Categorie: Blog

Blog nr. 8…

Mae Ann, Thailand, 9 mei 2014.

–  Dank… (alweer!) 
–  Bestemming en Opluchting…
–  Gevoelens en Beelden – (definitie van Verliefdheid)
–  Rectificatie Ice – en… Sa werkeloos…
–  Aardbeving – Olifanten in paniek

Dank… (alweer!)
… voor de warme reacties op mijn kreet over Wankelmoedigheid (vorig Blog)…
– de serieuze betrokkenheid was hartverwarmend..!
Heeft mijn kreet geholpen? Eerst een zijstapje…

Bestemming…

Ik schreef: ‘ligt mijn bestemming wel hier?’
Achteraf is het woord ‘bestemming’ ongelukkig gekozen. Het suggereert dat er een (eind)doel is waarnaar ik zou moeten streven, en dat ik geslaagd ben als ik dat doel heb bereikt. Volgens mij is dat niet zo; mijn ontwikkeling – (bewustwording of groei) – gaat altijd door, er is geen eindbestemming!

Een Indiase wijze leerde mij: “als je een doel hebt, sluit je je af van de werkelijkheid”…
–  (mijn versie: “als ik me op de vrucht focus, zie ik plant en bloemen over het hoofd”).
Misschien ken je het gezegde: ‘de weg is het doel’ – voor mij hetzelfde als: ‘Leven is het doel’, waaruit volgt:
leef Nu zo Bewust mogelijk, zorg goed voor jezelf en doe-wat-gedaan-moet-worden.
Kan ook zeggen: m’n bestemming is waar ik Nu ben…

Opluchting…

Nu naar: ‘heeft je hulpkreet (en het duimen) geholpen..?’
Ik weet het niet..! Wel verdween de wankelmoedigheid direct nadat ik het bericht had verstuurd. Ik voelde opluchting en werd rustig.
Blijkbaar helpt het om m’n zorgen te uiten – ook via internet.

Hebben we nu dé woonplek gevonden?
Nee, nog niet – wel kreeg ik inzichten. Bijvoorbeeld: ik rekende er op dat we dé plek voor 1 mei zouden vinden en werd wankelmoedig toen dat niet gebeurde. Mijn wensen waren dus Concrete verwachtingen* en als ik Concrete verwachtingen koester, is de kans op teleurstelling groot.

*) Sa heeft zelden concrete verwachtingen – zoals misschien de meeste Thai. Wel heeft ze fantastische wensen en dromen. En als ik zeg dat ze over luchtkastelen droomt, zegt zij: “daar word ik blij van, dat is toch mooi”. Als ik daarop reageer met: “maar het komt toch nooit uit!” – zegt zij: “dat kan best, maar het maakt mij nu blij en jij bent intussen chagrijnig”.
Op deze heilzame logica heb ik geen weerwoord. Mogelijk het Geheim van de Thaise opgewektheid: wensen en dromen, maar niks eisen of verwachten en intussen aanvaarden wat Nu is.

De werkelijkheid Nu: we wonen mooi en redelijk goed en… hoeven niet weg! – 1 mei liep het huurcontract af maar de huisbaas is blij dat we blijven.
Momenteel bouwt hij zelfs ‘vakantiehuisjes’ vlakbij. Eventuele gasten kunnen daar mooi logeren.

Gevoelens & Beelden…

Nóg een ontnuchterende ontdekking. Ruim vier jaar geleden zagen we een prachtige plek met een teakhouten villa. Maar, de vraagprijs was veel te hoog ten opzichte van de marktwaarde, en… tweemaal m’n limiet. De Thaise eigenaresse wilde niet onderhandelen – (haar goede recht). Ik concludeerde dat het niet voor ons bestemd was. Daarna bezochten we het nog een paar keer en belden de mevrouw – er veranderde niets!

Deze week gingen we weer eens kijken. Het is nog niet verkocht en ligt er onverzorgd bij – (triest om te zien hoe snel het teakhouten huis vervalt).
We zaten even te genieten in het prieel bij de grote vijver. Het voelde erg goed en ik realiseerde mij ineens ‘ik ben verliefd op deze plek’* –  om prompt te beseffen dat ik alle plekken elders onbewust hiermee vergeleek.
Logisch dat alles afviel.

De plek en het huis hebben nuchter bezien ook flinke nadelen. En die gebruikten we steeds om het uit-ons-hoofd-te-praten, maar… hier blijkt weer: Gevoelens en (droom-) Beelden zijn sterker dan rationele argumenten.
Als de verliefdheid niet verandert of verdwijnt, zal het blijven knagen en een domper zetten op wat we vinden of kopen. Wat te doen..?

Misschien helpt ook hier dat ik m’n verliefdheid heb (h)erkend en uitgesproken. Met dat inzicht gaan we er nog eens kijken. Benieuwd naar het vervolg…

*) Mijn definitie van Verliefdheid: zelfgecreëerde, innerlijke gevoelens, beelden en overtuigingen, geprojecteerd op een persoon of object buiten mezelf.
In milde gevallen worden bepaalde eigenschappen en kwaliteiten opgeblazen of uitvergroot (en andere genegeerd) – de bekende ‘blindheid’ en ‘roze bril’. Meestal is het dus een fantasie!

Hoewel verliefdheid (in het begin) nuttig kan zijn, leidt het nogal eens tot teleurstelling als ‘de wittebroodsweken’ voorbij zijn en de roze bril een vals filter blijkt – spreek uit ervaring.
Noot 1.: Ik doel hier niet op echte Liefde (die álles ziet en aanvaard), ook niet op ‘liefde-op-het-eerste-gezicht’ (die ook echt kan zijn).
Noot 2.: Feitelijk is alles wat we (denken te) zien onze persoonlijke interpretatie en creatie – denk aan uitspraken als: ‘niets is echt, alles is Maya, gezichtsbedrog’ enzovoort. Verder is alles natuurlijk relatief en betrekkelijk.

Aardbeving…

Maandagavond jl. werden we verrast door aardschokken – het huis schudde heftig en het servies rinkelde in de kasten.
Ik had dat nog nooit meegemaakt en rende geschrokken naar buiten. De beving duurde hooguit 5 minuten en had een kracht van meer dan 6 op de schaal van Richter.

Af en toe zijn er nog kleine trillingen (naschokken). Chiang Mai ligt in de buurt van een breuklijn. Het was dus te verwachten.
In Chiang Rai, hemelsbreed ca. 150 km naar het noorden, is een stuk van de hoofdweg verdwenen en er is minstens 1 flatgebouw ingestort. Andere gebouwen zijn beschadigd, ook de beroemde ‘Wat Rangoon’ tempel.

Olifanten in paniek…
Wist je dat olifanten een aardbeving voelen aankomen..?
Kort vóór de beruchte tsunami – 2e kerstdag 2004 – tetterden olifanten aan de kust van Thailand luid en angstaanjagend. Zelfs oude ervaren Mahout ‘s [olifantenhoeders] hadden dit nog nooit meegemaakt.

