met de graafmachinist. Het puntje van m’n linker-pink raakte bekneld, daaraan zit nu geen nagel meer en een botje was beschadigd – mijn fout dus. (Gespalkt en gehecht in een ziekenhuis en alweer bijna genezen.) Mag van geluk spreken, het had m’n hele hand kunnen zijn.

[Door al het gegraaf uit zijn (of haar?) hol verdreven en met één klap verslagen: ruim 2 m slang. Buitenkans voor de Thaise bouwers, na werktijd ging hij op de BBQ.]

Perfectionist..?

Sommige Thai (en Nederlanders) vinden mij een perfectionist. Mijn instelling: ik hou niet van half werk en als je toch bezig bent kun je het maar beter goed doen. Dat resulteert wel eens in extra werk of zelfs overnieuw doen, ook nu. Toen de  graafmachine-baas zei: “wat je wilt is 3 dagen werk” dacht ik: “dat worden er wel 10” – het werden er 12 en het is nog niet klaar. Voor veel Thai is dat onmogelijk en onbegrijpelijk, ook voor Sa; zóveel moeite (en kosten) kunnen en willen ze zich niet veroorloven – “waarom zo moeilijk en perfect (kostbaar) als het makkelijk (goedkoper) kan?”

Ik leerde dat het goed is om naar hen te luisteren en soms mee te bewegen – Da Vinci zou ooit hebben gezegd: “simplicity is the ultimate sophistication”  of, een Nederlands gezegde: “eenvoud is het ware”, en zo is het..! Een voorbeeld: een waterstroompje temperen lukte beter met een paar zandzakken dan met een (kostbare) betonconstructie.
Noot: de kleigrond, soms smurrie-achtig loopzand of betonachtige leem, gedraagt zich anders dan ik gewend ben – als het droog is krijg ik er geen schop/spade of schoffel in* en als het nat is lijkt het zompige boter.
* Steekschoppen /-spades en schoffels zie je hier niet, voor vrijwel alle aard-werkzaamheden wordt een ‘hak’ gebruikt, zeer effectief gereedschap.

Tot zover over ons landgoed, in een volgende Blog over ons huis.

Fotoreportage…

Ik maakte een fotoreportage over de vorderingen met de onderwerpen:
– Hakken, Snoeien en Branden
– Graven & Baggeren
– Resultaten…
>> Ga naar: Blog nr. 13a – Foto’s…

Vragen & Nabranders…

Regelmatig valt de vraag: “Kom je nog naar Nederland Luc?” – wel, ik heb het hier goed en de bouw houdt me bezig, dus… Nederland bezoeken staat niet bovenaan m’n actielijst.
Andere vraag: “je schrijft over Geluk en Wondertjes, maar, zijn er geen moeiten of tegenvallers..?”
Oh ja, aan moeiten en zorgen geen gebrek, kan er wel een paar Blogs mee vullen, bijvoorbeeld:
– Door de hitte ben ik ’s morgens om 11 uur uitgerangeerd, dan vlucht ik onder een parasol in de schaduw van bamboe of bomen maar ook daar heerst de schroeiende sauna – ik ben ’s avonds verlept en uitgeput, Sa en andere Thai gaan de hele dag door en zijn ’s avonds nog redelijk fit..!
– Taal en cultuur-inzicht-verschillen vragen het uiterste van mijn tact en geduld – soms grijp ik vertwijfeld in m’n haar en wil ik vluchten – anderzijds leidt het tot komische situaties en anekdotes;
– Er is nog meer… lees hieronder maar over de Kosten- & Koersontwikkeling.
En toch… de vreugde van scheppen en het vooruitzicht straks op deze droomplek te mogen wonen, winnen van zorgen en frustraties.
Trouwens, liefst tel ik m’n zegeningen (dat zijn er veel), dat werkt als een heilzame hefboom die ‘knelpunten transformeert en de moeite waard maakt’ – het brengt me bij optimistische, vindingrijke energie waarmee kansen en oplossingen zichtbaar en bereikbaar worden.
(Van de Boeddhistische Thai leerde ik: richt je aandacht op het positieve, blije en luchtige en negeer het deprimerende, dat werkt bevrijdend en maakt het leven makkelijk en vreugdevol.)

Kosten- & Koersontwikkeling
Toen we het land kochten kreeg ik 42 Thai-Baht voor 1 Euro, dat is nu 33 / 1, dus bijna 25% minder (toen ik in 2007 kwam was de koers ca. 50/1). Door de bouw-hype en andere oorzaken zijn sommige prijzen hier sterk gestegen – (andere zijn gezakt, een liter diesel kost nu minder dan 1 Euro!).
“Of en hoe ik daaruit kom?” – eerlijk gezegd weet ik het niet precies maar: ik maak me geen zorgen en ben (we zijn) vol goede moed – en alert op wat gebeurt. Om buiten de gevarenzone te blijven maakten we een prioriteiten lijstje, eerst doen wat echt nodig is en al het andere later, als het (financieel) kan. En verder… we leven zuinig en eenvoudig en vanuit de instelling dat ons geluk niet ‘afhangt’ van materiële en consumptieve zaken.

Noten:
1. Boven woon- en leef-genoegens biedt onze nieuwe plek natuurlijk ook financiële voordelen – bijvoorbeeld, na de verhuizing betalen we geen huur meer en het land gaat ons vast en zeker (relatief goedkoop) groenten, fruit en vis leveren – ons huishoudboekje ziet er straks gunstiger uit…
Sa ’s zus vertelde laatst dat de familie in Chon buri ruim een maand lang geen voedingsmiddelen had gekocht in de supermarkt. Hier leven vele nog van wat de natuur hen (gratis) biedt, ze telen het zelf of plukken en vangen het van de velden en uit het water in de buurt.

2. Ik denk weleens dat de langdurig stagnerende economische situatie bedoeld is – een kans biedt – om het ‘kannibaliseren’ van onze mooie moeder aarde in te perken, of ons wil laten beseffen dat ongebreideld consumeren niet veel van doen heeft met gelukkig zijn.

Hier eindigt Blog nr. 13 – er borrelt nog veel, maar…“genoeg voor vandaag”.

Volgende Blog….

Gaat over:
– Onze nieuwe woning
– Ons bezoeken – regelmatig ontvang ik vragen als: “kunnen we jullie bezoeken Luc?” en… “wat zijn de kosten..?” – ik werk aan antwoorden en info.
– M’n website is recent aangepast – er staat al (weer) iets over bezoek ontvangen. Binnenkort verschijnt er ook een hoofdstuk ‘Thailand info’.
– Waarden & Wijsheid – verschillende lezers ‘kijken uit naar’ schrijfsels over waarden en wijsheid die ik ontdekte in Thailand of het Oosten – ook daar broed ik op.

Enfin, ik ben nog niet uitgeschreven, dus: wordt vervolgd…

Hartelijke groeten uit zonnig & warm Mae Ann,

Luc

» naar de foto’s…

Reageren..?

–  Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties – zie: » Contact…
–  Zie ook: » Disclaimer- Privacy…

Blog nr. 12…

Mae Ann, Thailand, 24 december 2014.

Hoera… onze eigen plek in Mae Ann..!!!

Na ruim 3 jaar is het Gelukt: we zijn blije bezitters van een prachtige plek in Mae Ann..!
Ons geduld werd lang beproefd en is nu fantastisch beloond, een droom is uitgekomen!

In de vorige Blog schreef ik over de verwachting dat we gauw onze plek zouden vinden. Feitelijk hadden we toen al beet maar ik durfde er niet over te schrijven, bang dat het weer niet door zou gaan. Hierna…

– Net een Kerstverhaal…
– ‘Ons land’ – bestaat uit… en ligt ideaal…
– Onze Kerstwens aan Iedereen…
Bijlagen:
– Over wondertjes en cadeau ’s…
– Foto’s...