Bij een aardbeving raken olifanten in paniek en slaan op hol – reden waarom Mahout ’s vroeger dag en nacht bij ‘hun’ olifant bleven, levenslang (velen mochten niet trouwen!).
Om dezelfde reden hebben olifanten tegenwoordig kettingen aan hun benen en verblijven in hokken van zware constructies.

 Hier eindigt Blog nr. 8 – dank voor het lezen..!

Hartelijke groeten,
Luc

Reageren..?

–  Email aan » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Andere opties – zie: » Contact…
Zie ook » Disclaimer- Privacy…

Blog nr. 7…

Mae Ann, Thailand, 29 maart 2014.

–  Afgezaagd..?
–  Animisme – Branden + Smog…
–  Uitbreiding – alwéér… – Normaal…
–  Help! – Wankelmoedig..!

Afgezaagd..?

Misschien afgezaagd, in ieder geval echt Nederlands: praten over het weer. Regelmatig krijg ik de vraag ‘hoe warm is het bij jou Luc?’ – 1^e vraag is meestal: ‘hoe laat is het nu bij jullie?’

Wij zitten in de warmste en droogste periode van het jaar: overdag ruim boven de 35 graden – (in de schaduw). Bovendien heeft het al lang niet geregend, gras en onkruid zijn kurkdroog. De meeste bomen blijven gelukkig groen – hoewel sommige in deze periode wel hun blad verliezen en misschien in ‘slaapstand’ gaan – oh die wondere natuur! Eergisteren viel er een pietsie regen, in een buurdorp zelfs met hagel (!) –  ‘druppel op een gloeiende plaat’.

Voor wie zich nu afvraagt: ‘hoe hou je het uit in die hitte..?’ Ik heb er weinig last van, vooral nu ik mijn tropentempo heb gevonden: ’s morgens bedaard actief, ’s middags dutten in de schaduw en ’s avonds  eventueel weer actief – mooie tijd voor contact met Nederland: vanaf 16:00 uur (= 10:00 uur in NL).

Animisme – Branden + Smog…

Droogte betekent risico voor natuurbranden, en die zijn er volop… meestal niet door een sigarettenpeuk. Veel bewoners in noord Thailand zijn Animistisch*, vooral de bergvolken. Zij proberen met vuur kwade geesten weg te jagen. Natuurbranden zijn daarom vaak aangestoken.
Noot 1.: Veel rijstboeren verbranden stroresten in deze tijd. En veeboeren brengen koeien en buffels ’s avonds binnen een omheining en daarbij wordt soms een vuurtje gemaakt van stro met stront – dat smeult lang en geeft veel rook – dat verdrijft insecten en vroeger vermoedelijk ook wilde dieren.
Noot 2.: Bij veel huizen brandt elke avond vuur om te koken of barbecueën. Bovendien wordt het erf dagelijks geveegd en blad en afval wordt ter plekke verbrandt.

Ook rondom Mae Ann brandt het regelmatig – dan zie ik ’s avonds vlammenlinten grillig voort-dansen. Als het hoger in de bergen brandt zorgen de ‘lopende-vuurtjes’ voor mysterieuze flakkeringen tegen de nachtelijke hemel. ’s Morgens zien we de gevolgen: soms compleet geblakerde hellingen. Opmerkelijk; de meeste bomen overleven het en als het gaat regenen wordt alles weer snel groen. Mij is verteld dat het afbranden zelfs goed is voor de natuur.

De branden hebben nóg een vervelend gevolg: Smog..!
In deze tijd hangt hier geregeld een brandlucht – erg irritant voor mijn gevoelige ogen en luchtwegen, en ik ben niet de enige. Overigens is het brandstichten officieel verboden en langs wegen staan grote reclameborden met teksten als: ‘Stop het branden’! Vermoedelijk wordt er niet hard tegen opgetreden – veel politiemensen zijn immers zelf animistisch en ‘heterdaadjes’ zijn moeilijk. En toch… volgens vele waren er vroeger meer branden, dus wie weet werkt de oproep.
Noot: Smog is uiteraard ongezond voor iedereen en… natuurlijk niet goed voor het toerisme waar Thailand van afhankelijk is. Ik heb begrepen dat afgelopen week vliegtuigen water en/of chemicaliën hebben gedropt om de smog weg te nemen. Iedereen hoopt nu op een beetje regen en wind.

*) Animisme is een natuurgodsdienst waarbij geesten- en voorouderverering centraal staat. Animisten geloven in het bestaan van goede en kwade geesten [Phi], die kunnen ‘huizen’ in woningen, bomen, dieren en gebruiksvoorwerpen. In heel Thailand staan bij woningen en gebouwen zgn. ‘geestenhuisjes’, meestal met een grote tafel waarop aan geesten en voorouders wordt geofferd: bloemen, fruit, water en natuurlijk wierook. Veel Thai bidden en offeren dagelijks bij hun geestenhuisje. Ook staan er geestenhuisjes bij ‘heilige bomen’ en om hun stammen zijn kleurrijke sjerpen en slingers gebonden – alles om de geesten gunstig te stemmen.

Normaal…

In Thailand is het normaal dat kinderen door anderen dan de eigen ouders worden grootgebracht – meestal door grootouders en tantes – bijvoorbeeld omdat de ouders ver van huis werken of omdat pa of ma het gezin heeft verlaten, ook zijn er veel alleenstaande (tiener)moeders.
Sowieso verschillen de oosterse familiegewoonten en verantwoordelijkheden van die in het westen. Vooral op het platteland leven veel families in een commune-vorm, veelal in meerdere huizen op hetzelfde erf. Daarbij hebben grootouders, ooms en tantes dezelfde positie en rol als de eigen ouders – kinderen hebben als het ware meerdere ouders en neefjes en nichtjes zijn als broertjes en zusjes. Bij Sa ’s familie zie ik de voordelen  ervan, o.a. continuïteit door uitwisselbaarheid.

Noot: Ik constateer dat de meeste familie-communes matriarchaal zijn, d.w.z. dat (groot-)Moeders de Leiding hebben (vaders zorgen voor de veiligheid en mogen ogenschijnlijk de baas spelen … haha).

Help! – Wankelmoedig…

1 mei a.s. woon ik 2 jaar in Mae Ann – dan eindigt ook het huurcontract. Momenteel zoek ik weer actief naar ‘de plek’ om mij te kunnen vestigen. Er is weinig aanbod en schaarste maakt niet alleen duur, het maakt mij Wankelmoedig, o.a. over of m’n bestemming hier wel ligt. Het zou natuurlijk geweldig zijn als ik in het volgende Blog verrassend nieuws kan melden – willen jullie duimen!? Ik geloof in de werking..! – Alvast bedankt!

Hier eindigt Blog nr. 7…

Hartelijke groeten,

Luc

NB: helaas, mijn Sony-camera is defect en repareren blijkt duurder dan nieuw kopen. Ik vind smart-phone fotograferen ‘mooi-maar-behelpen’. Enkele foto’s in deze Blog vind ik dan ook maar zo-zo…

Reageren..?

–  Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties – zie: » Contact…
–  Zie ook: » Disclaimer- Privacy…

Blog nr. 6…

Mae Ann, Thailand, 27 februari 2014.