Net een Kerstverhaal…

Begin november waren we ‘toevallig’ bij onze huisbaas toen iemand belde die moest afzien van de koop van een stuk land. Wij kregen dat stuk meteen aangeboden, gingen kijken, beslisten ter plekke en deden snel een aanbetaling…

Omdat het voorlopige contract lang ervoor was getekend (door de 1e koper) moesten we na enkele dagen betalen en overschrijven bij het Land-office (Kadaster).
Toen we daar kwamen bleek één van de verkopers te jong – het land komt uit een erfenis en een erfgenaam moet hier 20 zijn voordat hij mag verkopen. Een mooie regel, maar wij moesten weer ruim 3 weken wachten. Riskant, want hier is een voorlopig contract niet zo zeker als in Nederland – als er iemand met een beter bod kwam hadden wij het nakijken. Die kans was er want de prijs was laag – (daarom durfde ik er niet eerder over te schrijven). Spannend tot het laatst…
» Naar het verhaal: » ‘over wondertjes en cadeaus’…

‘Ons Land’…

… bestaat uit 3,5 Rai* Rijstland + 2 á 3 Rai** Bamboebos op een aansluitend gelegen heuvel. Het rijstland ligt op velden en terrassen die onder water staan tijdens de teelt – Paddyfields, in Indonesië Sawa’s genoemd. Onze plek maakt deel uit van enkele erg rustig gelegen minivalleien die bij de onze samenkomen.

* 1 Rai = 1.600 m2 – dus we beschikken over ca. 10.000 m2 land.
** Het Bamboebos is land met ‘gebruiksrecht’ met agrarische bestemming – dus geen eigendom.
Van dit land gaan we binnenkort de grenzen controleren met de vorige eigenaar + het dorpshoofd + de buren(!) en als er discussie komt, kúnnen de grenzen nog wijzigen.

Ideaal gelegen…

Om en door de rijstvelden lopen beekjes en kanaaltjes waar het hele jaar water door stroomt (zeldzaam in Mae Ann!). In de velden ligt een dichtgeslibde lotusvijver – die gaan we natuurlijk in ere herstellen. Het Bamboebos is op een heuvel aan de noordzijde. Ons nieuwe huis komt op een plek tegen het bamboebos, daarvandaan hebben we uitzicht naar oost, zuid en west – naar oost en zuid liggen heuvels, west biedt ver uitzicht en de zon tot ’s avonds laat. Al met al prachtig en gunstig: voor de gezondheid – én… volgens de Chinese Feng Sui principes van geluk en voorspoed.

Vrolijk Kerstfeest en een Fantastisch Nieuw jaar..!!!

“We wensen Iedereen heel fijne Feestdagen
&
Vreugde, Vertrouwen, Voorspoed, Gezondheid & Geluk in 2015…”

Hartelijke groeten uit Mooi Mae Ann van…

Luc (& Sa & Cream & Ice)

PS: Wij konden niet dromen dat we voor het eind van 2014 deze mooie plek zouden vinden. Het vervolg zien we vol vreugde en vertrouwen tegemoet.

» Naar het verhaal: » Bijlage (a) ‘over wondertjes en cadeaus’...

“Beeld zegt meer dan woorden”…
» Ga naar: » Bijlage (b): Foto’s…

Reageren..?

–  Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties – zie: » Contact…
–  Zie ook: » Disclaimer- Privacy…

Blog nr. 11…

Mae Ann, Thailand, 3 december 2014.

–  Niet naar Chatsoengsao… – En nu..?
–  Bezoek uit NL…
–  Bijzonder concept…

In de vorige Blog schreef ik dat we naar het zuiden zouden gaan, naar de familie in Chon buri. Daar vlakbij, in Chatsoengsao, hebben we land en we gingen kijken of we daar willen wonen.
Welnu, het bezoek was gezellig en verhelderend: we weten nu wat we willen…

[Foto hieronder: ‘ons land’ in Chatsoengsao is overdadig groen]

Niet naar Chatsoengsao…

… we gaan niet in Chatsoengsao wonen! – de belangrijkste redenen: ik voel me er niet thuis – de plek en streek passen niet bij mij, of ik niet bij de plek en streek.
Tastbaarder argumenten: de plek ligt ongunstig qua zon, uitzicht en afstand naar de ‘bewoonde wereld’; de hitte, 5 – 8 graden warmer maakt echt verschil; rondom Bangkok is veel drukte en vervuiling én… voor mij is de leefsfeer er minder aangenaam.

Teleurgesteld..?*
Ja, enerzijds wel – anderzijds was het goed om vast te stellen: “dit is het echt niet” – hoeven we onszelf later niets te verwijten.