–  Voor het eerst… – Persoonlijk Signaal..?
–  Blogplannen + Website…
–  Online-sessies: Succes..!
–  Bewakers op de stoep…
–  Neuro-Nieuws en Gezonde besmetting..

Voor het eerst van m’n leven…

Helaas kon ik een poosje niet Bloggen. Eerst had ik ruim 6 weken last van luchtweginfecties, daarna van m’n maag en ingewanden. Tenslotte belande ik in het ziekenhuis – uitgeput en uitgedroogd. Daar bleef ik 2 nachten om m’n maag tot rust en m’n vochthuishouding op peil te brengen. Nu gaat het weer goed, alleen nog wat aansterken.

Ik voel me dankbaar en bevoorrecht – voor het eerst in m’n bijna 67-jarige leven lag ik in een ziekenhuis, voor het eerst aan een infuus. Gelukkig komen m’n kracht en levendigheid weer snel terug – ik voel me gezond!

Persoonlijk Signaal *
De ziekte gaf mij een Persoonlijk Signaal – kort door de bocht: ik moet beter voor mezelf zorgen en zelf de regie houden – was bijvoorbeeld te meegaand wat eten betreft en at niet het ‘krachtvoer’ waar mijn lijf behoefte aan heeft. De Thaise keuken is natuurlijk en (h)eerlijk, maar stoofpotjes en krachtige erwtensoep komen er niet in voor… haha.

* Ja, ik geloof dat ziekte een symbolisch signaal kan afgeven – een oproep om me bewust te worden dat er iets moet veranderen. Dat kan iets kleins zijn zoals: ‘wat je eet is niet goed voor je Luc’, of iets gewichtigers als: ‘je zit figuurlijk op de verkeerde weg, je zorgt niet goed voor jezelf, je laat teveel met je sollen’ etc..
In de volksmond zeggen we bijvoorbeeld: “het ligt zwaar op m’n maag”, “ik moet ervan braken”, “dit is onverteerbaar” enzovoort – de kunst is dan om de boodschap erachter te vinden: wát ligt er zwaar, wáár moet ik van braken of wát is onverteerbaar?
Als ik me bewust kan worden van de betekenis, kan ik mij aanpassen en uiteindelijk zelfs dankbaar zijn voor de boodschap van m’n wezen of ziel. (Vele die ernstig ziek waren verklaren achteraf dankbaar te zijn omdat ze daardoor hun leven ten goede konden veranderen.)

Wil je hier meer over weten? Er zijn indrukwekkende boeken over, o.a. van Rüdiger Dalke (‘Ziek zijn, signalen van de ziel’) en Christiane Beerlandt (‘De sleutel tot Zelfbevrijding’).

Blogplannen…

–  Wat blijft: schrijfsels over wat ik ‘onderweg’ heb ontdekt en geleerd en natuurlijk over Thailand.
–  Nieuw: over ontdekkingen en lessen – soms probeer ik een bruggetje naar het Oosten te maken.
–  Anders: familie, vrienden en bekenden krijgen weer emailberichten, met privézaken waar degene die ons niet kennen de achtergrond voor missen.
Vanzelfsprekend hoop ik dat je plezier blijft beleven aan mijn schrijfsels – en als ze je inspireren is dat nóg mooier, daar gaat het mij immers om.

Website…
Ook de website wordt aangepast aan de realiteit. Enkele oorspronkelijke ideeën (b)lijken niet realiseerbaar, in ieder geval niet op korte termijn.  Daarom wijzigen sommige onderwerpen of ze gaan naar de achtergrond.

In 2013 nam het aantal ‘Online-sessies’ toe (via telefoon + email). Belangrijker: ze waren allemaal succesvol! Iedereen verbaasde zich over de resultaten – de meeste waren met 1 of 2 sessies ‘klaar’. In sommige gevallen werd een therapeutisch traject voorkomen of beëindigd.
Natuurlijk fantastisch voor de betrokkenen en… mij geeft het voldoening en vertrouwen!

Neuro-Nieuws…

Een echte eyeopener uit de neuro- of breinwetenschap: zorgen en negativiteit beschadigen mijn hersenen! Opgewekte karaktertypes leven statistisch langer dan zorgelijke – dat wist ik al – het deed me echter nooit zoveel, ondanks mijn neiging tot zorgelijkheid.

Nu is via hersenscans aangetoond dat de rechterhersenhelft onherstelbaar beschadigd wordt door zorgen en negativiteit. Het gaat daarbij niet alleen om mijn eigen tobberijen, ook boosheid en negativiteit van anderen en bijvoorbeeld kijken naar nare beelden zijn beschadigend. Neurowetenschappers zeggen: er zijn 3 positieve gedachten nodig om 1 negatieve te compenseren, dus minstens 4 om het echt goed te maken.

Nou… ik was een zorgelijk type en best gevoelig voor boosheid en negativiteit, dus: benieuwd hoe m’n rechter-bovenkamer er uitziet. Gelukkig zijn onze wonderlijke hersenen geneigd en in staat om te compenseren en omwegen aan te leggen. Ik reken er nu maar op dat dát bij mij gebeurde en nog gebeurt.

Ik ben best blij met deze ontdekking – immers: “het hervinden van de goeie weg begint met herkennen en erkennen dat ik op de verkeerde zit”.
Ik waak nóg bewuster over m ’n gedachten en het lukt steeds beter om zorgelijke neigingen te stoppen. Er zijn trouwens veel manieren om tobberigheid de baas te worden. Soms is het al voldoende als ik “stop” zeg, bewust over positievere zaken denken werkt ook *. Wil je meer manieren weten..? – reageer als je er behoefte aan hebt!
* Grappig filmpje van de komiek Bob Newhart… ga naar: “Stop-it”  >>

Gezonde besmetting…

Dit Neuro-Nieuws gaf me nieuw zicht op de Thaise (Boeddhistische) levenshouding. Een advies van de Boeddha: “blijf onder alle omstandigheden in balans en vriendelijk” – zijn leer van de middenweg. In mijn woorden: ‘ga niet uit je dak bij complimenten en voorspoed en laat je niet van de wijs brengen door kritiek en tegenspoed’.
Nou, de doorsnee Thai blijft vrijwel altijd beheerst én vriendelijk; geen extatische euforie, ook geen drama en stampvoeten – wél: Vriendelijk-met-een-Glimlach! Dit heeft dus gezonde gevolgen – het is dan moeilijk om gedeprimeerd te zijn of blijven (probeer maar eens om zwaarmoedig of boos te zijn terwijl je echt vriendelijk glimlacht).

Een ander gezond gevolg is dat degene waarmee je contact hebt ook beheerst en vriendelijk blijft of wordt. Dit komt door onze zgn. spiegelneuronen – ik noem ze ‘kopieer-neuronen’ – ze zijn actief in de voor-hersenen. Zij zorgen ervoor dat we anderen volgen of kopiëren en op hen afstemmen – prachtig… verder uitwijden wordt teveel.