* Opmerkelijk: ik moest het eerst weer zien om tot deze conclusie te komen – vanbinnen ‘wist’ ik het al. Het verbaasde me dat ik die realiteit was vergeten. In m’n fantasie waren allerlei mooie (onechte) beelden ontstaan – nogmaals de les of bevestiging: m’n creatieve denken houdt me makkelijk voor de gek!

En nu..?

De heldere conclusie zorgde prompt voor een omslag. Ik heb een laatste stuk twijfel afgelegd en ook Sa wil nu liefst in het noorden settelen – emigreren, alsof een Friezin naar Limburg verhuist. Cream en Ice wilden sowieso graag in Chiang Mai blijven.

Ook het zoeken naar dé woonplek is veranderd, alsof er iets is ‘verschoven’. Ik ben veel relaxter, wellicht mede dankzij het volgende. Toen we vanuit het zuiden thuis kwamen sprak onze huisbaas mij aan: “Luc, mijn vrouw en ik willen jullie helpen om een plek in Mae Ann te vinden, we hebben je nodig hier!”
Noot: zij bezitten veel land en zijn bezig met bouwen van vakantiewoningen. Ze hopen dat wij hen willen helpen met buitenlandse gasten. Dat doen we natuurlijk graag – Sa helpt nu al met schoonmaken en inrichten. Ook vervullen ze een belangrijke rol in het dorp en bij de tempel – gunstig bij onze verdere inburgering.

Momenteel krijgen we telkens mooie plekken aangeboden – ik ben dan ook overtuigd dat we binnenkort dé woonplek gaan vinden. Misschien denk je nu: “dat schrijft je al ruim 3 jaar Luc, nu ‘eerst zien dan geloven’…”. Terecht, dat vinden wij ook: we zijn blij met elk mooi aanbod maar juichen pas echt als we eigenaar zijn van de plek die past.

Bezoek uit Nederland…

Voordat we teruggingen uit Chon buri hebben we Nederlandse vriend Raymond opgehaald in de buurt van Bangkok. Hij is onafhankelijk specialist in de reis-, vakantie- en accommodatie-business en maakte een oriëntatiereis van 2 maanden door Azië.

Raymond is ruim een week bij ons geweest, eerst 2 dagen bij de familie en daarna meegereden naar Chiang Mai. Over die rit deden we 3 dagen en onderweg vonden we de mooiste plekjes. Daarna hebben we hier de omgeving verkend.
Meer dan 80% wat we bezochten was ‘niet toeristisch’ en we zagen veel authentiek Thais leven. Raymond s’ reactie bij zijn vertrek: “ik heb erg genoten, wat een verademing om het gewone Thaise leven buiten de ‘platgetreden paden’ te kunnen beleven… ik heb dingen gezien die ik anders nooit zou zien.”
Op mijn excuses voor de soms Spartaanse omstandigheden en de drukte van onze familie zei Raymond: “heeft me niet één keer gestoord – dat maakte het juist leuk en ontspannend!”

Ja, ik zeg vaak: “Thailand is ideaal voor rust en ontspanning, land en bevolking doen als het ware het werk” – echt vakantie vieren en tot jezelf komen lukt volgens mij het best in een authentieke omgeving tussen de lokale bevolking, en… als iedereen zichzelf kan zijn. Raymond s’ bezoek was daarvan weer een prachtig voorbeeld.

Bijzonder concept…

Raymond en ik hebben veel gesproken over Thailand en ideeën voor bezoekers en zo – inspirerend om te kunnen brainstormen met een gelijkgezinde soortgenoot! Enne… weliswaar zijn onze eerdere plannen verdwenen, maar ‘geboren ondernemers’ kunnen het toch niet laten.

Verrassing: Raymond mocht logeren in één van de splinternieuwe vakantiehuisjes naast ons huis. Dat had onze huisbaas speciaal in orde gemaakt. Die kreeg daardoor meteen professionele tips. Aan het slot van Raymond s’ verblijf vroeg de huisbaas: “wij denken over een bijzonder concept voor onze vakantiewoningen, willen jullie ons adviseren bij de plannen en verkoop?” – natuurlijk hebben we meteen Ja gezegd, temeer omdat hun concept overeenkomt met ideeën die Raymond en ik bespraken. Zodra meer bekend is ga ik er zeker over schrijven.