Op de site schrijf ik: “het land en de bevolking doen als het ware het werk” (als het gaat om tot rust en in balans komen). Hier is nu de verklaring: als je omgeven bent door opgewektheid, balans en vriendelijkheid, zorgen je eigen kopieer-neuronen ervoor dat je opgewekt, gebalanceerd en vriendelijk wordt – ‘Gezonde besmetting’ dus – aandachtig in de natuur zijn heeft hetzelfde heilzame effect.

Hier eindigt Blog nr. 6 – ik hoop dat je er plezier aan beleefde… heb je vragen of wil je reageren..? Doen..!

Hartelijke groeten,

Luc

Reageren..?

– klik hier op » Luc@lucaalbrecht.nl… en stuur mij een email.
– overige opties – ga naar » Contact…
– zie ook » Disclaimer- Privacy…

Blog nr. 5…

Mae Ann, Thailand, 11 januari 2014.

– Koud… – in Thailand..!?
– Aanpassingen & Nieuws…

Kerst en Oud & Nieuw…

Kerst wordt in Thailand niet gevierd. Wel zijn de commerciële invloeden ervan merkbaar op straat en in winkels – Amerikaanse kerstliedjes, versierde winkels en uitnodigingen tot het kopen van cadeautjes en lekkernijen. De meeste scholen en bedrijven gaan gewoon door tijdens de kerstdagen. Soms worden cadeautjes uitgewisseld – (daarvoor zijn Thai altijd in :)) – verder is het business as usual.

Sinds 1940 start ook in Thailand het nieuwe kalenderjaar op 1 januari. Nieuwjaar wordt dus wel gevierd. Hier in het dorp met spectaculair knal- en siervuurwerk – ware (zelfgemaakte?) bommen, en in de lucht adembenemende vuurfonteinen en -pijlen.
In Chiang Mai heerst veel drukte en om 00:00 uur is er groot vuurwerk op diverse plaatsen in de stad en aan de oever van rivier Ping. Gedurende de hele avond drijven duizenden ‘wensballonnen’ boven de stad, sommige met prachtige staarten van vuurwerk. Uiteraard ligt ook hiervan het hoogtepunt rond 00:00 uur, vorig jaar schreef ik al; werkelijk sprookjesachtig! – (Chiang Mai is er beroemd om – zoek evt. YouTube filmpjes.) In veel Boeddhistische tempels wordt de hele avond – in sommige de hele nacht – ‘gebeden’ voor een voorspoedig nieuw jaar.

Songkran = écht Nieuw jaar…
In de eerste week van januari wenst iedereen elkaar “Sawadee Pi Mai” of “Chok Die Pi Mai” [Gelukkig Nieuwjaar]. En toch…  het echte Nieuwjaarsfeest is “Songkran” – de start van het Boeddhistische nieuwe jaar. Op 13 april a.s. gaan we in Thailand van het jaar 2557 naar 2558! Ook dan wensen Thai elkaar ‘Sawadee Pi Mai’, en dan ligt wél alles stil en viert iedereen feest, soms wel een week lang.

Koud..! – in Thailand..?!

In december hadden we hier een koude periode. ’s Nachts daalde de temperatuur regelmatig onder de 10 graden – wel boven nul, maar… in een ‘huis-met-kieren-zonder-verwarming’ voelt het dan ’s morgens echt koud. Ik begrijp nu waarom de bergbewoners vaak zo warm gekleed gaan. Het is geen luxe of modegril dat vele op de scooter of achterop een pick-up auto een ski jack, handschoenen en een bivakmuts dragen.

Ochtendzonnebad…
Net als in veel Thaise agrarische dorpen wonen er in Mae Ann veel ‘senioren’. Binnen een straal van 1 km tel ik meer dan vijfentwintig 65-plussers, tien van hen zijn dik boven de 80 – (van Oosterlingen de leeftijd schatten vind ik erg moeilijk). Uiteraard is het merendeel vrouwen – het échte ‘sterke geslacht’..!

De ‘grootjes’ worden door iedereen liefkozend “Jay” genoemd [‘Jay’ = Groot of Groots en ook Hart]. Het ontroert mij regelmatig als ik zie met hoeveel respect, aandacht en zorg Thaise jongeren de ouderen bejegenen. Soms worden ze letterlijk op handen gedragen, én… er wordt naar ze geluisterd – ze worden heel serieus genomen. Thaise jongeren bejegenen elke oudere alsof het hun eigen grootouder betreft. (Als buitenlander – Farang – krijg ik a.h.w. nog meer respect, zelfs de ouderen buigen vaak diep voor me.)

Hier zijn de senioren allemaal nog actief; ze koken, houden huis en erf schoon, hakken houtjes voor het kook-vuur enzovoort. Vele werken nog op het land of in de boomgaard, of ze ‘oogsten’ groente en vruchten in de natuur.

De natuur die zichzelf ademt…
Veel oudjes gaan ’s morgens bij elkaar op bezoek. Elke ochtend zie ik broze besjes door mistig zonnegoud kuieren – warm aangekleed, gebreide muts op en steunend op een bamboestok. Tussen acht en tien zitten ze op een bank, stoel of muurtje voor het huis waar ze op bezoek zijn. Ze zitten met hun rug naar de zon en laten zich opwarmen en koesteren – ze keuvelen zachtjes en enkele roken een dikke zelfgemaakte sigaret-sigaar – tafereeltjes vol vredige vriendelijkheid – “de natuur die zichzelf ademt”.

Helaas leidde de koude periode bij mij tot lijfelijk ongemak – virale en bacteriële aandoeningen aan m’n luchtwegen – (deskundig jargon voor griep en ontstekingen). Gelukkig bleven m’n bronchiën en longen vrij. Ik weet nu dat ik bij extreme weer-overgangen moet oppassen – m’n lichaam was altijd al gevoelig, naïef om te verwachten dat dit in Thailand anders zou zijn. En… zeg nou zelf, van ’s morgens 7 graden naar overdag 27+ is best extreem.., toch?

Zorg-zonder-zielig-doen…
Ik heb ontdekt dat Thai zieken zoveel mogelijk met rust laten en vooral erg weinig over de aandoening praten. Hierover schreef ik al vaker. Ze doen niet sentimenteel en het lijkt of ze de ziekte negeren – niet dat ze hem afwijzen of er onverschillig over zijn – alleen: ze ‘vechten’ er niet tegen maar ‘aanvaarden’ hem als deel van het bestaan en laten hem verder links liggen als een ‘onwelkome gast’. Ze besteden vooral aandacht aan versterking en heling – focus op gezondheid en zorg-zonder-zielig-doen dus. Een remedie die trouwens door de moderne wetenschap wordt bevestigd. En ja, ik weet het: “makkelijk gezegd Luc..“ – het is ook niet zo dat ik ‘precies weet hoe het moet’..! Ik experimenteer veel en leer er steeds meer van…

Hier eindigt Blog nr. 5. Dit keer geen foto’s door een camerastoring – sorry.
In de volgende Blog..:

Aanpassingen & Nieuws…

In Blog nr. 6 schrijf ik over wijzigingen in Blog-opzet en Website, én… goed nieuws: alle online sessies leidden in 2013 tot vooruitgang..!