[Foto hieronder: vlakbij ons huis, aan de rand van de rijstvelden: splinternieuwe vakantiehuisjes – Prachtig..!]

Tot besluit…

Enkele feitjes:
–  Onze gezondheid is prima..!
–  Bijna alwéér 5 december – in Nederland Sinterklaas, in Thailand Koning Bhumibol jarig en Vaderdag.
–  Hier is het (ook) koud, althans in de nacht en morgen – extra dekens op bed en in de ochtend een trui aan.

Hier eindigt Blog nr. 11 – bedankt voor het lezen!

Hartelijke groeten,
Luc

Reageren..?

–  Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties – zie: » Contact…
–  Zie ook: » Disclaimer- Privacy…

Blog nr. 10…

Mae Ann, 26 september 2014.

–  Stilgevallen…
–  ‘Van Doen naar Zijn’
–  Erg natte Moesson…

[Foto boven: Dubbele pracht dankzij Stil spiegelend water.]

Stilgevallen…

Ik ben lang stil – letterlijk stilgevallen, als een zeilschip zonder wind. Hoe dat komt..?
Daar is geen enkelvoudig antwoord op, veel dingen kwamen samen. Het begon toen alle plannen verdampten – zie Blog nr. 9. Toen ik ze schrapte luchtte het op en dat gevoel is er nog steeds!
De stilte kwam daarna vanzelf; weinig te ondernemen, weinig te doen en nergens heen te hoeven – dat geeft ook ruimte aan nieuwe groei en bloei – het proces wat altijd doorgaat…

Toen de plannen voor gasten-ontvangst verdwenen besefte ik dat we niet meer perse in Chiang Mai* hoeven wonen. Dat kan nu overal in Thailand, ook in het zuiden. Daar hebben we namelijk in het verleden land gekocht, ca. 30 km bij Sa ’s familie vandaan – 16-duizend m2 bij een watertje in een afgelegen heuvellandschap. Het ligt in de provincie Chatsoengsao**, ongeveer 80 km van Bangkok.

* Chiang Mai was eerste keus, vanwege het koelere klimaat en de rijke cultuur en natuur, én… de vele mogelijkheden voor gasten.
** Chatsoengsao heeft ook voordelen: het ligt dichtbij Bangkok-vliegveld, er is minder toeristische drukte en we hoeven er minder te investeren… land hebben we immers al.

In oktober gaan we naar de familie. Dan gaan we dat land nog eens bekijken, nu met de vraag: zouden we -vooral ik- daar kunnen wonen? Eind oktober weten we dus meer en dan komt er vast ook weer beweging.

‘Van Doen naar Zijn’…

[in de tempel]

In de stilte kwamen nog meer -hoognodige!- inzichten boven. Mijn lijf is nu 67 en zegt steeds nadrukkelijker ‘kalm aan alsjeblieft’!
Ik realiseer me dat het niet wijs is om nog zaken te ondernemen die grote inspanningen vragen. Ook lijkt het niet verstandig om investeringen te doen die alleen op lange termijn terugverdiend kunnen worden.

De stilte biedt ook ruimte voor afscheid van oude plannen en ambities. Dit laatste vind ik soms nog lastig – dan lijkt het geen zegen om overal mogelijkheden te zien en er ambitieus mee aan de slag te willen.
Fijn om nu even te kunnen dobberen en de stilte haar spiegelende werk te laten doen.

Levensfilosofen over de fase van 63 tot 70 jaar: “Je gaat van Doen naar Zijn”.

Natte moesson…

Mijn stilteperiode valt samen met de moesson en die was dit keer erg nat. De afgelopen 2 weken waren zonnig en licht maar daarvoor viel er veel water… bakken water! Gelukkig is het hier nooit guur en kun je meestal in een shirtje naar buiten. Het is alleen lastig dat alles dan nat is.

[Stil zijn en klaterend water waarnemen heeft een heilzame uitwerking: vanbinnen wordt ik gewassen en het  contact met moeder aarde verdiept…]

Hier eindigt Blog nr. 10 – sneller dan jullie gewend zijn.
Ik spiegel voort in stilte, tot gauw…

Hartelijke groeten,
Luc

Reageren..?

–  Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties – zie: » Contact…
–  Zie ook: » Disclaimer- Privacy…

Blog nr. 9…

Mae Ann, Thailand, 10 juni 2014.

–  Droomplannen verdampt – Wat nu..?
–  Wat blijft..? – “Hartelijk Welkom!” …
–  De moesson komt – Gratis traktaties
–  Chinese tempel – “Geduld & Vertrouwen”..
–  Rust in Thailand…

Ik schreef al vaker: “mijn droomplannen komen maar niet van de grond” – wát ik ook probeer, het lukt niet – zelfs een passend stukje grond vind ik maar niet.

Vorige week bezocht ik een website met het aanbod wat mij voor ogen stond. Nadat ik het had gezien vroeg ik aan mezelf: “wil ik dit (nog) wel echt?” – het antwoord kwam direct uit m’n hart: “Nee!”
Plotseling wist ik het: “dit wil ik niet meer: een eigen mini-resort opzetten, compleet met eigen programma’s”. Het kostte geen moeite om meteen een deel van mijn website te deleten. Ik voelde opluchting en helderheid!

Wat nu..?
Praktisch veranderd er niets, alleen m’n droomplannen zijn verdampt – ‘Wat nu..?’ speelt niet. Wel kijk ik anders naar een nieuwe woonplek, die hoeft immers niet geschikt te zijn voor gasten en programma’s…

Wat blijft..?

Voor de duidelijkheid: mijn enthousiasme over Thailand blijft groot..!

Wat ik blijf doen..?
–  Privé sessies – face-to-face praten of online via telefoon + email
–  Delen en reflecteren in workshops en ‘mastery-meetings’ *
–  Bijdragen aan organiseren en faciliteren van meetings, workshops, retraites, etc. *
–  Mij inzetten voor business-ontwikkeling, organisatieadvies enzovoort.
–  En… natúúrlijk blijf ik Bloggen..!
* op uitnodiging, in Nederland & Thailand.

Een idee of vraag?
>> Ga naar Contact... en laten we brainstormen!

De moesson komt…

[Zoetsappige Linchy uit eigen tuin…]

Na de droge en warme periode – dagelijks boven de 35! – gaan we hier richting moesson of regentijd. Soms vallen er al fikse buien, daartussen is het helder en heet.

Een gevolg: alles groeit onstuimig en vruchten zwellen en rijpen snel (volop verse mango, lychee en granaatappels en straks lamyai en ramboetan), en… het krioelt van de insecten en kikkers en ander gespuis. Sommige zijn lelijke lastpakken, andere leuk en wondermooi. Momenteel gaat het krekel- en kikkerconcert bijna dag en nacht door!

Er zijn meer Vuurvliegjes dan vorig jaar. Ik verbaas me nog steeds over deze buitenaards lijkende wezentjes: helder knipperende mini-led-lampjes zwevend door de tropennacht, net een kosmische fiction-film.

De Tjakka-chan – soort reuzenvlieg – oogt ook buitenaards en is in ieder geval buitengewoon groot! Hij maakt ook nog gewel-da-dig veel herrie! Zijn geluid lijkt op een cirkelzaag of gillende sirene – het begint zacht en zwelt aan tot werkelijk oorverdovend, om na een lange uithaal weg te ebben. Laatst zat er één vlakbij tegen de vliegendeur – zijn schril snerpende gegil deed echt pijn in m’n oren, ik moest ze dichtstoppen!

Waar het woord Tjakka vandaan komt weet ik niet – wel wie het introduceerde! Volgens mij lijken ze op elkaar, de Tjakka-chan en Tjakka-Emiel, zowel qua geluid als… zie foto.

[Tjakka-Chan is een luidruchtige reuzenvlieg…]

Gratis traktaties…

Thai maken gretig gebruik van de natuurlijke overvloed. Momenteel struinen ze hier ’s nachts door de velden met een mijnwerkerslamp op. Ze vangen kikkers en insecten – ware traktaties!
Een ander voorbeeld zijn de viskwekers. Die hangen felle lampen boven hun visvijvers, insecten komen daar natuurlijk op af en als ze tegen-de-lamp vliegen, vallen ze in het water: gratis eiwitrijk voedsel-voor-de-vissen! Een viskweker vertelde dat hij veel kosten bespaart.