Tot gauw…

Hartelijke groeten,
Luc

Reageren..?

–  Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties – zie: » Contact…
–  Zie ook: » Disclaimer- Privacy…

Blog nr. 4…

Mae Ann, Thailand, 9 december 2013.

–  Koningsdag = Vaderdag – Bhumibol Adulyadej
–  Studeren…
–  Bamboe…

Koningsdag = Vaderdag…

In Thailand wordt op 5 december Vaderdag én Koningsdag gevierd – koning Bhumibol werd 86.
Ik vind het super; Vaderdag op de verjaardag van de koning en Moederdag op die van de koningin – tip voor Willem Alexander en Máxima?
Of… wat vinden jullie ervan om van 5 december dé Internationale Vaderdag te maken en daarop alle grote Vaders & Leiders te eren?
(Meteen het zwartepietenvraagstuk opgelost.)

Trouwens, hier wordt Moederdag uitbundig gevierd en Vaderdag ingetogen. Dit laatste op uitdrukkelijke wens van koning Bhumibol zelf. Op Vader- & Koningsdag blijven café ’s gesloten en gaan mensen in werkkleding naar officiële gebeurtenissen – en ’s avonds na 9 uur is het stil, er zijn geen grote feesten of manifestaties.

Koning Bhumibol Adulyadej…

De status van koning Bumibol [phoemiphoñ] typeer ik het best met Heilig & Verlicht: een levende legende*. Die status  verdiende Bhumibol door de manier waarop hij het koningschap vorm geeft. Zijn intelligentie en wijsheid heeft Thailand vrijwel ongeschonden door roerige tijden geloodst en van ontwikkelingsland naar redelijke welvaart gebracht.

Hij wordt geroemd om zijn betrokkenheid bij het welzijn van land en bevolking; z’n ruimhartige hulpvaardigheid jegens de minder bedeelden en werkenden, in het bijzonder jegens de agrarische bevolking is legendarisch.

* Ook hij … het kan geen toeval zijn – in zijn verjaars-toespraak riep Koning Bhumibol op tot eenheid. Thailand is momenteel politiek erg onrustig. Hij wees er op dat het de plicht van iedere Thai is om eensgezind aan het welzijn van het land te werken en het in stand te houden. 

Zijn gezondheid is momenteel erg zwak. Ondanks zijn kwetsbare toestand werkt Bhumibol nog steeds. Zijn vrouw – koningin Sirikit – en hun 4 kinderen (1 zoon 3 dochters) en hun aanhang doen tegenwoordig veel van de officiële taken. Het Thaise koningschap is een familiebedrijf.

Ik wordt regelmatig getroffen door het respect en de warmte waarmee Thai over hún Koning spreken – dan zie ik gezichten verzachten en ogen vochtig worden. Het ontzag voor de koning is zichtbaar en voelbaar als hij in het openbaar verschijnt (in een rolstoel). Tijdens zijn verjaardag-toespraak op 5 december waren veel toehoorders in tranen. Hij sprak zeer traag en onduidelijk maar Thai hangen aan zijn lippen omdat wat hij zegt voor hen heilig is… indrukwekkend!
» Meer lezen? – ga naar: » over Koning Bhumibol…

Studeren…

Ik zoek regelmatig ‘voeding-via-internet’ en dat leidde tot serieuze studies over Energetische heling, Neurowetenschap (over ons brein) en over Leren – Leren (snellezen, geheugentraining e.d.). Over de eerste twee las en leerde ik voorheen al veel, en ‘Leren – Leren’ past prima bij het ouder worden – fantastisch hoe snel ik vooruit ga – (had veel gescheeld als ik dit op m’n 6^e had geleerd, i.p.v. na m’n 66^e… haha).

Ik vind het reuze. In de Neuro wetenschap gaan de ontwikkelingen supersnel, wat ik eerder leerde staat soms totaal op z’n kop. Het programma wat ik volg heet NeuroZen. De titel zegt het al: over de werking van ons brein in relatie met meditatie en andere gebruiken uit oosterse tradities. Aan bod komen onderzoeken over Mindfulness en met Tibetaanse monniken.

Ik vind het prachtig dat die oeroude theorieën en methoden nu worden erkent en bevestigd, én praktisch vertaald naar onze moderne tijd. Er zijn veel oefeningen opgenomen – smullen voor mij!

Over Energetisch helen volg ik meerdere programma’s en wat ik (bij)leer is bijzonder. Het gaat van acupunctuur, Tai Chi en Qi Gong tot ‘soulhealing’ – heling-op-diep-niveau zogezegd. Het is bovendien enerverend om de onderwerpen te combineren – ze passen als puzzelstukjes in elkaar – wil er graag meer over schrijven, wie weet…

Bamboe…

Vervolg van Blog 2: ‘Bamboe als groente’
Meer over bamboe, daar gaan we…
Over de Thaise aard schreef journalist Sjon Hauser als ik me goed herinner: “Zacht als zijde en buigzaam als bamboe” – (titel van een reisboek van hem, Sjon is gepensioneerd en woont in Chiang Mai). Zijn boek inspireerde mij járen geleden om Thailand ooit te willen bezoeken.

foto: Koninklijke huisschilder bij het paleis hier in Chiang Mai, op een ‘trapeze-steiger’ van Bamboe

Bamboe is een rietsoort: buigzaam, taai en sterk. Je kunt het spijkeren als het nog groen is, als het geel wordt splijt het. Wij maakten voorraadrekken in de berging en keuken en overal in Thailand zie je hekwerk, manden, tassen en onnoemelijk veel andere gebruiksvoorwerpen van bamboe.

Vele weten wel dat bamboe wordt gebruikt voor bouwsteigers. Ik zie hier enorme bouwprojecten met bamboe steigers rondom, ogenschijnlijk gammele constructies maar… Thai zijn erg zuinig op zichzelf. Ook kleine steigers zijn vaak van bamboe. En ladders van veel werklui zijn van bamboe – 2 lange bamboestokken (6 – 8 m. lang) met op regelmatige afstanden dunne bamboestokken erin bevestigt als sporten. De monteurs van de Thaise telefoon maatschappij (TOT) gebruiken zulke bamboe-ladders – zij vinden bamboe betrouwbaarder en handiger dan aluminium én… ze zijn veel goedkoper! – bamboe hak je hier gewoon langs de weg.

Noot 1.: in Thailand zitten de sporten en treden van ladders en trappen op grotere afstanden dan in Nederland – ik stap nogal es mis. Opmerkelijk omdat Thai gemiddeld kleiner zijn wij.
Noot 2.: Veiligheidsvoorschriften lijken onbekend in de Thaise bouw. Veel gereedschappen, materialen en werkomstandigheden zien er gevaarlijk uit – iedereen werkt op dunne, open slippertjes (i.p.v. veiligheid-schoenen); monteurs werken op grote hoogte zonder zekering of afscherming (leuningen e.d.); schilders en stukadoors werken vaak op één(!) bamboestok (zie de foto, hierboven ^); draaiende delen van veel machines zijn niet afgeschermd, enzovoort en zo verder – gevaarlijk dus.
Volgens mij is hier ook iets goeds aan; Thai zijn het gewend en erg alert op hun veiligheid. Terwijl, in Nederland rekenen we vaak blindelings dat het wel veilig is…

Terug naar Bamboe. Iedereen heeft vast wel es bruggen van bamboe gezien, in het echt of in een film – soms giga spaghetti-bouwsels die er krakkemikkig uitzien. Ik kan zeggen: ze zijn eng-flexibel, maar… veilig! – zie foto >>

Ook iedereen kent vast bamboe meubilair – (vaak is dat rotan, een andere rietsoort). In en bij vrijwel ieder huis hier staan bamboe ligbanken of bedden. Het liggedeelte van zo’n bedbank bestaat uit bamboestrippen welke tegen elkaar op de bed-constructie zijn bevestigt, met de ronde kant naar boven. Zulke banken staan ook onder afdakjes aan de rand van rijstvelden – rustbedden voor werklui tijdens de warmste uren of een regenbui. Ik doe wel eens een dutje op zo’n bedbank tijdens m’n wandelingen – heerlijk comfortabel!

Tot besluit; platen / matten van gevlochten bamboe worden gebruikt voor wanden en plafonds, er worden zelfs complete bamboehuizen gebouwd, en… vroeger werd het toegepast als versterking in beton, i.p.v. ijzeren staven.
Weet je trouwens dat bamboe het goed doet als vloer en tafelblad? – glad afgewerkt ziet het er schitterend uit en het is bijzonder slijtvast.

Evaluatie…

Bij december hoort terugblikken en evalueren.

Ik sprak met mezelf af om na 4 Blogs te evalueren hoe ik en anderen het vinden. Dank voor jullie reacties! – die gaan van mooi en goed tot prachtig en uitstekend. Enkele moesten wennen omdat ze de Email Nieuwsberichten uitprintten en dat is vanaf de site lastiger. Andere vinden navigeren en lezen via het wereld-web minder intiem.

Ikzelf vind het lastig om te bepalen wat ik over privé schrijf. Niet omdat ik weinig wil prijsgeven, meer omdat ik me afvraag: is dit wel relevant of interessant? De Nieuwsberichten schreef ik aan mensen die ik ken, nu reken ik erop dat ‘de hele wereld meeleest’.
Nóg een lastig punt. Ik schrijf meestal over onze privé-beslommeringen en zaken welke mij in Thailand opvallen. Soms wil ik over wat anders schrijven, bijvoorbeeld over wat mij inspireert – Inspiratie past immers bij mij en het doel van m’n website. Nu vind ik het lastig om zulke inspiratie-onderwerpen op te nemen in de dagboekvorm die ik hanteer.

Ideeën – Tips..?
Ik zoek naar manieren om wensen van lezers in te vullen én om mijn eigen punten te tackelen. Eén idee is om weer Email-Nieuwsbrieven te schrijven, aan familie, vrienden en bekenden. In de Blogs op de site kan ik dan kwijt wat past bij mijn doel: ‘inspireren voor ontwikkeling’.

Heb je opmerkingen of suggesties hiervoor? Alsjeblieft: reacties en suggesties zijn erg welkom!  – alvast bedankt!

Hier eindigt Blog nr. 4… dank voor je aandacht!

Hartelijke Groeten & Gezellige Decemberdagen toegewenst..!!!

Sa & Cream & Luc

» naar de bijlage (a): » Koning Bhumibol…

Reageren..?

–  Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties – zie: » Contact…
–  Zie ook: » Disclaimer- Privacy…

Blog nr. 3…

Mae Ann, Thailand, 3 november 2013.

–  Veel regen
–  Genietend Leven…
–  Symbolisch: Inzichten – Lessen…

Veel regen

Zaterdag 19 oktober jl.* was de regentijd officieel ten einde. De laatste weken regende het veel. Dat is hier in de bergen soms lastig maar leidt zelden tot problemen. In Chon buri was veel land ondergelopen, het stadje Panathnikom stond dagenlang onder bijna 1 m. water. Daardoor was vervoer moeilijk en schoten de voedselprijzen omhoog**. Gelukkig is het droger geworden.

* Volle maan en een Boeddhistische feestdag – voor monniken het einde van 3 maanden studie in de tempel, opnieuw naar buiten om hun ‘pad’ te vervolgen en sommige weer terug naar familie en werk.
** In Chon buri zijn veel viskwekerijen – grote gegraven vijvers met enorme hoeveelheden vis. Veel vijvers zijn overgestroomd waardoor veel vis is ontsnapt.

Genietend Leven…

In tropisch Azië is de natuur prachtig en overvloedig, vooral tijdens en na de regentijd. Samen met licht, warmte en de vruchtbare aarde, zorgt de regen voor een enorme groeispurt.

Indrukwekkend om te zien hoe snel en makkelijk hier alles groeit, sommige fruitsoorten kunnen 2 x per jaar worden geoogst. Ik geniet van die wonderbaarlijke kracht en uitbundigheid. In de Nieuwsberichten schreef ik wel es “ik kan m’n geluk niet op”, een variant: “ik kan m’n genot niet op”!

Noot: niet alleen de tropische natuur imponeert mij, ook in Nederland word ik erdoor overweldigd. Mijn lijf reageert vaak allergisch op natuur-uitbarstingen in voorjaar en zomer – letterlijk adembenemend. In Thailand protesteert mijn lijf soms ook in een poging de overvloed buiten mij te houden. Ondanks dit ongemak vind ik de natuur ontzagwekkend verrukkelijk..!

Nadelen…
In de grote-mensen-realiteit heeft de onstuimige groei ook (ogenschijnlijke!) nadelen – prachtige bomen raken overgroeid door woekerende planten; boeren en tuinders hebben moeite om ‘onkruid’ onder de duim te houden*; de overvloed aan groente en fruit kan allemaal niet worden afgezet en blijft aan de bomen of op het veld (levert uiteraard geen inkomen op).

* Als je in deze tijd land 1 maand ongemoeid laat, staan gras en onkruid wel 2 m. hoog en kom je er zonder kapmes niet doorheen – echt waar! – laatst eigenwijs geprobeerd… moest na 5 m. opgeven: geschramd, gesneden, geprikt, bloedend, au-au-au..!

Symbolisch: Inzichten – Lessen…

Als ik over die groeikracht en –pracht nadenk, herken ik inzichten en lessen voor een ‘vrijer leven’. Ik besef dan hoe intelligent en glorieus het Leven is*; dat Leven via de natuur ongeremd en zonder angst uiting geeft aan die intelligentie en glorie; dat Leven een constant proces van beweging, verandering, vernieuwing, groei, bloei én vergankelijkheid inhoudt – nou ja… wát een overvloed… aan woorden… betekenissen… lessen, teveel voor dit Blog!

* Volgens mij kun je hier ook Onze-Lieve-Heer, Schepper, God, Tao, Ohm, Prana, Allah, Great Spirit, … invullen.