Ik laat nu juist de buitenverlichting uit – anders ligt het terras ’s morgens bezaaid met insectenlijkjes – vele worden trouwens opgepeuzeld door Mieren, Tokkèh ‘s en Tjingtjôh ’s, alweer: gratis traktaties.

Chinese tempel…

In Thailand wonen veel Chinezen en er zijn veel Chinese tempels*.
*) ‘Religieus leven’ is hier deel van het dagelijks bestaan. Thai gaan net zo vanzelfsprekend naar een tempel als wij naar een supermarkt.

Vorige week bezocht ik een Chinese tempel hier in Chiang Mai – de enige van een bepaalde stroming. Hij is rijk versierd met rood- en goudkleuren en schilderingen, ornamenten en beelden  – draken, slangen, tijgers, vissen, lampionnen enzovoort. Opmerkelijk: centraal staat geen boeddha-beeld, maar beelden van een vrouw en man (yin en yang).

Chinese tempels verschillen sterk van de Thaise. De sfeer is actiever (minder sereen en meditatief, ook minder ‘schoon’). Ik kan zeggen: ‘er wordt gewerkt’ – continu liepen mensen in en uit. De meeste volgden wat ik de ‘gebedsroute’ noem; eerst kaarsen en wierook kopen en daarna op 9 (!) plekken in en voor de tempel bidden/eren en de kaarsen en wierook aansteken.

Sommige deden de route meerdere malen, alles op aanwijzing van de ‘Jin-sèh’ of ‘Sin-Sèh’ [misschien niet goed, maar zo klonk het] – een man die de zaken dirigeert. Zijn functie en status zijn me nog niet duidelijk – iedereen volgde op wat hij zei.

“Geduld & Vertrouwen..!”

De Jin-sèh was me niet opgevallen…

Ik probeer altijd alle rituelen (mee) te doen en werd nu begeleid door een vriendin (haar man is Chinees). Toen zij tegen de Jin-sèh zei “hij spreekt weinig Thais”  (ik dus) – corrigeerde deze haar meteen: “zeg geen Hij, het is je Broeder”!
Ik was verbaasd over zijn ferme uitspraak. De man was mij nauwelijks opgevallen. In een versleten T-shirt en een dunne ‘tent-broek’ zag hij eruit als een toevallig aanwezige zwerver. Hij was weliswaar ‘aanwezig’ en deelde constant de lakens uit, maar dat kon net zo goed het gevolg zijn van een manische vlaag of teveel pil- of drankgebruik…

Ik ontdekte algauw dat de Jin-sèh een rol van betekenis vervult. Hij gaf o.a. raad vanuit de Chinese astrologie en Feng Sui. Ook mij gaf hij advies (waarschijnlijk had hij mijn astrologische teken gehoord):
“U kunt ’t beste Geduld en Vertrouwen of Overgave oefenen, dat is momenteel beter dan ambitieus bezig zijn” – goed om te weten..!

Rust in Thailand…

In Thailand was het recent politiek onrustig – (politiek is niet ‘mijn ding’, ook nu weet ik er weinig van).
Onlangs hebben de militairen de macht overgenomen via een Coup *. Volgens mij hadden ze geen andere keus en… nu is er gelukkig rust-in-de-tent! Verder hoop ik dat dit prachtige land de mogelijkheid krijgt om weer ‘normaal’ te functioneren en haar formidabele ontwikkeling van zeg ‘de voorgaande 50 jaar’ voort te zetten – ja natuurlijk: ook eigenbelang!

*) Coup is in Thailand niet wat de meeste westerlingen erbij denken: een bloedig oproer. Hier is het een ‘pauze’, om de gemoederen te bedaren en constructieve correcties mogelijk te maken. In Mae Ann merken we er trouwens niets van! Wie ik spreek is blij met de ingreep.

Hier eindigt Blog nr. 9…
Compliment als je hem hebt uitgelezen: Bedankt voor je tijd en aandacht!

Hartelijke Groeten,

Luc

Reageren..?

–  Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties – zie: » Contact…
–  Zie ook: » Disclaimer- Privacy…