En toch… ik begrijp dat wij de enige wezens zijn die bewust (kunnen) vergelijken; die iets mooi of lelijk kunnen vinden, die kunnen redeneren, bijvoorbeeld over: als ik dieper zouden kunnen wortelen of hoger kon reiken, zou ik misschien méér kunnen hebben, méér kunnen bereiken, beter kunnen zijn…

Verder denkend: stel dat ik gewoon aanvaard en geniet van wat nu is en wat ik nu heb – zónder m’n ambities en wensen vaarwel te hoeven zeggen; stel dat ik ongegeneerd m’n groei en grootsheid aan de dag kan brengen, durf te brengen… net als die geweldige teak-boom of dat iele plantje hier – mij ‘realiserend’ dat ik perfect ben zoals ik nu ben, terwijl… de boom en het plantje realiseren zich dat niet …
Afijn, momenteel experimenteer ik met deze hernieuwde lessen, wellicht schrijf ik er later meer over…

Tot besluit…
Natuurlijk merken alerte lezers dat de alinea’s hierboven ietsje anders dan anders zijn. Contempleren [sjiek voor nadenken] en Internet-vondsten gaven inspiratie en die wilde ik kwijt, vandaar…

Ik wil deze berichten kort houden – beloofde schrijfsels over Bamboe en Onroerend goed komen in een volgend Blog.

Hier eindigt Blog nr. 3…
Reageren..? Vragen..? Doen..!

Hartelijke Groeten,
Luc

Reageren..?

–  Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties – zie: » Contact…
–  Zie ook: » Disclaimer- Privacy…

Blog nr. 2…

Mae Ann, 30 september 2013.

– Bamboe als groente…
– Onroerend goed, ingewikkeld…
– Economie – overspannen..?

Bamboe als groente – lekkernij…

Aan het eind van de regentijd komen uit bamboe-wortels nieuwe loten tevoorschijn, ik noem ze bamboetimpen. De omhoog schietende pilaartjes worden afgebroken als ze ca. 25 cm lang zijn. Ze worden afgepeld en ingekort totdat de zachte witte kern overblijft. Die kern wordt fijngesneden of gehakt en als groente gebruikt in een gerecht of soep.
De smaak is enigszins bitterzoet en qua beet vergelijkbaar met champignons of asperge –  in de soep vind ik het lekker. Als ze te laat geoogst worden, blijven ze ook na lang koken houtachtig, nóg een overeenkomst met asperges.

Omdat de timpen er maar kort in het seizoen zijn, worden ze ook ingemaakt. Daartoe wordt het gehakte bamboevlees gesmoord in warm water  – alternatief: het vlees wordt in een emmer of  pot met water gedaan en een poos in de zon gezet. Bij dit inmaken wordt wat zout toegevoegd.

Gratis oogst..
Er zijn nog veel (bamboe)bossen welke van de staat (Koning) zijn. Daarvan mag iedereen oogsten – (bomen kappen is verboden). Vaak zie ik langs de weg, meestal ouderen bezig met plukken en snijden van vruchten en groente. Dit gratis oogsten was voor mij in het begin erg vreemd – soort proletarisch winkelen: “zo ben ik niet opgevoed”! In Thailand de gewoonste zaak van de wereld. Ook is normaal om zulke gratis oogst op de markt te verkopen – op de arbeid na pure winst dus. Mooi voor de ouderen die hier erg weinig AOW krijgen.

Er zijn ook commerciële bamboekwekerijen. Sommige telen een soort waarvan de timpen erg lekker zijn (en duur). Deze kwekerijen worden continu beregend waardoor jaar-rond kan worden geoogst.
(Meer over Bamboe in een volgende Blog..)

Onroerend goed – ingewikkeld…

Onroerend goed kopen is in Thailand anders dan in Nederland – belangrijk: buitenlanders kunnen hier geen land bezitten. Dit is een oude regel of ‘Land-code’, o.a. om speculatie tegen te gaan.

Veel land is nog niet in kaart gebracht. Voor dat land kunnen Thai het gebruiksrecht krijgen – om te betelen en erop te wonen, het blijft echter eigendom van de Koning. Buitenlanders komen niet in aanmerking voor dit recht. Ik vind dat wel mooi, al is het voor mij wellicht nadelig.

Ik kan dus zelf geen land bezitten. Het kan wel op naam van iemand anders. Dit is natuurlijk complex of riskant.

Er zijn meer gevaren – ik schreef eerder: ‘oppassen geblazen’!
In Thailand zijn geen notarissen en er wordt gesjoemeld met overeenkomsten en eigendomspapieren. Er bestaan dramaverhalen over mensen die hier al hun spaarcentjes kwijtraakten. Toch zijn er veilige oplossingen, én… voor de goede orde: er zijn ook verhalen van buitenlanders die al “heel lang en gelukkig” in Thailand wonen.
Waarom zetten we het negatieve toch zo vaak in de schijnwerpers? Afijn, tijdens de lange zoektocht leerde ik veel, hopelijk voldoende om uit de gevarenzone te blijven. (Over het ingewikkelde koopproces in een volgende Blog..)

Thaise economie – overspannen..?

Thailand draait overuren, precies tegenovergesteld aan Nederland of Europa. Sommige deskundigen voorspellen nog meer economische groei , anderen zien een kentering aankomen. Ook de onroerend goed markt is erg in beweging. De grondprijzen lijken verdubbeld(!) in het afgelopen jaar.

Die absurde prijsstijging trekt speculanten aan, zij kopen land in de veronderstelling er snel veel aan te verdienen. Een makelaar vertelde dat mensen uit Bangkok vaak land kopen via de telefoon, ongezien dus. Dat drijft de prijzen uiteraard nog verder op, maar… ook hier lijkt een plafond bereikt; veel stukken land staan momenteel lang te koop. Nou ja, we houden de moed er in en rekenen dat we snel iets goeds voor de juiste prijs bemachtigen.

Noot: ik ben niet deskundig en toch… volgens mij vindt er snelle economische nivellering plaats tussen West en Oost – wet van de communicerende vaten. Gevolgen: stagnatie of krimp in het Westen tegenover versnelde groei in Azië. Voordat het Westerse niveau is bereikt heeft Azië trouwens nog veel in te halen, onder meer op het gebied van comfort en sociale zaken.

Hier eindigt mijn 2^e Blog – ik hoop dat je er plezier aan beleefde!

Hartelijke groeten – Sawasdee Krap

Luc

Reageren..?

–  Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties – zie: » Contact…
–  Zie ook: » Disclaimer- Privacy…

Blog nr. 1…

Mae Ann, Thailand, 6 september 2013.

Mijn eerste Blog: Spannend..!

–  Moesson – schimmels en muggen…
–  Bij het Lisu bergvolk…
–  Met de Sjamaan…
–  Oeps – Slang in Slaapkamer…

Aan lezers van ‘het eerste uur’:
Voorheen ontvingen vooral familie en vrienden ‘Thai-Ned-Nieuws’ via e-mail. Voortaan kan iedereen mijn verhalen lezen via deze Blog-berichten. Om nieuwe lezers bij te praten herhaal ik misschien delen uit eerdere berichten – excuses als dit je stoort!

Moesson: Schimmels en Muggen…

In de moessontijd is de lucht ‘zwanger’ van vocht. Ons huis ligt ongunstig, vlakbij 2 visvijvers en aan de rand van rijstvelden die momenteel blank staan – ik woon zogezegd ‘in het vocht’. Kleding, bedden en kasten van spaanplaat nemen het vocht op – gevolg: kans op schimmels en muffe geurtjes.

Bij iedereen in de buurt hangt tijdens de moesson dag en nacht kleding buiten onder een afdak of dak overstek. Zodra de zon schijnt wordt ook het beddengoed gelucht. Huizen van steen en met airco blijft deze narigheid bespaard – airco droogt immers de lucht.
Ons huis heeft geen airco en is grotendeels van teakhout… prachtig! – maar… door kieren tussen komt vochtige lucht binnen … ‘dweilen met de kraan open’ dus.
Gelukkig, de ‘moesson-zorgen’ zijn bijna voorbij (voor een jaar).
In warme vochtigheid vermeerderen muggen zich razendsnel – regentijd is dus muggentijd. Onlangs was er onrust in Thailand, omdat meer mensen dan normaal overleden door onduidelijke virusaandoeningen. Thailand heeft in het verleden zwaar geleden door het zgn. ‘Sars-virus’ – ligt nog vers in het geheugen.
Als kinderen koortsig zijn is men is hier erg alert – malaria en dengue zijn zeer gevreesd.

Onlangs kwam onaangekondigd een man met een ‘mist-kanon’ ons erf oplopen. Onder toezicht van het dorpshoofd werden huis en tuin in een rookgordijn gelegd: ‘dood aan de muggen’! Het dorpshoofd sprak me aan: “Pas op voor de zwart-witte, Khun Luc!”  – de malariamug is zwart-wit – [Koen Loek = meneer Luc].

Lisu bergvolk

Hier in de bergen wonen diverse bergvolken [Hill tribes] – de belangrijkste zijn Lihu, Yao, Karen, Hmong, Lisu, Akha en Lawa. Ze zijn in de loop van de eeuwen naar Thailand gekomen (gevlucht), o.a. vanuit China, Tibet en Myanmar. Vele leefden vroeger als rondtrekkende nomaden en vaak van de papaverteelt (opium). Telkens als een stuk land ‘kaal en uitgeput’ was trokken ze naar een nieuwe plek. In de 70er jaren begon de strijd tegen de papaverteelt, voor die tijd werd al gestreden tegen ontbossing. De Thaise overheid doet veel om Hill tribes een plek in de maatschappij te geven. De meeste wonen nu in hun ‘eigen dorp’ en leven van de landbouw of van het maken van handwerk.

Eind juli logeerden wij in ‘Lisu – lodge’ – een resort bij het dorp van een Lisu stam. Het dorp heet ‘Baan Chang’ [thuis van de olifant] en ligt ca. 25 km hier vandaan. Het resort is gebouwd in oorspronkelijke stijl: houten woningen op palen, wanden van gevlochten bamboe en hoge rieten daken (verrassend koel). De woningen hebben een groot open woonterras – de plek waar het leven van de grote families zich afspeelt.

We gingen erheen omdat ik constant zoek naar logeergelegenheid die past bij mijn ideeën. Daarnaast zoek ik naar locaties om met groepen te kunnen werken. Nou, ik heb genoten en vond het prima passen, al moeten er voor groepen wel speciale afspraken worden gemaakt.

‘Lisu lodge’ is opgezet door Asian Oasis (asian-oasis.com). Eén van hun doelen is om lokale bevolkingen te betrekken en laten meeprofiteren van hun ondernemingen. De medewerkers en staf van het oord zijn hoofdzakelijk Lisu. Een ander doel is zorgen voor de natuur. Asian Oasis organiseert boomplantingen, van boomsoorten die ze zelf zaaien en opkweken.

Met de Sjamaan…

Ik voel me telkens weer erg bevoorrecht. Nu maakte ik op bijzondere wijze kennis met de Sjamaan van het Lisu-volk. Doorgaans wordt zijn ‘tempeltje’ door grote groepen toeristen bezocht, ik was nu alleen met hem (en een gids). De Sjamaan bleek van mijn leeftijd, dat brak het ijs en gaf opening voor persoonlijk contact. Ik kreeg uitvoerig uitleg over wat hij is en doet – (door zijn assistente, hijzelf spreekt nauwelijks).

Indrukwekkend: op z’n 17e door de berggeesten geroepen en daarna altijd beschikbaar voor zijn volk, én… nooit alcohol, vlees, knoflook, uien en meer van zulke onthoudingen – (wel getrouwd en kinderen). Een uitstervend beroep – of, dus letterlijk roeping – ook hier trekt de jeugd naar de stad en gaan mensen naar de dokter als hun lijf iets mankeert. Er is ook al jaren geen nieuwe sjamaan meer ‘opgeroepen’.

Meer indrukwekkend: zijn kinderen wonen in Bangkok. Enkele jaren geleden nodigden zij hun ouders uit voor een bezoek. De Sjamaan raadpleegde de geesten en kreeg als antwoord: thuisblijven! Hij besloot niet te gaan. De kinderen haalden hun moeder over om wel mee te gaan. Onderweg sloeg de bus om in een rivier en de moeder verdronk, de kinderen werden gered omdat ze konden zwemmen…

Slang in slaapkamer…

Leven in Thailand heeft z’n eigen verrassingen. Ik werk meestal in het tuinhuis en laatst klonk er scherp gekrijs uit het slaapkamertje naast mijn werkkamer. Toen ik ging kijken bleek een grote donkerbruine slang (ca. 2 m lang) een muis of rat te hebben verschalkt. (Het wemelt hier van de muizen en ratten, dat trekt slangen aan.) Ik trok eerst laarzen aan, voordat ik me dichterbij waagde. Toen ik daarna terugkwam was de slang verdwenen via kieren in de vloer – ze zijn erg bang. Over het gevaar van deze slangensoort zijn de meningen verdeeld; een vriend zegt dat ie totaal ongevaarlijk is, anderen zeggen dat je na een beet binnen enkele minuten stijf bent. In ieder geval kwam onze huisbaas snel de kamer uitmesten en de kieren afdichten toen we hem over de slang vertelden.

Nóg een verrassing...
Onlangs weigerde mijn printer, een vreemde plastic-achtige stof blokkeerde de papier-doorvoer. Ik bracht hem naar de HP-shop in de stad. Toen ik hem weer ophaalde zat er een hele boel van die plastic stof op het deksel geplakt. Het was slangenhuid – zo’n papierdoorvoer is blijkbaar ideaal voor slangen om hun huid af te stropen. “U mag wel oppassen meneer”, waarschuwden ze in de shop. Tot besluit gaf HP me nog een extra verrassing: het papiermechanisme werd gratis vernieuwd: garantie. Dank u wel meneer HP!

Hier eindigt mijn 1e Blog… benieuwd wat je ervan vindt..!

Hartelijke Groeten,
Luc

Reageren..?

–  Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties – zie: » Contact…
–  Zie ook: » Disclaimer- Privacy…